Afturelding - 01.04.1962, Blaðsíða 10

AFTURELDING
þínum, því aS fuglar loftsins kynnu að bera burt hljóðið og hinir vængjuðu
að hafa orðin eftir.“ (Pred. 10,20). Sara „hló með sjálfri sér.“ Hún
hvorki talaði né hló upphátt, þegar Drottinn og englarnir voru að tala við
Abraham, skammt frá. En Drottinn sagði: „Hví hlær Sara?“
Frá Finnlandi hef ég heyrt, eftir óvéfengjanlegum heimildum, um atburð,
sem kastar ljósi yfir þetta. Heimildarmaðurinn að þessu sagðist hafa hjálp-
að til við samkomuhöld á vissum stað þar í landi, um tíma. Dag einn var
hann boðinn til kaffidrykkju hjá skipstjórafrú einni, sem tilheyrði söfn-
uðinum. Eftir að þau höfðu drukkið kaffið, beygðu þau kné sín og fóru
í bæn. Meðan þau voru að biðja, heyrðu þau einhvern ganga upp úti-
tröppurnar og inn í forstofuna.
Þegar við heyrðum þetta, sagði sögumaður, stóð skipstjórafrúin upp frá
bæninni og gekk fram á móti gestinum, svo að hann kæmi ekki óboðinn
beint inn til okkar þar sem við vorum í bæninni. Heimildarmaður hélt með
sjálfum sér að þetta hefði verið sonur húsmóðurinnar, er væri að koma úr
skólanum, og hún mundi láta hann fara inn í eldhúsið.
Konan hafði skilið hurðina eftir í hálfa gátt, svo að hann heyrði þess
vegna, hvað fram fór frammi í forstofunni. Hann heyrði það greinilega
að hún talaði við einhvern herramann. í miðju samtalinu, kallaði frúin
inn til heimildarmanns og lét hann vita það, að gesturinn vildi fá að tala
við hann. Honum þótti þetta undarlegt, þvi að hann vissi ekki til þess að
nokkur utan þessa heimilis vissi um það, að hann væri þar í heimilinu.
Þegar hann kom út í forstofuna, sá hann engan mann, og engan hafði
hann heyrt ganga aftur niður tröppurnar. Hann sagði því við húsmóð-
urina: „Nú, hér er enginn maður.“ „Jú“, svaraði hún, „hann stendur
hérna.“ En prédikarinn sá engan nema frúna eina. Þriðja manneskjan, sem
verið hafði með í bæninni, kom nú fram í forstofuna. En hún sá heldur
engan ókunnan mann.
Nú tóku þau eftir því, að það var alveg eins og skipstjórafrúin væri
komin með yfirnáttúrlegan ljóma á andlitið og gagntekin af einhverri
æðri, yfirskilvitlegri skvnjun. Þau tóku hana því sér við hönd og leiddu
hana milli sín inn í stofuna.
Er hún var setzt á stól, sagði hún frá sér numin frá málsatvikum:
„Þegar ég kom fram í forstofuna, ávarpaði mig ókunnur maður. Hann
var fagur, bæði upp á að sjá og eftir að líta. Hann sagði mér að það
væri systir ein hér í söfnuðinum, sem væri búin að rógbera guðsmanninn,
sem væri nú í heimili skipstjórafrúarinnar. Þetta væri viðbjóðsleg lygi, sem
hún bæri út í söfnuðinum um trúboðann og mundi stórskaða nafn hans,
ef ekki væri hægt að stöðva hana. Ókunni maðurinn sagði mér nafn á
konunni, er væri að rógbera mannin, sem nú situr hér.“
Hér kvaðst heimildarmaður hafa gripið frammí fyrir skipstjórafrúnni og
beðið hana að segja ekki nafn systurinnar, sem væri að rógbera hann. Þess
í stað skyldi hún ganga beint til hennar sjálf, og segja henni frá málinu.
Bróðirinn kvaddi síðan og gekk heirn, þangað sem hann bjó. Seint um
kvöldið kom skipstjórafrúin til hans, ásamt konunni, er ókunni maður-
inn hafði varað við. Var hún öll útgrátin og algerlega miður sín. Hún
játaði undir eins svnd sína og hiður trúboðann fvrirgefningar, og lofaði
honum að ganga til allra, sem hún hafði rógborið hánn við, og leiðrétta
rangfærslurnar. Framh.
26
Þórarinn Magnússon
starfar í Julianeháb
Síðastliðið sumar fór Þórarinn
Magnússon til Grænlands á vegum
Hvítasunnumanna á íslandi, til að
sjá um trúboðsstöðina í Nanortalik,
meðan Rune Ásblom og fjölskylda
voru heima í Svíþjóð í leyfi.
Um mánaðamótin nóv. og des. s.l.
kom svo Bune Ásblom á ný til Græn-
lands.
Um næstliðin áramót fór Þórar-
inn Magnússon frá Nanortalik til
Julianeháb, en trúboðsstöðin þar var
mannlaus, eftir að Arly Lund frá
Noregi fór þaðan og heim til Nor-
egs um mánaðamótin nóv. og des.
f Julianeháb vinnur Þórarinn gott
starf og farsælt í vetur.
Nú hefur hann skrifað heim til
íslands um það, að hann hafi keypt
allmikla fasteign í Narsak, sem hann
hugsar sér að verði trúboðsstöð.
Kaup þessi gerir Þórarinn á eigin
ábyrgð að öllu leyti. Hvítasunnu-
menn á íslandi eiga þar engan hlut
að og standa því ekki á bak við
kaupin.
Hins vegar viljum við ekki hindra
neina í því að styrkja Þórarinn til
þessara framkvæmda, ef einhverjir
finna það lagt á hjarta sitt að gera
það. Þórarinn hefur beðið Guðmund
Jörgensson, Vitastíg 17, Rvik, að
vera gjaldkera sinn. Hann mun
kvitta áframhaldandi fyrir gjafir til
Þ. M. í Aftureldingu.
Ritstj.
* * *
sAning og uppskeba
Þú sálr hugsun en uppskerð verknað.
Þú sálr verknaðl og uppskerð vana.
Þú sálr vana og uppskerð skapgerð.
Þú sálr skapgerð og uppskerð ellífar
aflelðlngar.