Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1906, Blaðsíða 121

ALMANAK 1906.
91
stjóri á skipinu ,,Hinchinbroke“. Hafði hann þá fyrir
tveimur árum staðist próf í sjómannafræði. Þá var lægstu
tröppunni í framfara ferli hans náð, því ,,Hinchinbroke“
var eitt af smærri skipunum í enska flotanum. Hann
stjórnaði herför til San Juan vígisins í Nicaragua, og
sýndi þá í fyrsta sinni sína fágætu hæfileika sem foringi.
Sagter, að enginn maður væri ósérhlífnari en hann, enda
lagði hann svo að sér, að hann var fluttur heim sjúk-
ur. Næsta ár varð hann skipstjóri á herskipinu ,,A1-
bemearle, og sigldi þá til Quebec og Nýfundnalands, auk
ýmsra ferða um Eystrasalt. Frá Quebec fór hann til
New York, og komst þá í kynni við Hood lávarð, sjó-
flotastjóra Breta í Vesturheimi, og Vilhjálm prinz, er síð-
ar varð Vilhjálmur fjórði Englandskonungur. Um nokkur
ár eftir þetta var Nelson skipstjóri á ,,Borcas“, einu af
skipunum tilheyrandi Vestur-Indía-flotanum. Árið 1787
fór hann heimleiðis, þá nýkvæntur, og bjó að föðurleifð
sinni um fimm ára tíma. Þeim tíma varði hann til að
menta sig, því honum duldist ekki að hann yrði að full-
nægja því skilyrði, ef nokkuru sinni ætti að rætast fram
úr fyrir honum.
Þegar stríðið við Frakkland byrjaði (1793) var Nelson
gerður að skipstjóra á herskipinu ,,Agamemnon“. Með
því byrjar frægðarferill hans. Hann var þá 34 ára; frá
þeim tíma til dauðadags var hann ,,sómi, sverð og skjöld-
ur lands síns. “
Hin fyrsta stór-orusta,er Nelson tók þátt í,var orust-
an við St. Vincent höfðann 1797. Þar börðust Englend-
ingar á 15 skipum á móti 27 skipum Spánverja, og höfðu
sigur. Sir John Jarvis, sem var flotaforingi Englend-
inga í þeim bardaga, dáðist mjög að hugrekki Nelsons,
og foringjahæfileikum þeim,er hann þá sýndi, og kvað úr-
slitin vera að miklu leyti Nelson að þakka. Nelson var