Valsblaðið - 24.12.1960, Blaðsíða 20

16
VALSBLAÐIÐ
flokkur karla virðist vera mjög efni-
legur og sama er að segja um Meist-
araflokk kvenna. Annars er nú lítið
hægt um þetta að segja enn sem kom-
ið er“.
„Hvað um afmælisárið? Eitthvað
í sambandi við það?“
„Já, það er nú sitt af hverju. Fyrst
er nú að nefna erlenda heimsókn.
Það stóð til að lið kæmi frá Dan-
mörku, en af því getur ekki orðið
Við höllum okkur ekki að því að taka
boði nema það sé gagnkvæmt. Þ e.a.s.
að við förum á þeirra vegum utan.
Hins vegar er nú á dagskrá sænskt
lið og vænti ég að af þeirri heimsókn
geti orðið“.
„Og þá stendur sjálfsagt eitthvað
til?“
„J á, svona eitt og annað. Mót senni-
lega og sitt hvað annað. Annars er
þetta allt í atliugun, enn sem komið
er“.
„Og eitthvað fleira í sambandi við
afmælið?“
„Já, það stendur fyrst og fremst til
að halda mót. Við höfum sérlega góða
aðstöðu hér, þar sem þetta hús er,
og við höfum sterkan hug á að not-
færa okkur það, í sambandi við af-
mælismótið. En þetta er ekki komið
það langt að það sé hægt að segja
mikið um það enn“.
„Og fleira?“
„Já, það er margt í athugun. Við
höfum hug á meiru, en að halda í
horfinu. Heimsóknir og ferðalög inn-
anlands og margt fleira skal haft í
huga, en allt er þetta á byrjunar-
stigi“.
„Hverjir þjálfa flokka í vetur?“
„Valgeir Ársælsson þjálfar meist-
araflokk, 1. og 2. fl. karla. Sigurhans
Hjartarso-n er með 3. fl. og Hermann
Guðnason er með 4. fl. Finnbogi
Jónsson með meistaraflokk kvenna,
en Sveinn Kristjánsson með 2. fl.
Þetta eru allt gamlir og góðir félagar,
sem sumir hverjir hafa verið lítið
í starfinu undanfarið, en eru nú
komnir aftur og er gleðilegt til þess
að vita. Það er einmitt eitt af því
sem koma skal ef . . . .
J. O. 0.

cjur:
AGNAR BREIÐFJÖRÐ
Árið 1929 kynntist ég fyrst Val og
Valsmönnum. Það var i Knattspyrnu-
móti Islands, en þá sendu Akureyr-
ingar í fyrsta sinni lið til keppni í
mótinu. Var ég í flokki með þeim.
Norðanmenn léku fyrst við Víking
og síðan við Val og biðu ósigur í
þeim viðureignum. Var þátttöku
þeirra með því lokið í mótinu, að
sinni.
Meðal þess, sem mér er minnis-
stætt úr þessari keppnisför, er einn
af leikmönnum Vals, sem mér fannst
bera af öðrum í hraða og leikni. Það
var vinstri útherjinn, Agnar Breið-
fjörð.
Síðar, er ég svo gerðist félagi í
Vel, kvnntist ég Agnari betur og
sannreyndi þá, að Agnar var ekki að-
eins vel búinn að íþróttum, er til
knattspyrnunnar tók, heldur var
hann og hinn ágætasti félagi og vin-
ur. Drengskaparmaður í hvívetna.
Þetta atriði, um fyrstu viðkynning-
una á knattspyrnuvellinum, rifjuð-
ust upp fyrir mér enn einu sinni, er ég
í tilefni af fimmtíu ára afmæli hans,
liinn 14. október s. 1. var gestur lians
og konu lians, Ólafíu Bogadóttur, á
hinu vistlega heimili þeirra, ásamt
fleiri Valsmönnum og öðrum góðum
gestum. Gestrisni og hjartahlýja sat
þar í öndvegi.
Agnar Breiðfjörð er Reykvíkingur
og liefir alið allan sinn aldur í fæð-
ingarbæ sínum. Ungur að aldri hóf
hann þátttöku í íþróttastarfinu. Hann
lagði mikla rækt við fimleika, enda
mjög snjall á því sviði, en einkum
heillaðist hann þó að knattspym-
unni, enda er stundir liðu fram, einn
af ágætustu leikmönnum síns tíma.
Kom fimleikakunnáttan honum þar
í góðar þarfir. Þá var Agnari flestum
ljósar gildi samleiksins, og óeigin-
girni hans í leik var viðbrugðið. Hann
var fyrst og fremst liðsmaðurinn.
Hluti af heild. Hlekkur í keðju, sem
var sér þess meðvitandi að keðjan
var ekki sterkari en veikasti hlekk-
urinn. Þess vegna lagði liann sig
allan fram og undirbjó sig jafnan
eins vel undir átökin liverju sinni
sem kostur var á, og ætlaðist til þess
sama af öðmm.
Hinir aðrir félagar lians í meistara-
flokki Vals um þessar mundir skyldu
og þetta, enda var það sá flokkurinn,
sem færði Val sigurinn í Is-
landsmótinu 1930. En þá varð Valur
Islandsmeistari í knattspymu í fyrsta
sinn.
Agnar á sæti í fulltrúaráði Vals.
Lætur hann sig jafnan málefni félags-
ins miklu varða og er ætíð reiðu-
bx'xinn til að vinna að liag þess og
gengi. Heill þér fimmtugum góði
félagi.
E. B.
-------ooOoo---------
Fuglinn söng — miöherjinn stanzaöi!
Frá því segir að á leik einum í Svíþjóð
hafði miðherji annars liðsins verið kominn
inn fyrir alla og leikstaðan verið 0:0 og
aðeins fáar mínútur eftir, og hinn ham-
ingjusami miðherji átti ekki annað eftir en
að skora sigurmarkið.
En þá bregður svo við að hann stanzar
allt í einu og tekur knöttinn með höndun-
um. Þóttist hann greinilega hafa lieyrt dóm-
arann blístra til leikstöðvunar. Miðfram-
herjinn varð þvi ekki lítið undrandi þegar
dómarinn blístraði og dæmdi hendi á liann!
Lítill fugl hafði setið á grein hak við
niarkið og söng og „trillaði“ sem ákafast,
og mun liafa líkst blístru dómarans. Þetta
vra skýringin á háttalagi leikmannsins!