Kyndill - 15.11.1942, Blaðsíða 4

Dndirtektir ihaids-
ins i JUþiBgi 1921,
er AlDýðnflokkBrinn flutti
framvarp sitt nm hvildar-
tima háseta á íoourum
(vðkulðgin)
Jón Þorláksson sagði: „Ég
mun . . . ekki sjá ástæðu til
að greiða þessu frv. atkvæði
til 2. umr.“ (En þegar mál
faar ekki að ganga til 2. umr.
og nefndar, þykir því sýnd
6érstök háðung.)
Pétur Ottesen: „. .. mundi
... óhjákvæmilega draga úr
aflabrögðum.“
„. .. alls ekki runnið und-
an rifjum íslenzkra sjó-
manna."
„Þetta er erlend farsótt.“
„. .. fyrir áeggjan þeirra
manna, sem vilja spila sig
foringja sjómanna. . ..“
„Þeir nota þetta til að sýn-
ast.“
„. .. ég berst hér fyrir góð-
um og heilbrigðum málstað.“
Hákon Kristófersson:
„Þetta er vandræðamál.“
Jón Audunn Jónsson:
„Ekki hægt að framfylgja
þessu ákvæði, þegar skipin
eru við veiðar . . . fyrir Vest-
urlandi.“
Jakob Möller (frv. hafði
gengið í gegnum 6 umræður,
án þess að hann tæki til máls.
Þá laumast hann til við eina
umræðu í neðri deild og ger-
ir tilraun til þess að drepa
frv. með rökstuddri dag-
skrá): „Ég tel þetta mál ekki
svo vel undirbúið, að rétt sé
að afgreiða það nú.“
Þrátt fyrir þessa hat-
römmu andstöðu tókst Al-
þýðuflokknum að koma
þessu máli í framkvæmd, til
stórkostlegra hagsbóta fyrir
íslenzku sjómannastéttina.
Hinn „góði og heilbrigði mál-
staður“ Péturs Ottesen var
sá, að vinnutími sjómanna
skyldi vera ótakmarkaður,
því að ef þeir fengju boðleg-
an hvíldartíma, myndi það
„óhjákvmilega draga úr afla-
brögðum“ og þar með of-
gróða togaraeigenda.
Þetta ætti íslenzk alþýða
að muna íhaldinu.
Framhaldsgrein GUNNARS
VAGNSSONAR, vesrður að bíða
næsta blaðs, sökum þrengsla.
x-A
Jafnaðarstefoan.
Frh. af 1. síðu.
þessara flokka fyrir stuðningi í
þessum málum. Nei. Hræðslan
við kjósendurna, hræðslan við
ykknr, alþýðufólk, hefir ráðið
þar meiru, ásamt von um að
geta blekkt fólkið og talið því
trú um, að þetta væri þeirra
verk. Kosningarnar þ. 18. og
19. þ. m. eiga að gefa alþýð-
unni tækifæri til að veita þess-
um mönnum lausn frá starfi og
kjósa sína eigin fulltrúa á þing,
velja á milli, hvort stríðsgróða-
valdið á að ráða lögum og lof-
um á komandi árum, eða hvort
fólkið, alþýðan, sem skapar
þjóðfélagsauðinn með erfiði
dagsins, á að ráða málum, og
gera róttækar endurbætur á því
volæði, sem Sjálfstæðisflokkur-
inn og Framsóknarflokkurinn
hyggja að steypa þjóðinni í. Úr
því skera í hönd farandi kosn-
ingar. Alþýðuflokkurinn heitir
á hvern manh og konu, jafnt
ungan sem gamlan, að vinna
sleitulaust að sigri alþýðunnar
í landinu, að sigri Alþýðuflokks
ins í í hönd farandi kosningum,
styðja þann málefnagrundvöll,
sem getur leitt þjóðina frá ó-
gæfu komandi tíma, skapa
þjóðfélag, sem veitir einstak-
lingunum og þjóðinni í heild
fullkomið frelsi og réttlæti,
vinna að sigri jafnaðarstefn-
unnar á íslandi.
Til ungra manna vil ég segja
þetta: Það er hvorki Sjálfstæð-
isflokkurinn eða Framsóknar-
flokkurinn né hið erlenda skoö-
unarleysi kommúnista, sem
veitir ykkir réttarbætur og ger-
ir byrjunarskeið lífsbaráttunn-
ar léttara.
Æskan í landinu þarfnast
fræðslu. Hún þarfnast full-
komnari skilyrða til þess að
geta öðlazt það en fyrir hendi
eru nú. Þjóðfélaginu ber skylda
til að vaka yfir andlegrí þróun
æskunnar, þeirra, sem í framtíð
inni eiga að ráða málum lands
og þjóðar á komandi tímum.
Hún þarfnast fullkomnari
löggjafar á sviði iðnaðarnáms,
og hún þarfnast fullkomnari
skilyrða til sérmenntunar í
skólum landsins.
