Skírnir - 01.08.1920, Blaðsíða 38
196 Grasafræðin i Ferðabók þeirra Eggerts og Bjarna. [Skirnir
á hverjum bæ. Fáeinir menn eru farnir að nota hann til
matar.
Vallarsúru horða sumir með eggjum, en algeng-
ara er að leggja blöðin i vatn og hafa svo súruvatnið til
drykkjar í staðinn fyrir mysu. Ekki er gott að geyma
þenna drykk og skemmist hann furðu fljótt, einkum ef
heitt er. II v ö n n i n er talsvert notuð, og eru leggirnir
borðaðir ósoðnir með smjöri, skornir þvert yflr í sneiðar.
Ræturnar eru ekki borðaðar hér, en þó gætu þær verið
góður vetrarforði eins og sumstaðar á Austurlandi.
F j a 11 a g r ö s i n. Um þau er auðvitað langt mál,
er tekið fram að þau sé mjög breytileg og liklegt talið að
um fleiri tegundir sé að ræða. Aðaltegundinni virðast þeir
skifta í tvö afbrigði, annað með ákaflega breiðum en hitt
með nokkru mjórri þalgreinum. Klóung segja þeir að
Borgflrðingar kalli þau fjallagrös, sem þeir nefndu í Kjós-
arsýslu.
Á grasafjall var farið skömmu fyrir sláttarbyrjun.
Fóru þá saman einn eða fleiti frá hverjum bæ. Höfðu
þeir með sér hesta, tjald, nesti og aðrar nauðsynjar. Menn
fara 4—6 mílur úr bygð og leita uppi mosaþemburnar,
því að í þeim vaxa fjallagrösin. Segja þeir að grösitt þurfi
þrjú ár til að vaxa og því sé menn vanir að skifta grasa-
tekjusvæðinu þannig niður að eigi þurfl að taka úr hverj-
um reit nema þriðja hvert ár Yfirleitt leita rnenn fyrir
sér þegar á grasafjall er kornið og velja þá venjulegast
þá reiti, sem hafa stórvöxnust grösin. I hörðum árum
hefir það komið fyrir að grasatekjusvæði hafa orðið ónýt
um stund, af þvi að of nærri þeim hefir verið gengið og
ekki hefir verið auðið að gefa þeim nægilega langan vaxtar-
frest. Það er alkunnugt að bezt er að taka grösin í regni,
því bæði sjást þau þá miklu betur og svo er auðveldara
að ná þeim úr mosanum. I þurkatíð eru því grösin tekin
á nóttunni. Menn eru á grasafjalli 1 — 2 vikur eftir því
hve marga hesta þeir hafa og eftir því hve góð grasa-
tekjan er. Oftast eru menn saman 10—20 til þess að vera
við öllu búnir, því að algengt er, að flakkarar og þjófar