Afturelding - 01.12.1959, Blaðsíða 6

AFTURELDING
þeim og dýrð Drottins Ijómaði í kring um þá, og urðu
þeir mjög hræddir. Og engillinn sagði við þá: Verið
óhræddir, því sjá, ég boða yður mikinn fögnuð, sem
veitast mun öllum lýðnum. Því að yður er í dag frelsari
fæddur, sem er Kristur Drottinn í borg Davíðs. Og hafið
þetta til marks: Þér munuð finna ungbarn reifað og liggj-
andi í jötu. Og í sömu svipan var með englinum fjöldi
himneskra hersveita, sem lofuðu Guð og sögðu:
Dýrð sé Guði í upphæðum
og friður á jörðu með þeim mönnum,
sem hann hefur velþóknun á.“
Maðurinn las og las, aftur og aftur. Og nú skeði nokk-
uð merkilegt. Á meðan stór tár runnu niður kinnar
hans, kom jólagleðin, sem hann hafði leitað að svo ákaft
og víða. Hún kom og fyllti hjarta lians með sælu og friði,
sem ekki varð um villzt.
— 0, jólagleði, sagði maðurinn, ert þú hér? Hvar
hefur þú verið allan tímann? Ég hef leitað og leitað að
Iþér — og loks hef ég fundið þig!
— Já, hér er ég, heyrðist honum svarað. Hér hef ég
verið allan tímann. Ég hef beðið eftir þér í mörg ár og
skildi ekkert í hvar þú varst.
Já, þarna var jólagleðin. í þessu umhverfi, úti á völl-
unum kring um Betlehem, undir stjörnubjörtum himni.
Hjá hirðunum, hjá barninu í jötunni, þar var hún. í
minningunum, helgustu minningum og reynslum kyn-
slóðanna, þar var hún.
— Það var gott að þú komst, sagði maðurinn. Nú
verður þú hjá mér, ég veit það.
Hann tók sig til og skrifaði þykk jólabréf til nokkurra,
sem hann mundi allt í einu eftir. Hann keypti eitthvað
gott handa öðrum, sem einskis væntu, hann varð eitt-
hvað svo uppfinningasamur. Hann heimsótti gamalmenni
og þá, sem voru einmana og héldu að allir hefðu gleyrnt
sér. Það er nefnilega eins með jólagleðina og stjörnurnar.
Þær geta ekki annað en lýst fólkinu.
Frá Biblíuskólanum.
Biblíuskólinn byrjaði að þessu sinni sunnudaginn 18.
október s.l. og var slitið tveimur vikum síðar eða 1. nóv.
Voru biblíulestrar hvern dag, nema mánudaga, klukkan
5 síðd. og á kvöldin, nema þau kvöld, sem vakningarsam-
komur voru.
Aðsókn að biblíulestrunum og almennu samkomunum
var ágæt. Sóttu safnaðarmeðlimir vel samkomurnar, auk
þess, sem þær voru vel sóttar af öðrum. Þátttaka utan af
landi var svipuð og vant er og var mötuneyti fyrir skól-
ann allan tímann.
Biblíuskólakennari var eins og áður hefur verið sagt,
Birger Ohlsson frá Svíþjóð. Hann var að góðu kunnur hér
á Iandi síðan hann var hér árið 1955. Segja má að hafi
hann sveiflað sverði Orðsins þá, gerði hann það ekki
síður núna. Var það mál manna og duldist sjálfsagt
fáum, að stöðuglega livíldi spámannlegur andi yfir honum.
sem varpaði ljósi í hjörtun til rannsóknar og up])bygg'
ingar.
Birger Ohlsson er einn af þeim prédikurum í Svíþjóð,
sem Guð hefur notað á sérstæðan hátt. Er það ekki sízt
vegna þeirrar dásamlegu og áþreifanlegu opinberunar
Guðs Anda, sem kemur fram í boðskap hans.
Biblíuskólinn 1959 mun verða ógleymanlegur þeim
er sóttu hann og sjálfsagt skilja eftir sig djúp spor í
hjörtum þátttakenda.
70