Afturelding - 01.08.1945, Blaðsíða 13

AFTURELDING
Joseph Wannenmacker:
ÖFUND - HROKI
„Heiftin er grimni, og reiðin er gvæsin, en
liver fær staðist öfundina. (Orðskv. 27, 4).
Öfund er viðurkenntl að vera af liinum lægstu livöt-
um, sem ráðast inn í hjarta mannsins. öfund er barn
lirokans, ein tegund af vitfirring, sem ekki getur þolað
velgengni annara. öfundin harmar, ef liún fær ekki
yfirltönd yfir fjársjóðum annara. Mjög mikill fjöldi
manna er öfundsjúkur. Enginn löstur er meira al-
gengur. Ef þú lítur á öfundina eins og lítilfjörlega
yfirsjón, skjátlast þér stórkostlega“, segir Ágústínus.
Öfundin er djöfulleg synd, hún gerir jafnvel hun-
ang biturt. llmur annara gerir liana óþolinmóða, með
illgirni reynir liún að spilla því bezta, af því ekk-
ert gott finnst í henni sjálfri. Náungi þinn heí’ir
með höndum framkvæmdir, sem sprottnar eru af
hreinum og óeigingjörnum hvötum. Samvizkan ber
honum vitni fyrir augliti Guðs, að liann starfar af
einlægni og óhlutdrægni. En liann tekur ekki öfund-
ina með í reikninginn, litlu slönguna, sem leikur
spæjara í skugganum, skriðkvikindið, sem spúir drep-
andi eitri. Hún ræðst á Guð sjálfan, áklagar bræð-
urna, og reynir að eyðileggja liið góða í manninum.
„öfundin hatar liamingju annara, hún kvelst af að
horfa á velgengni", segir Gregory. Þegar hún mætir
sönnum lireinleika, ramísakar liún liann frá öllum
liliðum, livort ekki finnist eittlivað, sem liægt sé að
binda við ásökun. Hún getur ekki þolað lieiður ná-
ungans, eins og það sé eitthvað tekið frá henni.
„Hún gengur jafnvel svo langt“, segir Ágústínus,
„að tileinka sjálfri sér enikarétt á gáfum, og verður
það aðeins til þess að hryggja réttlæti, gleði og kær-
leika“. „Kærleikurinn öfundar ekki“, segir Páll, en
nú til dags erum við gengin fram lijá Páli. Og jafnvel
þeir, sem kallaðir eru kristnir, liafa sett til liliðar lífs-
reglu postulans, og tekið í staðinn hatur og tortryggni,
Ó, heimur af rotnun, undirferli og afhrýðisemi. Hegn-
ingin nær þér, þar sem þú syndgar. Þú sáir vindi,
og uppsker hvirfilvind og livað er til afsökunar,
getur sáðmaðurinn vænzt að jörðin beri annan ávöxt
en þann, sem liann sáir til? Eii kærleikurinn öfundar
ekki. Ef það er öfuiid í hjarta þínu, getur ekki verið
rúm fyrir bróðurkærleika. Þú hefir í lijarta þínu
syndina, sem orsakaði fall Satans, og áframlialdandi
öfundar liann þá, sem standa stöðugir, og óskar að
starfa að falli þeirra. Hvaðan kennir öfundin? Frá
hrokanum, synd Satans. „Hann óskar að leggja allt
að fótum sér, stjórna öllu. Ágústínus segir einnig:
„Ekkert er andstæðara kærleikanum en öfund. Hinir
heilögu eru líkami Krists, öfund og hroki eru líkami,
sein Satan er höfuðið á“.
Hver getur undrast, þótt vitringurinn segði: Hver
fær staðist öfundina? „En ef þér liafið beiskan ofsa
og eigingirni í hjarta yðar, þá stærið yður ekki og
ljúgið ekki gegn sannleikanum“i (Jak. 3, 14).
Butler biskup sagði eitt sinn: „Ef við aðeins lærð-
um að varðveita hjarta okkar, sljórna geði okkar
og eigin leikum, mundi ekki ótti, öfund, hatur og
metorðagirnd þyngja hjarta okkar.
Alexander Whyte skrifar í formála að hókinni
Rannsóknir í lieilagri undirgefni, eftir William Law:
„Ef þú finnur í hjarta þínu öfund á persónu, livort
það er vegna ríkdóms, velgengni eða menntunar,
skaltu strax ganga til bænar og hiðja Guð að blessa
og auðga viðkomandi, einmitt á þessu sviði. Þetta
skaltu endurtaka, þar til þú liefir sigrað liið hættulega
afkvæmi hrokans. Synd þessi lieyrir undir girnd holds-
ins, eins og Páll segir: „En holdsins verk eru aug-
ljós — öfund — og um það segi ég yður fyrir, eins
og ég liefi áðúr sagt, að þeir sem slíkt gera, munu
ekki erfa Guðs ríki“. (Gal. 5, 19—21).
SPRENGJA FRÁ IIITLER GRÓF BRUNN. Bóndi nálægt
Lundúnum skrifaði „Scripture Gift Mission“ bréf og sendi
5 sliillings og bað ]>á að biðja Guð að vernda bæinn sinn,
svo engar þýzkar sprengjur lcæniu þar niður. Uppskeran licfði
verið léleg af því að jörðin var svo þurr og enginn brunnur
í nánd, svo bann varð að kaupa vatnið. Ritari félagsins svar-
aði og sagði, að þeir gætu aðeins bcðið: Verði Guðs vilji.
Rétt á eftir féll ein af liinuin stærstu sprengjum Hitlers á
jörð þessa bónda. Allar rúður í bænum brotnuðu, en engan
mann sakaði. Sprengjan var svo stór, að liún gróf sig djúpt
niður í jörðina. Þar kom þá í ljós vatnsæð. Vatnsmagnið var
svo mikið, að það var nóg handa þessum bæ og mörgum öðr-
um. Síðastliðið ár fékk bóndi þessi svo góða upþskeru, vegna
þess að hann hafði nóg vatn til að vökva jörðina, og þá sendi
hann 50 pund (1300 kr.) til trúboðsins að þakkarfórn. Drott-
inn hefir vissulega gert langt fram yfir það, sem beðið var
um. Hversu góður og vitur er ekki Guð í öllum sínum gjörðum.
Það voru ekki naglarnir, sem héldu Jesú fast við krossinn,
heldur kærleiki lians til mannkynsins.
Sálarneyð er stærst allra nauða, þess vegna er sáluhjálp
stærsta hjálpin, sem vér getum veitt. — Joh. Halderaker.
45