Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1931, Blaðsíða 51
49
hafði jafnan spauigsyröi á reiðum höndum. En Ása
var bæði greind og skemtileg.
Landnemi, lot 13.
Guðmundur Jóhannesson. — Faöir hans var Jó-
hannes Árnason bóndi á Ytra-Álandi, Árnasonar,
en móðir hans var Ingiríður Ásmundsdóttir bónda á
Hóli í Köldukinn, Jónssonar. Kona Guðmundar er
Kristveig Grímsdóttir bónda í Tunguseli á Langa-
nesi, Jónssonar bónda í Hvammi í Þistilfirði, Björns-
sonar. Móðir Kristveigar er Guðrún Jónsdóttir frá
Dal í Þistilfirði, systir Metúsalems, sem hér er get-
ið næst á undan. — Þau Guðmundur og Kristveig
giftu sig árið 1901; var liann þá orðinn því nær hálf
fertugur, en hún er því sem næst tíu árum yngri en
hann. Til Vesturheims fluttu þau 1903, en ári síðar
tóku þau rétt á þessu landi og settust á það vorið
1905. Þar bjuggu þau í 8 ár. Þá seldu þau landið
og fluttu til Árborgar, keyptu þar hús og 10 ekrur
af landi skamt þaðan frá. — Þau hafa eignast 9
sonu: 1. Grímur; 2. Ingólfur; 3. M'etúsalem; 4.
Adolf; 5. Ivarl Robert; 6. Árni; 7. Alfred; 8. Jón; 9.
Arnþór. Eina dóttur hafa þau hjón eignast; heitir
hún Guðrún Ása.
Allslaus voru þau hjón er þau settust á landið.
Þau voru áður búin að fara vestur til Glenboro, eft-
ir að þau komu að heiman, og -þar næst suöur til
Norður Dakota, svo flutningurinn varð þeim kostn-
aðarsamur. Landið var óhentugt fjölskyldumanni,
því að það var mjög skógi vaxið. Varð Guðmundur
því oft að hafa vinnu langt frá heimil sínu, þar til
Árborg myndaðist. Frá því hafði hann þar stöðuga
vinnu, og þess vegna fluttist hann þangað. — Guð-
mundur er bráðdulegur til vinnu, léttur og glað-
ur í lund, spriklandi af fjöri og kæti; þó er hann
hinn iairteisasti. Hann er fremur smár maður
vexti, en gott hefir það stálið verið, sem í hann hef-