Afturelding - 01.08.1959, Blaðsíða 8

AFTURELDING
_5>umatmótLn.
Það er orðin föst venja meðal okkar Hvítasunnumanna að
hafa tvö sumarmót. Annað er átta daga mót, og er það
haldið á ýmsum stöðum, eftir því sem henta þykir hverju
sinni. Hitt er tveggja eða þriggja daga mót, og er það
jafnan haldið á sama stað — Kirkjulækjarkoti í Fljótshlið.
Aðalmótið var haldið í sumar í Stykkishólmi, dagana
21. til 28. júní. Einu sinni áður hefur sumarmót verið
haldið í Stykkishólmi. Það var þegar Þórarinn og Herta
Magnússon voru þar, 1950. Það mót var óvenjulega bless-
að af Guði. Tuttugu og sex manns skírðist í Heilögum
Anda á því móti og margir frelsuðust. Það var jtví með
a’lmikilli eftirvæntingu, sem Hvítasunnumenn beindu för
sinni til Stykkishólms á þetta sumarmót. Skyldi Guð út-
bella Anda sínum eins rikulega yfir þetta mót, eins og
hann gerði yfir mótið 1950? Svona var hugsað og svona
var spurt, af mörgum sem mótið sóttu i sumar.
En það þurfti ekki lengi að spyrja, því að þegar kom
fram i miðja vikuna, var úthelling Heilags Anda farin að
segja til sín á mjög áberandi hátt. Þessu fór fram allt til
síðustu stundar mótsins. Höfðu þá 24 skírzt í Heilögum
Anda, og auk þess voru margir aðrir undir svo mikilli
blessun Heilags Anda að búast mátti við, að þeir skírðust
í Andanum hvenær sem var.
Óhætt er að fullyrða að alls staðar i heiminum er Hvíta-
sunnuvakningin fædd við úthaldandi bæn og trú, einnig
á íslandi. Eins má segja um starfið í Stykkishólmi. Syst-
kinin Herta og Þórarinn Magnússon byrjuðu starfið þar
við mjög erfið skilyrði. Það er vel kunnugt meðal þeirra,
grannans og bar fram friðþægingarfórn sína. Veslings
herra Biank! Þegar hann var reiður, vantaði hann sann-
arlega ekki skammaryrðin af verstu tegund, en á þessari
stundu gekk munnur hans hreint og beint í baklás! Jafn-
vel óttaslegið barn, eins og cg var, gat ekki komizt hja
því að finna til samúðartilfinningar með honum, þar sem
hann stóð, skömmustulegur og mállaus, með mild augu
móður minnar hvílandi á sér.
Þannig var móðir mín. Þannig lifði hún allt sitt líf
til þeirrar stundar, að Guð tók hana beim til sín. Hún
lifði eftir boði Frelsarans: „Elskið óvini yðar, biðjið
fyrir þeim, sem ofsækja yður,“
56
Mótsgcstir fyrir utan samkomuhúsið.
sem bezt þekkja tij, að Þórarinn helgaði sig mjög bæna-
þjónustunni allan tímann, sem hann var í Stykkishólmi.
Eflaust var bænastaðurinn oft vökvaður tárum og fastara
tekið í trúarstrenginn J)ar en almennt er vitað. Ef til vill
er þangað að leita orsakanna fyrir því, að sumarmótin í
Stykkishólmi hafa notið svo ríkrar blessunar og úthellingar
Heilags Anda, sem raun ber vitni.
Eftirmenn Þórarins og Hertu í Stykkishólmi, Ásgrímur
Stefánsson og kona hans, Sigurlaug Kristinsdóttir hafa
haldið merkinu trúverðugfega uppi síðan þau komu }>angað,
hreinu, björtu og lýtalausu. Hafa þau gert það bæði sem
menn og kristin. — Það er vel þegar svo skipast, er manna-
skipti verða. Sigurður Lárusson, sem var mjög trúverðug-
ur bróðir við hlið Þórarins alla tíð, hefur verið sami góði
og trúi bróðirinn við hlið eftirmanns Þórarins, og J)eir
vinirnir aðrir í Stykkishólmi.
Allur undirbúningur undir mótið í Stykkishólmi var með
mestu prýði. Eiga þau hjónin, Ásgrímur og Sigurlaug, á-
samt trúsystkinunum þar, beztu þakkir skyldar fyrir allt e
þau gerðu fyrir mótsgestina.
Sá háttur var hafður á að sameiginlegt mötuneyti va
allan tímann, sem Eiríkur Halldórsson veitti forstöðu mec
ágætum. Annars fengu flestir mótsgestirnir svefnpláss víðs-
vegar úti um bæinn. Yfir hundrað inanns sótti mótið og