Valsblaðið - 24.12.1960, Blaðsíða 27

VALSBLAÐIÐ
23
kmiið liann til að þjóta af stað áður
en úti var messan. En þeir sem kunn-
ugir vom Magnúsi, gátu þess til að
hann myndi hafa lagt austur á lieið-
ina, aftur. Hann skildist aldrei við
ferðalög sín fvrr en öllu væri til
skila komið. En þá tilgátu álitu aðrir
ómögulega, það væri eigi í manna-
minnum, að nokkur maður liefði lagt
á Axarfjarðarheiði tvisvar sama dag.
Þó meira hefði legið við en koma
sendibréfi. Flestum, þó röskvir hefðu
verið þætti nóg að rölta hana einu
sinni á dag og það ekki síst að vorlagi
þegar snjór væri að leysa og liver
lækur í vexti.
„En ef liann færi þrisvar“ sagði
einliver, „Skyldi þá ekki lækka róm-
urinn í þeim sem örðugast eiga með
að, láta Magnús njóta sannmælis“.
En af Magnúsi er það að segja, að
hann kom að Svalbarði sama dag.
Og þótti þeim sem til ferða lians sáu
heldur vera skriður á pilti. Gerði
hann þegar boð fyrir prest og sagði
honum farir sínar ekki sléttar, af-
lienti honum bréfið sem að Skinna-
lóni átti að fara, og mælti nokkur
ávítunarorð til lians fyrir atliugunar-
leysið. Prestur bað Magniis með blíð-
mælum að fyrirgefa sér þessa miklu
yfirsjón og bauð honum margborgað
ómakið ef liann vildi vera sáttur við
sig. Magnús sagði að sú bezta borgun
sem hann gæti fengið væri að fá sér
straks bréfið sem fara átti að Skinna-
stöðum, því ef það liefði verið áríð-
andi í morgun, myndi það ekki síður
nú.
Prestur innti eftir hvort honum
væri alvara að leggja á heiðina í
þriðja sinn og reyndi að telja hann
frá því, en Magnús sat fast við sinn
keyp.
Bauð prestur honum þá livern liest
sinn sem hann vildi, en Magnús sagði
að hann ætti engan þann liest er
flýtti ferð sinni, því færð væri vond
á heiðinni, liolklaki í mýrum og ó-
glöggt sæist til vegar. Þegar prestur
sá að ekkert af borðum var þegið,
fékk hann Magnúsi bréfið, og las
hann nú vandlega utanáskriftina og
stakk því svo niður hjá sér. Er sagt
að stutt liefði orðið um kveðjur með
þeim presti í það sinn. Af Magnúsi
segir ekkert fyrr en hann kemur að
Skinnastöðum. Var það um náttmála-
skeið. Hitti liann prestinn og segist
nú geta fullvissað liann um, að bréfið
sem liann kæmi nú með, væri til
lians. Prestinn rak í rogastanz og
spurði Magnús livert það væri mögu-
legt að hann hefði farið austur að
Svalbarði, þegar hann hvarf úr kirkj-
unni? Magnús livað svo vera, sér
liefði þótt það lieldur blettur á
mannorði sínu, að geta ekki ent það
sem hann liefði verið búinn að lofa
prestinum þar að koma bréfinu til
skila.
Magnús gisti á Skinnastöðum og
var lionum sýndur bezti greiði, líkt
og biskup eða annan stórhöfðingja
hefði að garði borið og dundi nú lof-
ið á hann frá livers manns munni.
Sagt er að presti liafi þótt gaman að
tala við Magnús, því liann liafði
víða farið, var fróður, léttur í svör-
um og frábærilega orðheppinn. Næsta
dag bjóst Magnús til ferðar. Afhenti
prestur lionum þá svar til embættis-
hróður síns á Svalbarði. Kvöddust svo
með vinsemd og bað prestur hann að
sneiða ekki lijá Skinnastöðum meðan
hann réði þar liúsum og hann ætti
þar leið um. Magnús kom svo að
Svalbarði og var þar vel fagnað.
Bauð prestur lionum að vera þar í
nokkra daga og láta þreytuna líða
hjá, og þáði Magnús það, og sagðist
vera þakklátur að mega dvelja þar
gestanæturnar. Að þeim tíma liðn-
um bjóst hann til lieimferðar. Um
leið og liann fór bað hann um bréfið
að Skinnalóni, sagðist eiga ferð þar
um og sagt er að liann liafi vandlega
lesið utanáskriftina áður en hann lét
það í vasa sinn.
Sagt er að báðir prestarnir hafi
borgað honum höfðinglega fyrir bréf-
burðinn og liaft liann í miklum met-
um upp frá því. Geta má þess að
vegalengd sú sem Magnús fór þennan
dag myndi mælast fulla 170 km. eða
álíka langt og frá Reykjavík fvrir
Hvalfjörð að Fornahvammi.
KnaUspyrnukeppnin
á Olympíuieikunum 1960
Sem kunnugt er, hefur knatt-
spyrnan verið lengi á keppnisskrá
Olympíuleikanna og jafnan þótt
mikið til þ ess koma að verða sigur-
vegari í þeirri grein.
Forkeppni var á mörgum stöðum
hörð, og sést það bezt á því, að
Rússar sem liöfðu tiltilinn að verja
komust ekki til Rómar, voru slegnir
út í forkeppninni. Alþjóðaólvmpíii-
nefndin liafði ákveðið að enginn
þeirra knattspyrnumanna, sem
kepptu í H.M. í Svíþjóð 1958 skvldu
fá að taka þátt í OL-keppninni, og
mun það liafa verið ráðstöfun til þess
að bæja atvinnumönnum frá leik-
unum í Róm, eftir því sem hægt var.
Sigurvegari varð Jiigóslavía, er það
í fjórða sinn sem lið Júgóslava er í
úrlsitum á Olympítdeikum, og tókst
loks að sigra í þetta sinn.
Frammistaða Dana í knattspyrnu-
keppni leikanna var mjög athvglis-
verð, en þeir voru í úrslitum við
Júgóslava.
Til ganians fyrir lesendur Vals-
blaðsins er liér birt skrá yfir tirslit
einstakra leikja á OL-keppninni á
Italíu í sumar:
Hópur 1.
Jtígóslavía — Arabía 6:1
Búlgaría -— Tyrkland 3:0
Júgóslavía — Tyrkland 4:0
Búlgaría -— Arabía 2:0
Júgóslavía -— Búlgaría 3:3
Tyrkland -—- Arabía 3:3
Hópur 2
Braseh'a — England 4:3
Ítalía — Formósa 4:1
Braselía — Formósa 5:0
Ítalía — England 2:2
ftalía — Braselía 3:1
England — Formósa 3:2
Hópur 3
Danmörk — Argentína 3:2
Pólland — Túnis 6:1
Danmörk — Pólland 2:1