Skírnir - 01.08.1920, Blaðsíða 29

'fc>kirnir] Grasafræðin i Perðabók þeirra Eggerts og Bjarna.
187
■vetrum. Snjórinn hlífir ekki gróðrinum allan veturinn,
því hann bráðnar von bráðar af áhrifum hafvindanna.
h’á er það og ein af orsökunum að áburðaraðferðir sé
^reyttar frá því sem áður var, og er ýmislegt sagt til
þess að ráða, bót á þvi.
En þýðingarmesta ástæðan er vondur heyþurkur.
Heyið er sjaldan þurt þegar það er hirt, og er það með-
fram af því, að oft ganga. óþurkar um sláttinn á Suður-
landi. Pá er og þess getið að heyin sé ekki eins vel upp
þorin og á Vesturlandi og verði því lakari
Eigi er þó svo að skilja að alt land í Kjósarsýslu
hafi verið vaxið ónýtu eða lélegu grasi. í lilíðunum, segir
1 ferðabókinni, að jarðvegur sé miklu fastari, jurtagróður
kieiri og kjarnbetri og heyið betra. Sem dæmi nefna
Þoir Kjósina og nokkra bæi i Mosfellssveit. Svo vel hefir
þoirn iitist á þessi hlíðalönd, að þeir telja þau betri til
ræktunar en hina þuru og mögru holtajörð, eða sum tún-
*n> og er það efalaust rétt.
Um skógá er litið rætt, enda hafa, þeir litlir verið
Utn þær mundir Nokkuð er þó getið um skóga fortíðar-
Jnnar, sumpart eftir sögunum (Kjalnesingasögu) og sum-
Part eftir þeim ieifum af hrísi, sem finnast í mónum.
^yrir nokkrum árum hafði og skriðuhlaup allmikið komið
Ur Esjunni og í þvi fundist bútar af birkitrjám svo miklum,
»að þeirra líkar eru nú á dögum hvorki í Húsafellsskógi
Ue Enjóskadalsskógi, sem þó eru stórvöxnustu skógar-
eifarnar á landinu*.
Um garðyrkju er ekki margt að segja, þó er hún
Uefnd á nafn, mest af þeirri ástæðu, að konungur hafði
®kipað bændum fyrir nokkrum árum að byggja kálgarða.
nrðyrkjan var ekki lengra á leið komin en að smágirð-
lngar höfðu reistar verið á nokkrum bæjum eftir skipun
yflrvaldanna.
Um jurtagróður er vel ritað. Er auðséð á öllu að
feir félagar hafa haft glögt og gætið auga. Upptalning
egUnda er þó hvorki ýtarleg né nákvæm og er látið
Qa:‘&ja að telja þær tegundir, sem einkendu gróður í mis-