Afturelding - 01.08.1959, Blaðsíða 10

AFTURELDING
leið og hann fór af landi burt. Þið sem lesið þetta, hefðuð
átt að heyra, hvað hann sagði um þetta sumarfrí sitt!
Það var eins og hann hefði aldrei átt sumarfrí áður!
Svona er það, þegar Heilagur Andi kemur yfir æsku-
manninn, og alla menn. Allt verður nýtt! Það mætti líka
skrifa um það, hve unaðslegt það var að sjá börn fyllast
Heilögum Anda og tala tungum eins og Andinn gaf þeim
að mæla.
Ég sá það með rnínum eigin augum, hvernig öll samkom-
an, í eitt skipti, sem var undir sterkum krafti Heilags Anda,
leit upp, og leit við. er ellefu ára drenaur spratt upp úr
sæti sínu undir krafti Andans og tók að tala á vndislegu
og óþekktu tungumáli. Um leið kom yfirnáttúrlegur heil-
agleiki og hljóðleiki yfir alla samkomuna: Allir horfðu
í hlióðlausri undrun og lotningu á það, hvernig Guðs
Heilagi Andi hafði fyllt veru barnsins og gefið okkur
alveg nýja útleggingu á orðunum í 8. sálmi Davíðs: „Af
munni barna og brjóstmylkinga hefur þú gjört þér vígi,
sakir fjandmanna þinna, til þess að þagga niður í óvinum
þínum og fjendum“. Eg sagði seinna við konuna mína,
Jtegar ég minntist þessarar samkomu, að Jregar ég hefði séð
Jæssi undrandi andlit og Jrá djúpu lotningu, sem allt í
einu greip samkomu þessa, er barnið spratt upp frá bæn-
inni, hefði mér komið í hug orðin í Opinberunarbók-
inni: „Og 'er það — Lambið — lauk upp sjöunda inn-
siglinu, varð þögn á himni, hér um bil.hálfa stund.“ —
Þannig getur opinberun Guðs altekið Guðs fólk, að það
finnur, að þögnin talar bezt!
Þeim, sem verið hafa vitni að því, sem Guð hefur gert
á meðal okkar í sumar, dylst ekki, að Guð er með þessu
að sýna, að hann vill íklæða fólk sitt krafti Heilags
Anda á beim vondu dönrum, sem við Iifum nú. En muti
bað ekki líka vera vitnisburður um það, að Jesús er að
búa sína trúuðu undir endurkomu sína? Mætti því
bessi úthelling Andans leiða þá sterku eftirvæntin<Tu
fram, sem lýsir sér í bessum orðum: „Og Andinn og
brúðurin segja: Kom þú! Og sá sem hevrir. segi: Kom
þú. Og sá sem þvrstur er, hann komi. Hver sem vill.
hann taki ókeypis lífsvatnið.“ Opb. 22, 17.
Ásmundur Eiríksson.
Eí þér fyrirgefið ekki.
Þjónustustúlka, sem vann á prestsheimili varð fyrir því
óláni, að einkadóttir prestsins dó af slysförum af hetin-
ar völdum. Rétt á eftir spurði vinur prestsins hann, hvort
hann gæti hugsað til þess að hafa þessa þjónuslustúlku i
heimilinu framvegis.
Prestur svaraði: „Ef ég breytti öðru vísi, gæti ég ekki
prédikað lengur um fyrirgefandi kærleika frelsarans.“
58
Æskan dansar framan við altarið.
„Aftonbladet“ í Svíjtjóð segir frá:
„Er Jtað synd að dansa framan við altarið?“
„Nei, hvers vegna það?“ spyr Walfrid Selinus prestur
i Enköping.
Hann slendur fyrir æskulýðshúsi Jtar í bænum, serrt
lítur út eins og hver önnur áþekk ríkisstofnun. Það er
aðeins það, að' þar er altari.
Ungmennin taka sér líma til að rökræða urn málefnin.
Stundum leika þau jass og dansa framan við altarið.
Litlu seinna er höfð kvöldbæn í Jressum sama sal.
—Hneyksli! segir gremjufullur hópur af fólki í En-
köping. Presturinn hefur misskilið hlutverk sitt sem leið-
andi maður kirkjunnar. í blöðum bæjarins er mikið skrif-
að um þetta. Krossbræðraráði er send tilkynning um þetta.
„Það er áreiðanlegt að sumt fólk, sérstaklega eldra fólk,
verður skelfingu lostið að sjá æskuna dansa framan við
altarið“, segir Selinus prestur, „en það þarf ekki að vera
andstaða á milli kristindómsins og þessarar lífsgleði.“
„Trons segrar“ í Osby segir jrú:
Sóknarpresturinn í Osby kom fram ásamt litlu rock-
stjörnunni Gerhard, á rock-hátíð í Hasslehom, þar sem
hann lét í ljós skilning sinn á lífsjákvæðum háttum æsk-
unnar til að skemmta sér. Prestnrinn sló hljómfallið í
söng rock-stjörnunnar, og endaði með „Faðir vor“ og
sálminum „Guds rene Lam uskyldig“. Það var tekin mynd
af ho’ium meðan hann faðmaði rokc-stjörnuna, er hún
ásrrnt fylgdarliði sínu — hljóðfæraleikurunum, hafði
verið við hámessu í Osby og í heimboði á prestssetrinu.
Blaðamaðurinn, sem leitaðist við að athuea afleiðing-
amar af bessari auglýsingar-hátíð. hiá þeim börnum. sem
voru tíu ára gömul og höfðu séð betta, — komst að beirri
irðurs’öðu, að bau svndu kuldalega mótsföðu gaenvart
þessu öllu. Þeim geðjaðist ekki að því hátfala"-i prestsins,
„að boða trúna eins og sýningar og markaðsvöru“, eins og
Finn Stahl segir.
Hitst. David Klementz. — Þýtt úr Livets Gang.
LESTU BIBLÍUNA.
Lestu hana'til að verða vitur, trúðu henni svo að Jtú
frelsist og lifðu 'eftir fyrirsögn hennar svo að þú helgist.
Hún er vegabréf fcrðamannsins, stafur pílagrímsins,
áttaviti flugmannsins og frjálsræðisvottorð kristins manns.
Hún ætti að fylla hugann, stjórna hjartanu, og leiða
fólinn.
Les hana oft og hægt og les hana með bæn.