Afturelding - 01.06.1959, Blaðsíða 4

AFTURELDING
(iriiðimaðiir áttræðnr.
Sæmundur Sigfússon. 1 baksýn nýbygging Fíladelfíusafnaðarins.
Sæmundur Sigfússon heitir guðsinaðurinn, sem verður
80 ára á þessu vori, nánar tiltekið 27. júní. Sæmundur
hefur verið svo mikið fyrir Guðs verk hér á landi um
tugi ára, þó alveg sérstaklega fyrir Hvítasunnustarfið, að
það er meira en verðugt að minnast mannsins með nokkr-
um orðum á þessum mörkum ævi hans.
Sæmundur er fæddur á Hringveri í Skagafirði 27. júní
1879. Faðir hans var Sigfús Bergmann Jónsson ættaður úr
Svarfaðardal, og móðir hans Margrét Jónsdóttir ljósmóð-
ir ættuð úr Skagafirði. Foreldrar hans voru sæmdarhjón.
Sæmundur var í Hólaskóla tvo vetur. Fór til Danmerkur
haustið 1905, til þess að búa sig betur undir það, sem
hugur hans stefndi til, að vera leiðbeinandi og ráðgef-
andi á sviði landbúnaðarmála. En hér fór sem oftar: Hlut-
skiptinu er varpað í barminum, en allir úrskurðir þess
koma frá Drottni.
Sumarið 1906 sat Sæmundur á hvítasunnudag í kirkju
úti á Sjálandi. Ungur prestur, brennandi í andanum
flutti stólræðuna þennan dag. Aldrei komst Sæmundur
eiginlega að því, hvað maður þessi hét, eða hvaðan hann
var í Danmörku. Hitt varð minnisstæðara, hver áhrif
þessi guðsþjónusta hafði fyrir allt lif hans. Þegar Sæ-
mundur hlustar þar í kirkjunni, fær hann þá opinberun,
36
sem breytir öllu lífi hans. Kirkjan fyllist af
himnesku ljósi og þeirri óviðjafnanlegu dýrð
Guðs, að hann verður frá sér numinn um langan
tíma. Fólkið, sem hafði fyllt kirkjuna til þrengsla
þennan dag, hverfur honum, en hann umlykst
þessu mikla ljóshafi á alla vegu. Guð opinberast
honum svo persónulega þarna, að hann endur-
fæðist og verður algerlega annar maður eftir
þessa stund. Opinberun Jesaja, sem segir frá
í 6. kafla spádómsbókar hans, hefur því orðið
mjög hugstæð Sæmundi, vegna þess, að það sem
hann reyndi sjálfur í litlu kirkjunni á Sjálandi,
minnir svo á inngangsorð Tesaja að hans miklu
sýn: „Árið sem Ússía konungur andaðist, sá ég
Drottin sitjandi á háum og gnæfandi veldisstóli,
og slóði skikkju hans fyllti helgidóminn“.
Eins og þessi vitrun breytti lífsviðhorfum spá-
mannsins, jafnt til tímanlegra og eilífra hluta, þannig
breytti vitrun Sæmundar afstöðu hans til hinna sömu
hluta.
Eftir að Sæmundur kom heim frá Danmörku, sveigðist
líf hans hægt og hægt inn á þær leiðir, sem Guð liafði
stikað út fyrir hann. Hann hafði brennandi löngun að
ganga til allra manna með vitnisburðinn um hjálpræðið
í Kristi, en fæstir tóku á móti vitnisburði hans. Formaðist
það þá meira og meira í hjarta hans, að það væri Guðs
vilji að reyna að ná til þjóðar sinnar með vitnisburð-
inn gegnum hið prentaða mál. Kæmist góð, kristileg bók
inn í heimili, yrði hún þar eftir og mundi halda vöku
sinni, þegar rödd þess sem bæri hana út um landið væri
hljóðnuð. Nú hefur Sæmundur um marga tugi ára rækt
þetta starf með slíkri trúfesti og samvizkusemi, sem sá
einn getur lagt í það, sem veit sig liafa fengið köllun sína
frá Guði, en ekki frá mönnum.
Sum þau kristilegu smárit, sem Sæmundur hefur breytt
út, hefur hann samið sjálfur. Kemur þá alltaf fram þessi
innilega þrá, að mega benda lesandanum til liins eilífa
lífs og hvar það sé að finna. Bók eina skrifaði hann líku
um þetta efni, sem hann nefndi: Vegurinn til betra lífs.
Man ég eftir því, að þegar bók þessi kom út, féll hún í