Skírnir - 01.08.1920, Blaðsíða 31
^kírnir] Grasafræðin í Ferðabók þeirra Éggerts oj? Bjárná. 389
löndum. í þessum jarðvegi nefna þeir einnig hjartarfa
(puugarfa) og telja hann illgresi.
Þar sem túnin ern lægst oa- jarðvegur rakur vex
Isekjasóiev. I Kjósarsýslu vex þó langmest af lækjasóley
utan við túnin. Lyfjagrasið vex einnig í rökum jarð-
vegi, og segja þeir nafnið komið af því, að það sé notað
Þ1 að hleypa mjólk (hleypisgias).
I flóum og mvrum vex horblaðka. í ferðabók-
inni er sagt, að óhætt sé að fara með hest þar sem hor-
blaðka vaxi, af því að hún geri jarðveginn svo seigan,
aö hestar stígi siður niður úr. Sama er sagt enn þann
dag i dag í votlendum sveitum. Er það auðvitaú rétt í
aðalatriðum, eins og almannadómar um þsss háttar efni eru
vanir að vera. Ekki vil eg þó ráða. mönnum til að fara
ttieð hest alstaðar þar sem horblaðka vex. Ummælin á
að skilja svo, að óhætt sé að fara með hest þar sem hor-
blaðka vaxi í stargrónum mýrum. Ferðabókin segir og,
a& bændur kalli horblöðkuna. reiðingagras, því að þar
Seni hún vaxi sé reiðingsrista. Engjarós er og talin í
Wautum mýrum. Um mýrlendið er sama. að segja og
tunin, að aðalgróðurinn, starargróðurinn, er ekki nefndur
a nafn, að líkindum af því að liann er innifalinn i því,
8em þeir í byrjuninni nefna grastegundir.
I dökkleitri mold, undir börðum og á svip-
uðuin stöðum, vaxa maríustakkur og mjaðurt.
^ið sjúkrahúsið á Gufunesi var mjaðurtin blómguð seint
1 júnímánuði, en annarstaðar blómgast hún ekki fyr en í
úgústmánuði. Það mun þó tæplega vera svo sjaldgæft
aú mjaðurt blómgist í ræktaðri jörð og í skjóii í júnímán-
uúi, einkum et' vel árar. í Flóru íslands er talið að
úún blómgist í júlí, en þeir Eggert liafa venjulegast ekki
úitt hana með blómi fyr en í ágúst. Auk þessara teg-
unda nefna þeir (í svipuðum jarðvegi): Gulmöðru, sem
Þeir láta sér nægja að kalla möðru, og krossmöðru, en
^una kalla, þeir hvítmöðru. Molir og Oddur Hjaltalin
uota hvítmöðrunafnið eins, líklega að dæmi Eggerts. Þá
uefna þeir og smára, og kveða hann vaxa í þuru graslendi.