Afturelding - 01.12.1976, Blaðsíða 23

WESLEY
1ÖGUM ANDA
tilfelli af móðursýki og flogaveiki, en í mörgu
falli var ekki hægt að líkja því við þetta”. Og
hann heldur áfram:
,,Ég bað strax Guð að hindra veikbyggðar
sálir frá að hneykslast. ,,Frú ein varð mjög örg í
skapi yfir hegðun fólksins og vildi meina, að
það gæti haldið aftur af sér, ef það bara vildi.
Hún gekk nokkur skref og féll síðan skyndilega
til jarðar og engdist þar sundur og saman í
mikilli angist, eins og hinir.”
John Wesley hafði reyndar þekkingu og
reynslu á lyfjasviðinu. En þrátt fyrir það var
honum ljóst að Guð gæti læknað fyrir trúarbæn
án læknisfræðilegrar aðgerðar. í mörg skipti
áttu sér stað lækningar í þjónustu hans, sem og
einnig stendur skrifað í dagbók hans.
► Hann skrifaði umjak. 5. 14—15: ,,Það lítur
útfyrirað sú gjöf, sem Kristur veitti lærisveinum
sínum í Mark. 6, 13... hafi verið ákvörðun til að
vera ætíð viðvarandi, og að Jakob hvatti
öldungana öðrum fremur til þess að notfæra sér
þetta. Þetta var eina þjónustan af læknislistinni
í söfnuðinum, þar til það glataðist vegna
vantrúar.
,, Auk sársauka í hrygg og höfði og viðvarandi
hitasóttar, fékk ég miklar hóstakviður í sama
mund og ég ætlaði að fara að taia, svo að ég
kom því nær engu orði upp. Á sama augnabliki
kom mér greinilega til hugar. ,,Þessi tákn skulu
fylgja þeim sem trúa,” Mark. (16.17). Ég
hrópaði hátt til Jesú, að hann styrkti trú mína
og staðfesti náðarorð sitt. Meðan ég talaði hvarf
sársaukinn, hitinn fór úr mér, líkamsþrótturinn
kom aftur til baka og í fleiri vikur fann ég
hvorki til veikleika né sársauka”. (10. maí
1741).
Tómas B. lá fyrir dauðanum vegna illkynjaðs
kviðslits. Meðan þeir báðu fyrir honum í
vinahópi, öðlaðist hann fullkomana heilsu” (2.
maí 1767).
John Wesley
,,Mary Speciah læknaðist á einu augnabliki af
mörgum kýlum í brjósti, sem svar við bæn. Hér
er sterk sönnun. Hún var sjúk, hún er heilbrigð,
og það skeði á einu andartaki. Hver getur án
blygðunar neitað því?” (27. desember 1767).
,,Lækningaundur, sem var sérstakt, gerðist á
frú Jones. í tvo mánuði hafði hún legið
hjálparlaus og vonlaus í rúmi sínu, með miklar
þjáningar í holinu. Hún læknaðist á sama
augnabliki og veikindi hennar voru lögð fram
fyrir Drottin í bæn.” Wesley skrifar um þetta :
dagbók sína (7. október 1790). Ég held að
Drottinn hafi ekki gert áþreifanlegra undur,
jafnvel ekki á sínum hérvistardögum.
Leonard Steiner í bókinni: ,,Þessi tákn skulu
fylgja þeim sem trúa”.
Þýtt úrKorsets Seier,
Garðar Loftsson.
23