Afturelding - 01.08.1976, Blaðsíða 15
ERU ALLIR SJUKIR,
HALDNIR ILLUM
ÖNDUM?
Nei, alls ekki segir hinn kunni prédikari
Frank Mangs í Hemmets Ván Örebro 26.
ferbrúar 1976, tölubl. nr. 9- þessa árgangs.
Þó predika margir þannig í dag. Þeir hinir
sömu gera ekki aðgreiningu á sjúkdómi og að
vera haldinn. En það er mjög nauðsynlegt. Víst er
það satt, að Satan sló Job illum kaunum og
sárum. Þar var hann sjálfur með í þeim leik. En
þegar ég sjálfur var niðri í Suez, drakk ég þar
ósoðið vatn. Af því fékk ég þær verstu og mestu
magakvalir, sem ég á langri æfi hefi reynt. Þá
var það ekki Satan, sem hringsnérist í maga
mínum, heldur milljónir af sýklum, sem voru
eitraðir og eitruðu vatnið, sem ég drakk.
Júdas svikari, var ekki sjúkur, en hann var
haldinn illum anda. Það er ritað að Satan fór
inn í hann. Konan sem hafði haft blóðlát árum
saman og reyndi að snerta kirtilfald Jesú. Hún
var ekki haldin, en hún var sjúk. Mark. 5. 25.
Þeir sem haldnir voru og annars vegar þeir
sem sjúkir voru, fengu ekki sömu meðhöndlun
hjá Jesú. Hina sjúku læknaði hann vanalega
með handayfirlagningu og bæn. — Óhreina
anda rak hann út, með valdi og krafti.
Það er bæði rökleysa og óBiblíulegt að halda
því fram að allur sjúkdómur, sé fyrir áhrif illra
anda. Væri svo, þá hefðu flestir þeirra er
Biblían kallar ,-,Heilaga”, verið meira og minna
haldnir af Djöflinum. Þeir enduðu sína lífsdaga
margir hverjir, vegna sjúkleika og sjúkdóms.
,,Dýr er í augum Drottins dauði dýrkenda
Hans” Sálmur. 116.15.
Ég er hræddur við léttúð í þessum málum,
bæði þegar talað er um Guð, helga hluti og
óvininn sjálfan. Við gefum út andleg fæðingar-
vottorð, áður en fæðing á”sér stað. Við hrópum
haldin, haldinn, yfir aðstæður, sem eru
bundnar náttúrulegum aðstæðum. Kílið á
líkama Hiskía Júda konungs, læknaðist við
fíkjudeig. Jes. 38.21.
Guð gerir undur. Sjaldan brýtur Hann
sundur lögmál náttúrunnar. Þau hefur Hann
sjálfur gert. Áreiðanlega mundu erfiðleikar
sjúkdómanna minnka, ef við bærum meiri
virðingu fyrir lögum náttúrunnar.
Frank Mangs.
VANDINN LEYSTUR.
Ungur bkókari í New York komst í þann
vanda, að hann gat ekki samrýmt reikningana,
þótt hann dag eftir dag gerði ítarlegar tilraunir.
Loks féll hann á kné og bað Drottinn um hjálp,
því án hans hjálpar mundi hann missa stöðu
sína.
Þegar hann stóð upp frá bæn sinni, opnaði
hann bók, sem lá á borðinu og þar fann hann
blað, sem hann hafði ekki tekið eftir áður. En
það blað skýrði málið, því á því voru þær tölur,
sem vöntuðu til þess að reikningarnir yrðu
réttir, og vandinn varð leystur.
Maður nokkur mætti blindum meðbróður
sínum að kvödi til með ljóskerí hendinni. ,,Til
hvers ertu með þetta ljósker?” spurði hann
blinda manninn. ,,Ekki sérð þú neitt við það.”
Blindi maðurinn svaraði: ,,Það er satt, að það
lýsir mér ekkert. En það kemur í veg fyrir, að
aðrir menn rekist á mig, eða detti um mig.
15