Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.08.1920, Side 61

Skírnir - 01.08.1920, Side 61
»Siðgæðið og útsýnið inn á eilífðarlanöið«. Skírni hefur verið sendur Morgunn. Tímarit um andleg mál gefið út að tilhlutun S. R. F. í. I. ár. Ritstjóri: Einar H. Kvaran. Rvík. 1920. Er þetta allmyndarlegt rit, er geta þyrfti nánar um. Að þessu sinni verð eg þó að láta mór nægja að taka það eitt til athugunar, er að Skírni snýr. Ritstjórinn hefir á 126,—137. bls. Morguns skrifað grein, er wefnist: i!>Siðgæðið og útsýnið inn á eilífðarlandið o. fl. Nokkurar athugasemdir«. Er greinin um ritfregn, er eg skrifaði í 1. h. Skírnis Þ- á. um bók hans »Trú og Sannanir«. Mór er óljúft, að fara í Htdeilur út af ritfregnum, en þessi grein er þess eðlis, að eg tel rótt að láta henni ekki ómótmælt. Hr. Einar H. Kvaran telur mig hafa misskilið sumt í bók sinni — án þess hann geti sóð, að sór só um þann misskilning að ^enna. Misskilningurinn á að koma fram í þessum orðummínum: »Eins og mór finst það ósanngjarnt að heimta af mönnum, að þeir rannsaki það, sem þeir hafa engan áhuga á, eins finst mór það fjarri lagi að heimta af öllum, sem eru t. d. sannfærðir um annað h'fj að þeir gerist postular og gaugi í skrokk á hverjum Tómasi, er þeir ná til«. Hr. E. H. K. segist vera mór sammála um bæði þessi atriði. En þá er mór spurn: Hvers vegua gerir hann svo mikið veður af orðum Huxleys, eins og eg benti á, og hvers vegna vill hann, hvað sem tautar, gera ráð fyrir að þau sóu sprottin af »mótþróa«, ef Huxley og hans líkum á að vera það vítalaust að hafa sína skoð- Un á málinu og leiða rannsókn þess hjá sór? Um síðara atriðið benti eg á bls. 259 í »Trú og sannanir«. Þar segir: »Algengasta svarið hjá þeim, sem vilja koma sór undan 8piritismanum, án þess þó að sýna honum nokkurn fjandskap, er þetta: »Eg þarf ekki þessara rannsókna við. Eg trúi á guð og eS trúi á annað líf. Eg trúi því, að guð só almáttugur og algóð- nri og að hanu sjái mór borgið«. Eg geng að því vísu, að marg- lr þessara manna segi þetta öruggir og af eiulægri sannfæringu. hinu leytinu er mór ekki graunlaust um, að sumir þeirra sóu ekki jafn-stöðugir á svellinu og þeir þykjast vera, og að trú þeirra v*ri ekki vanþörf á nokkurri styrking. En hvað sem því líður, hefir mér a|t af fun(jist þeir miða þetta alt saman nokkuð mikið v‘ð ajalfa sig. Þeir geta ekki verið í ueinum vafa um það, að sumir a ð r i r eru veikir í þessum efnum. Mór finst áhugi þeirra manna,
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.