Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1906, Blaðsíða 56
2Ó
ólafur s. thorgeirsson:
í þessu efni veriS aSrir eins fyrirmyndarmenn ogf sýnt
sönnum kristindómi aSra eins lotningfu og ræktarsemi?
Orðug'leikana, er íslenzkir prestar eiga viS að stríða,
sá liann og skildi flestum betur. Umbætur á kjörum
prestanna áleit hann eitt helzta skilyrðið fyrir andlegum
framförum þjóðarinnar. Óhugsandi, að hungruð presta-
stétt og blásnauð,er verja þarf öllum tíma sínum í baráttu
fyrir daglegu brauði, fái rækt hina helgu köllun sína og
vakið þjóðina til lifandi kristindóms. Einungis meS því
móti, að laun prestanna komist í viSunanlegt horf, svo
þeir þurfi ekki að bera stöSugan kvíðboga fyrir hungri og
nekt, en geti farið að gegna skyldum sínum án andvarpa,
má gjöra sér von um öflugan og lifandi flutning kristin-
dómsins. íslenzkum prestum verður að sjá fyrir mentun
eins góðri og unt er,og gefa þeim tækifæri til að kynnast
kristindóminum þar sem hann er lengst kominn í lífi þjóS-
anna, svo vér fáum eignast hann í sömu mynd. Hver á
fætur öSrum eru íslenzkir prestar aS leggja niSur prestskap
4t>g gjörast bændur, til þess með því móti betur að geta
bjargaS sér.
Þetta brennandi nauðsynjamál var hann allra manna
líklegastur til að taka aS sér til flutnings og heppilegra úr-
slita, hefði honum til þess ’enzt aldur. ÞaS lá honum
þungi á hjarta vegna þess honum fanst það skilyrði þess,
að þjóSin eignaðist lifandi kristindóm. En þaS, aS lífsafl
kristindómsins blési lifandi anda í nasir þjóSarinnar, áleit
hann aftur skilyrSi allra þjóSlegra framfara.
HiS annað stórmál, sem hann hafSi gjört aS sérstöku
umhugsunarefni, var alþýSumentunin í landinu. RitgjörS
hans um það efni, sem hann birti í timariti því, er hann
gaf út meSan hann var amtmaSur á Akureyri og nefndi
LöGFRÆDiNG,er ein hin vandaSasta hugleiSingum nokkurt
mál, sem út hefir komiS eftir nokkurn nútíSar íslending.