Skírnir - 01.08.1920, Blaðsíða 42
200 Ghrasafræðin í Ferðabók þeirra Eggerts og Bjarna. [Skirnir
hvernig þeir lýsa gróðrinum í fyrstu sýslunum, Kjósar-
og Borgarfjarðarsýslu, og vel má sjá af lýsingunni hvern-
ig hinar algengu jurtir hafa gróið. Venjulegast heíir og
sú raunin orðið á, að sjaldgæfar jurtir hai'a fundist á þeim
stöðum, sem bókin getur um. Greinilega má sjá að þeir
félagar hafa þekt jurtategundirnar og það, sem segir um
grasaríkið i bókinni, er miklu meira vert en listarnir, sem
út voru gefnir síðar eða um það leyti. Listarnir voru
venjulegast tóm upptalning tegunda og venjulegast voru
fundarstaðir ekki tilgreindir. Er því jafnerfltt að bera
listana sarnan við náttúruna eins og það er auðvelt að
gera þann samanburð á ferðabókinni og náttúrunni
Margt og mikið hefir ritað verið um Eggert Olafsson
og skal það ekki rakið hér. Læt eg mér nægja að vísa
í Landfræðisögu Þorvaldar Thoroddsens. Þar er skemti-
leg og fróðleg frásögn um þá félaga og ferðabókina.
Eggert var fæddur 1. desember 1726 i Svefneyjum á
Breiðafirði. Hann útskrifaðist úr Skálholtsskóla 1746. Á
háskólanum lagði hann meðal annars mikla stund á nátt-
úrufræði. Eggert hefir aðallega einn samið ferðabókina
og meðan hann var að því starfi var hann í Sauðlauks-
dal og fyrst og síðast Kaupmannahöfn. Þeir félagar hitt-
ust nokkrum sinnum meðan á starfinu stóð og hafa þá
eflaust ráðgast hver við annan um bókina. Þegar Eggert
hafði afhent vísindafélaginu handrit sitt hefir hann verið
um fertugt. Var hann þá mikils metinn af dönskum vís-
indamönnum og öllum Islendingum Að vísu bar á ein-
hverri öfund meðal landa hans í Kaupmannahöfn um tíma,
en heima á Islandi var hann víst ávalt metinn að vei'ð-
leikum af lærðum mönnum og allri alþýðu. Skömmu eftir
að hann hafði lokið við ferðabókina kvæntist hann frænku
sinni og fóstursystur. Hann var farinn að búa og ætlaði
að fara að sýna í framkvæmdinni hvernig hann sjálfur
inti af höndum þau þýðingarmiklu og þörfu störf, sem
hann hafði sungið um í »Búnaðarbálki forðum®. Ilanri
var í blóma lífsins, og hafði unnið þrekvirki, er seint