Þessu fæst framgengt fyrst
og fremst með því, að æskan í
landinu vinni sjálf að sínum
velferðarmálum, vinni ötullega
að því, sem varðar hana svo
miklu og hefir ví@tæk áhrif á
framtíðarstarfið, sem bíður
hennar á komandi árum. Sá sig-
ur, sem þegar hefir fengizt, má
ekki glatast. Okkur ber að
starfa, skyldumar við þjóðfé-
lagið eru enn óleystar. Við eig-
um að gefa afkomendum okkar
betri lífsskilyrði að vöggugjöf
en þau, sem við teljum vera
stórgölluð og þurfi endurbóta
við. Skyldan kallar okkur til á-
taka — til starfa, til að vinna á
móti þeim öflum, sem hyggja
að halda þjóðinni í fjötrum van-
máttar og vanþekkingar, til að
vinna á móti hvers konar mein-
semdum þjóðfélagsins, hvort
sem þær eiga rót sína að rekja
til ofbeldis og einræðisskoðana
eða hafa orðið til sakir van-
máttar valdhafanna.
Æskvmenn! Ungir jafnaðar-
menn! Alþýðuflokkwrinn heitir
á ykkur til samstarfs og sam-
vinnu, til úrlausnar á vanda-
málum þjóðfélagsins, ekki um
stundarsakir, heldur í áfram-
haldandi starfi, þar til sigur
jafnaðarstefnunnar er orðinn
raunhæfur, þjóðin frjáls í
frjálsu landi.
Ykkar starf við í hönd far-
andi kosningar ræður því miklu
um úrslit þeirra.
Verið á verði, vinnið, starfið
og sigrið. Sigur Alþýðuflokks-
ins er sigur alþjóðar.
Frh. af 2. síðu.
er höfð eftir: „Á svona kreppu-
árum mega verkamenn vera á-'
nægðir, ef þeir hafa hálfan
magann.“
Þetta var sagt fyrir nokkrum
árum, en nú segja þeir hinir
söum, að allt sé í lagi, það hangi
í að verkamenn hafi fullan
maga. Meira hafa þeir víst ekki
gott af. Þeir þurfa ekki að safna
í varasjóði.
Hafnfirðingar! Þegar þér at-
hugið þetta og ótal margt fleira
af slíku iagi, þá komist þér ekki
hjá því að sjá, að flestum þeim
málum, er til hagsbóta horfa
fyrir verkalýðinn, hefir verið
komið fram fyrir atbeina eða
með fylgi Alþýðuflokksins, en
þrátt fyrir andstöðú Sjálfstæð-
isflokksins.
Þegar þér því veljið mann til
þess að fara með mál yðar á al-
þingi, þá stuðlið þér að því að
efla áhrifavald Alþýðuflokks-
ins svo sem unnt er, og það ger-
ið þér með því að kjósa fram-
bjóðanda hans, Emil Jónsson.
Munið, að eitt atkvæði getur
ráðið úrslitum um, hve marga
uppbótarþ.m. flokkurinn fær.
Þess vegna situr enginn Al-
þýðuflokksmaður heima 18.
okt. næstkomandi, heldur gerir
það, sem í hans váldi stendur,
til þess að gera sigur Alþýðu-
fl. sem glæstastan. or.
Dodirtektir íhalds-
ins ð Alpinoi 1927,
er AlDýðuflobkurinn krafðist
21 árs bosninoaréttar,umað
veittur sveitastyrhur valdi
ekki missi kosningarréttar
og um endurbætur á kjör-
dæmaskipuninni.
Jón Þorláksson sagöi: ,,Ég
er mótfallinn brt. á þskj. 468.
. . . Þar er farið fram á að
fella burt það skilyrði fyrir
kosningaréttinum, að menn
séu ekki í skuld fyrir þeginn
sveitarstyrk, og ernnig er ald-
urstakmarkið fært niður í 21
ár. Mér sýnist ekki rétt að
fara að breyta þessu. . . . Og
ekki sýnist mér heldur á-
stæða til þess að lækka ald-
urstakmark landkjörskjós-
enda úr 35 árum niður í 30
ár. . . .“
„Ég tel rétt að halda svo
lengi sem unnt er í aðalatrið-
um þeirri kjördæmaskipun,
sem nú er í landinu.“
J óhannes Jóhannesson:
„Það er mér mjög ógeðfelld
tilhugsun, að menn, sem ekki
geta séð sér og sínum far-
borða, sakir óreglu, leti eða
annarrar ómennsku, eigi að
fara að sjá fyrir og stjórna
okkur hinum.“ „. . . ef veitt-
ur, endurkræfur sveitarstyrk
ur hefir ekki réttindamissi í
för með sér, mun það verða
rothögg á sjálfsbjargarvið-
leitni margra og auka sveit-
arþyngsiin að miklum mun,
og á það að vera tryggt með
stjórnarskránni, að slíkt
komi ekki fyrir, alveg eins og
það er tryggt með henni, að
þjófar og bófar hafi ekki
kosningarétt og kjörgengi til
alþingis.“
Þarna er hugur íhaldsins
til alþýðunnar. Þeir, sem
avðvaldsþjóðskipulagið hefir
gert ókleift að sjá sér og sín-
um farborða, eru settir á
bekk með „þjófum og bóf-
um“. Það hljómar annars
nógu vel hjá íháldsflokknum,
að hann skuli vera farinn að
kálla sig Jlokk allra stétta“!
Það var Alþýðuflokkuriv.n,
sem knúði fram 21 árs kosn-
ingarétt og það var Alþýðu-
flokkurinn, sem fékk viður-
kenndan skýlausan rétt
þeirra, sem neyðzt hafa til að
þiggja sveitarstyrk, ttl kosn-
inga til álþingis.