Skírnir - 01.08.1920, Blaðsíða 45

Skirnir]
Kapp og met.
203
sumar íþróttlr eru fólgnar í beinni sókn og vörn, gegn öðrum
mönnum. Enginn getur t. d. glímt við sjálfan sig, eða skyimst
vi8 sjálfan sig. Aftur á móti má í sumum greinum keppa við
aðra, þótt höf og lönd og aldir séu á milli. Það er þegar afrekið
er mælanlegt og hægt að koma sama mælikvarða við á ýmsum
stöðum og tímum. »Met« kallast nó á íslenzku í hverri íþrótt
ttiesta afrek sem unnið hefir verið í þeirri íþrótt, af mönnum í
þeim flokki sem »metiö« er miðað við. Og met má vinna hvort
heldur er á leikmóti eða utan þess, sé að eins séð fyrir hæfum
mönnum til að dæma um afrekið. Með þetta í huga skulum vór
11 u athuga hvað gera mætti til þess að glæða íþróttamannshugsun-
arháttinn hjá verkamönnum og þar með gera vinnuna að íþrótt.
Fyrst er þá þess að geta, aS sum störf eru í eSH sínu þannig,
að mjög erfitt eða ógerningur mundi að láta marga keppa við þau
a eama stað og tíma. Svo er t. d. um sauðfjárhirðing í húsi. Að
v'su mætti liða það starf sem önnur ( frumatriði sín og athuga
övert fyrir sig, t. d. taka hey úr stáli, bera það fram, hreinsa garða
°g krær o. s. frv. En til að vera góður fjármaöur þarf ýmislegt
Heira, sem erfitt er að mæla og vega á annan hátt en líta á ár-
angurinn, sem só, í hve góðu standi fjármaðurinn heldur skepnun-
um og með hve litlum tilkostnaði, og þar er í raun og veiu ekki
h®gt að bera aðra saman en þá, sem hirða sama fjárkyn á sama
dldri, sama ár og með sömu aðstæSum! — Og við ýms verk yrði
Það aðaivandinn að gera aðstæðurnar jafnar fyrir keppendur, svo
að hægt væri að bera afkast þeirra nákvæmlega saman. Yið að
taka upp grjót t. d., er mikiö komið undir þvi hvernig grjótið er
lagað og hvernig það liggur, og erfitt gæti verið að finna tvo Btaði
Þar sem þessu væri nákvæmlega eins háttað. En hvar sem hægt
er að gera aðstæðurnai jafnar fyrir alla þá sem keppa á þeim stað,
Þá mætti í sjálfu sór vel hafa kappmót, þar sem menn reyndu sig
v,ð það verk. Samanburður við þá sem keppa á öðrum stöðum
Nieð öðrum aöstæðum verður auðvitað alt af hæpinn, ef ekki er
fundinn sæmilegur mælir fyrir aðstæðurnar. Þó getur kappið haft
sitt gildi fyrir þann hóp sem keppir á hverjum stað, því að hann
I ekkir aðstæðurnar, sem hann haföi, og hver um sig í hópnum veit
hvar hann stendur f samanburði við hina, sem hann reyndi sig við.
*-*g það er þó stórum mun betra, en að hafa ekkert að mæla sig
við. — Þá
eru mörg störf þannig vaxin, að eg býst naumast við
a8 nokkru sinni yrðu fjölmenn kappmót um þau, þótt fá mætti á
e'num stað jafnar aðstæður fyrir alla keppendur. Svo er t. d. um