Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1906, Blaðsíða 100
7°
ÓLAFUR s. thorgeirsson:
arra manna. En hitt er ekki nema sjálfsag't, a8 þaS muni
hafa vakandi aug-a á öllu því, sem opinberlega er sagt um
hag og framferði íslendinga hér og halda hlífiskildi fyrir
þeim, ef þörf gjörist. “
Svo sem að sjálfsögðu er því um leið heitið, að blaðið
verði eins alþýðlegt og vandað eins og frekast eru föng á.
Er ritstjórnin hin vonbezta um, að fyrirtækinu verði vel
tekið af öllum þorra manna, enda ættu þeir fáir að vera,
sem ekki væri það í augum uppi, hvílík nauðsyn er á, að
gott blað gæti komist á fót og þrifist.
Þetta er nú hið helzta úr stefnuskrá blaðsins og má
nærri geta að flestum hafi vel að henni getist.
I fyrsta blaðinu var meðal annars kvæði eitt eftir
Einar Hjörleifsson. Af því sem oss finst það muni lýsa
þeim tilfinningum, er höfundurinn geymdi í brjósti, er
hann gekk að ritstjórastörfunum, og af því vér vitum ekki
til, að það sé annars staðar prentað, setjum vér það hér:
Þaö er svo margt aö.
,,Það er svo margt hér, svo ótal margt að,
Þó allmargt sé betra en fyrr var það,
og margur sé maðurinn glaður,
þá vantar oss mikið—ein ósköpin—enn,
ef við eigum að verða göfugir menn,
það sér þó hver sjáandi maður.
,,Það er innibyrgt líf í okkar sál,
og einskisverð okkar þrætumál,
og óhreint loft, sem vér öndum,
og hálfgildings visnun í hvers manns þrótt
og hugmyndaríkið svo fátækt og ljótt
og alt sem í einhverjum böndum.
,,Hver festir á hönd þar sem frelsið er nóg?