Valsblaðið - 01.05.1960, Blaðsíða 9

VALSBLAÐIÐ
9
mikla áherzlu á þjálfun knatt-
þrauta K.S.f. og aðsókn að þessum
yngstu flokkum félagsins verið
mjög mikil. Hafa 18 drengir þeg-
ar hlotið merki K.S.Í., þar af tveir
gullmerki og aðrir tveir silfur-
merki. En fyrsti ,,gulldrengur“
Vals varð Pétur Sveinbjörnsson
(er frá þessu skýrt annars staðar
í blaðinu). Er þess að vænta, segir
formaðurinn, að piltar þessir eigi
eftir að gera garðinn frægan inn-
an Vals á knattspyrnusviðinu, er
tímar líða.
Yfirleitt hefir verið vel mætt á
innhússæfingunum, segir formað-
urinn, en þó hvað bezt hjá yngstu
flokkunum og 3. og 2. fl. hafa líka
mætt vel.
Frá 1. apríl hafa verið útiæfing-
ar að staðaldri, og einnig voru
hlaupæfingar í vetur á sunnudög-
um, þegar veður leyfði. Hermann
Hermannsson hefir stjórnað úti-
æfingunum og Murdo einnig verið
þar með.
1 vor og sumar munu þeir Sig-
urður Ólafsson og Geir Guðmunds-
son leiðbeina II. fl., og Haukur
Gíslason verður með III. fl. eins
og áður, og Murdo með 4. og 5. fl.,
og með honum verður Gunnar
Gunnarsson
Eitt af fyrstu verkum stjórnar-
innar var að senda út umburðar-
bréf til allra þeirra félaga, sem
búast mætti við að vildu fyrst og
fremst tilheyra knattspyrnudeild-
inni, ásamt tilkynningu um að ár-
gjald til deildarinnar yrði, þar til
öðru vísi yrði ákveðið, kr. 100.00.
Hefir síðan verið unnið að því að
gera spjaldskrá fyrir deildina og
rukka inn árgjöld. Hefir þessu
hvort tveggja miðað vel áfram.
Um annað félagsstarf innan
deildarinnar gat formaður þess, að
flokkarnir hefðu haldið uppi
funda- og skemmtistarfi. Þannig
hefði meistara- I.- og II. flokkur
sameinast um skemmtifundi ann-
an hvern föstudag. Þriggja manna
nefnd hefði verið kjörin til að sjá
um fundi þessa og veitingar
hverju sinni. Þarna var svo veitt
kaffi, flutt stutt erindi um ýmis-
legt varðandi málefni knattspyrn-
unnar, sýndar kvikmyndir, og
hefði Sigurður Marelsson verið
mjög mikil hjálparhella í sam-
Meistaraflokkur kvenna.
Á síðastliðnum tveim árum vann Árni Njálsson gott verk með
því að ná saman og síðan leiðbeina, kenna og þjálfa hinar ungu stúlk-
ur, sem nú í vetur hafa vakið athygli fyrir leik sinn. Þegar Árni tók
við flokknum var enginn kvennaflokkur í Val. Hann hefur þó ekki
annast þjálfun þeirra í vetur, en við tók Þráinn Haraldsson, ungur
maður sem lagt hefur mikla alúð við æfingarnar, og haldið áfram þar
Jfórjár cif
morcjiA
íL
omaroóum i
Vat
Sigrún, Svanhildur, Hrefna.
sem Árni sleppti, og með þeim árangri sem getið hefur verið, og senni-
lega hefur Valur aldrei eignast svo jafngóðan kvennaflokk.
Hér fer á eftir skrá yfir leiki flokksins:
Valur—Þróttur 12: 6, Valur—Fram 14: 10, Valur—K.R. 6: 9, Valur
—F.H. 15 :12, Valur—Víkingur 8 :6, Valur—Ármann 6 :8.
„Við vo'rum ein taugahrúga!“
Nokkru eftir að hinn mikið fyrirfram umræddi leikur Valur—Ármann
í kvennaflokki fór fram, lagði einn úr ritstjórn Valsblaðsins leið sína
í búningsklefa þeirra Valskvennanna, til þess að heyra hvað þær sjálfar
höfðu að segja um leikinn. Það þarf ekki að taka fram að það var
með sérstakri undanþágu að karlmaður fær að koma í búningsherbergi
kvenna, en margur mundi hafa viljað vera í sporum fréttamannsins
í það sinn!
Þegar talið barst að hinum „fræga“ leik, var auðséð að þeim var
mikið meira niðri fyrir en það sem upp kom. Það fyrsta sem kom
þegar þær voru spurðar um leikinn og hvernig þeim hafi liðið, var
eitthvað á þessa leið: Það var hryllileg líðan. Við vorum ein stór tauga-
hrúga. Inn á milli kvað við uss, uss, uss. Lítil stúlka sem hlustaði á
og var á æfingunni, sagði góðlátlega: „Því höfðu þið ekki með ykkur
taugalækni?“ og þá var hlegið í kór!
Hvenær lagaðist svo taugaólgan?
Sumar sögðu að hún hefði heldur lagast þegar leikurinn var vel
byrjaður, en aðrar sögðu: Þegar leikurinn var búinn!
Annars skulum við ekkert vera að tala um leikinn við Ármann, það
er langtum meira gaman að tala um leikinn við K.R. skaut ein inn
og var brosað að þeirri tillögu!