Alþýðublaðið - 13.04.1923, Blaðsíða 3

ALÞYÐUBLAÐIÐ
3
J)ímið sjölþrum gæðin’-
Skakan lítnr þannig út:
daemi því, er Jack London gefur
í bók sinniíUm fátæklinga Lund-
úna. Ber hann þar saman, hve
miklu bétur þeim lfður, Eskimó-
unum norður í Aíaska, en ör-
Baídirsgðiu 11.
0íml 951. ©ímí 951.
ís!erzkt smjör 2.30 2/2 kg.,
minua ef mikið er keypt í einu.
Melís 0.75 t/2 kg. Strausykur
0.65 rj2 kg. Kandfs, rauður, 0.75
7a ksr. H-Iframjöl 0.35 x/2 kg.
Hrísgrjón 0.35 x/2 kg. Hveiti
0,35 x/2 Kaffi, brent og mal-
að, 2.00 t/2 kg. Kaffibætir, Lúð-
vík Davið, 1.30 f/2 kg. Súkku-
laði 2.00 x/2 kg. Hreinlætisvörur.
Krydd. Tóig. Kæfa. Kjöt, saltað
og reykt. Kex og kökur. Sólar-
ljós-oiía. Eins og fyrr verður bezt
að verzla í verzlun
Theödórs N, Sigurgeirssonar,
B ildursgötu xi. Sími 951.
Vöpfflp sendar heim.
eigunum í Lundúnum, þó þjóð-
arauðurinn sé ekki nema 7so eða
Vioo á fyrri staðnum móts við
síðari staðinn, miðað við mann-
ijölda.
Bpýnsla. Heflli & Sög Njáls-
götu 3 bi ýnir öll skerandi verktærí.
Nænja þessi fáu dæmi til þess
að sýna, hvers kyns þau eru,
lökin hans Björns, þessa sjálf-
valda talsmanns auðvaldsins, sem
er svo hamingjusamur að álíta
sig eins konar spámann, þó eng-
iun sjái hæfiieika hans nema
hann sjálfur. DufþaJcur.
Mikið guli fundið
í Asfralín.
Skýrt er frá því í útlendutn
blöðum tog haft eftir tiikynning-
um frá námumálastjórn Ástralíu,
að mikið gull sé fundið í Vestur-
Ástralíu i grend við Mount
Shenton. Gullið finst í belti, sem
er 50 enskar mílur á breidd, og
er svo lýst þessum gullfundi,
sem þar sé um að ræða ein-
hverja auðugustu gulinámu
heimsins.
Bdgar Rioe Burrougha: Dýr Tarzans.
Skipið var komið af stað! Hvert skyldi það bera
hann, og hver mundu örlög haus?
Og meðan hann hugsaði jietta, bnst hoaum það
til eyrna, er yflrgnæfði véfarskröltið og gerði hon-
um bilt víð.
Hátt og hvelt kvað við af þilfarinu fyiir ofan
hann neyðaróp skelfdrar konn.
II. KAFLI. •
Skilinn ehin eftir á eyðiey.
Um leið og Tat zan og ieiðsögumaður hans hmfu
í myrkrið á bryggjunni, kom kona, hulin slæðu,
með miklum hraða eftir stígnum, ér lá að kránni,
sem þeir Tarzan voru nýkornnir út úr.
Hún nam staðai við krána og iitaðist um. Svo
var að sjá, sem hún væri ánægð yfir að vera
komin þarna, og gekk hún nú hugrökk inn í þetta
óþrifaiega bæli.
Hópur af háifdrukknum sjómönnum og hafnar-
skækjum leit undrandi á vel klædda konu mitt á
meðal þeirra. Því voiu þau óvön. Konan skundaði
til sóðalegrar frammislöðukoniinnar, sem horfði illi-
lega og með öfundaraugum á þeesa.vel búnu kyn-
systur sína,
>Hefirðu fétt í þessu séð hér vel klæddan, stóran
mann?< spurði|hún, >sem hitti annan mann og fór
burtu með honura?<
Stúlkan játti spurningunni, en sagðist ekki vita,
hveit þeir hefðu faríð. Sjómaður, er hlustað hafði
á samtalið, Kvaðst hafa séð tvo menn ganga ofan
að bryggjunni, rétt i því hann kom inn í krána..
>Sýndu mór, í hvaða átt þeir fóru,< hrópaði
konan og lét gullpening í lófa sjómanosins.
Náunginn fylgdi henni út úr kránni, og skunduðu
þau fram á bryggjuna. Þar komu þau rétt í því,
að lítill bátur hvatf inn í skugga skips, er lá á
höfninni.
>Þaina eru þeir,< hvíslaði maðurinn.
>Þú færð tíu pund sterling, ef’ þú nærð í bát og
kemur mór út í skipið,< hrópaði konan.
>Fljótar þá !< svaraði hann, >því við verðum að
hufa hraðan á, ef við eigum að ná i Kincaid áður
en það fer. Það hefir verið feiðbúið i þrjár stundir
og að eins beðið eftir þessum eina faiþega, Ég var
að tala við einn hásetaun fyrir hólfri stundu.<
Meðan hann talaði, gekk hann á undan fram á
bryggjusporðinn, þar sem haun vírsí að bát.ur lá
bundinn. Hann hjálpaði konunni ofan i hann og ýtti
fni. '
Yið skipahliðina heimtaÖi maðurinn borgunina,
og án þess að gefa sér tíma til að telja peningaua
þiýsti konau hrúgu af seðlum í lófa hans. Náung-
inn sá, að honum var vel borgað og meira eu það.
Hann hjálpaði henni upp stigann og beið við skips-
hliðina, ef þessi örláti farþegi kynni að vilja kom-
ast á land aftur,
En alt í einu heyrði hann, að festar voru dregnar