Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1909, Síða 54

32
ólakur s. thorgeirsson :
lieima á gamla ættlandinu; og svo lúnir og langþjáöir, af
ferðaslarki og þrældÓmi í þessari álfu.
Landnám íslendinga í Alberta byrjaði árið 1888, úr
Pembina hjeraði, Norður Da.kota. Þó var Ólafur Guð-
mundarson—Goodman — áður fluttur með fjölskyldu
sína til Calgary, líklega ári fyrr, 1887, og faðir hans og
bræður, sem fluttu litlu síðar en hann og settust þeir að
hjá Ólafi. Að öðru leyti verður þessara manna getið síðar,
í landnámsþættinum.
Ymsarvoru orsakir til þess, að menn fýstust, að
flytja burt úr hinu frjóvsama,gagnauðga Pembina bjeraði;
ekki var það fyrir þá sök, að mönnum dyldist, að Dakota
væri framtíðarinnar auðæfa og hagsældarland, sem lík-
legt væri til, að endurgjalda í ríkulegum mæli, erfiði og
tilkostnað innbyggjanna; en það var líka sjeð, að það tók
sinn tíma; tók bæði langan tíma og mikið fje, svo mjög
var vafasamt að sumir myndu standa gegnum það
tímabil. —
Allflestir íslendingar, sem þangað fluttu, bæði frá
Nýja Islandi og heiman frá gamla landinu, höfðu komið
þangað,sem næst því, fjelausir; margir urðu því að hleypa
sjer í stórskuldir, til að geta unnið löndin. Margir tóku
það ráð, að veðsetja óðul sín og jafnvel allt sem þeir áttu,
fyrir stórum peninga upphæðum, til að kaupa vinnudýr
og verkfæri til akuryrkju. Lánið fjekkst, en nVeð hinum
mestu afarkostum, tilgjöfum og okur rentum; og eðlilega
gat ekki kornyrkjan, sem þá var í byrjun og barndómi,
gefið oss fljótan og ríkulegan arð, að lántakendurnir,
gætu með nokkrum þolanlegum afkomuvegi, sloppið
gegnum kúgunar klærnar. Það sýndist vera á þeim
tímum, lík afstaða fyrir sumum, og frændum þeirra,
kringum 874, annað hvort að gjörast ánauðugir þrælar
okurfjelaga og aðkýfinga, eða flýja í tíma óðul og eignir,