Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1931, Blaðsíða 49

47
Grenivík. Kona Þorsteins er Kristín, dóttir Jóhann -
esar bónda á Ytra-Álandi í Þistilfirði, Árnasonar
bónda á Víðirhóli á Hólsfjöllum, Árnasonar. Móðir
hennar var Ingiríðiur Ásmundsdóttir bónda á Hóli í
Köldukinn, Jónssonar bónda á Máná á Tjörnesi.
En rnóðir Ingiríðar var Kristín Inveldur Ásmunds-
dóttir frá Fjöllum í Kelduhverfi. Þau Þorsteinn og
Kristín giftu sig 1896. Hann var þá 24 ára, en hún
tveim árum yngri. Til Vesturheims fluttu þau ár-
ið 1905. Settust á landið 1908. Börn þeirra eru: 1.
Ingclfur; 2. Ari; 3. Anna, (öll gift) ; 4. Sveinn; 5
Björn; 6. Valtýr Jóhannes; 7. Guðríður; 8. Aðal-
heiður Brynhildur. (Hin eldri fjögur eru fædd heima
á íslandi. Sveinn varð þar eftir oig ólst upp hjá
Birni Gunnarssyni frá höfða og konu hans Þóru
Jónsdóttur.)
Er Þorsteinn kom í bygðina, voru öll lönd tekin,
sem náðu til skólahéraða, eða voru svo nærri skóla
að gerlegt væri að koma börnum þangað. En þetta
land var örskamt frá skóla, og að því leyti vel sett.
En það var alt skógi vaxið og var því ekki um gras-
nytjar að ræða, utan lítilfjörlegan bithaiga, sem
ekki varð notaður nema með afar miklum girðinga-
kostnaði. Landið var í tveim pörtum, er lágu sitt
hvoru megin við þjóðveg bygðarinnar, er voru tvö
lönd gefin út fyrir einn heimilisrétt, vegna þess hve
mikið vantaði á hvort þeirra að ekrufjölda. — Tók
Þorsteinn svo landið með kosti þess og annmörk-
ium og nefndi það Svalibarð. Bygði hann þar lag-
legt hús á fljótsbakkanum; vann að því sjálfur, því
hann er ágætur smiður. En landið var heyskap-
arlaust, og alltaf að aukast eftirspurn um heylönd,
bjóst hann því við að eiga undir högg að sækja
með þann búfeng. — Árið 1918, eftir tíu ára dvöl á
landinu seldi hann það og flutti þá með skyldulið
sitt vestur í Argyle. Þau hjón voru einkar vinsæl