Afturelding - 01.01.1985, Blaðsíða 7

n
Hann gat m.a. greint frá því
hvernig við bárum okkur að þeg-
ar við gáfum honum raflost.
Hann sá mælana og hreyfingar
þeirra þegar við hlóðum tækið
og sagði okkur hvað hvert okkar
gerði meðan á lífgunartilraunum
stóð.
Þessi sjúklingur fór í hjarta-
skurðaðgerð því hann hafði feng-
ið alvarlegt hjartaáfall.
— Á meðan á aðgerðinni stóð
upplifði ég al'tur aðskilnað við
líkamann og gat fylgsl með að-
gerðinni ofanfrá, sagði hann. Ég
bað hann að greina frá smáatrið-
um, og hann gat lýst lið fyrir lið
hvernig uppskurðurinn gekk fyr-
ir sig. Síðan bárum við lýsingu
hans saman við staðreyndir og
allt sem hann sagði stóðst.
Ég á erfitt með að útskýra
hvernig fólk getur reynt slíka
hluti. Sjálfur hef ég reynt að setja
mig inn í þetta og finna eðlilega
skýringu á því hvernig væri
mögulegt að greina svo nákvæm-
lega frá atburðarásinni nema að
greina hana utanfrá. Ég hef ekki
fundið neina áþreifanlega skýr-
ingu aðra en þá að fylgst sé með
atburðarásinni að ofan.
Þetta bendirá þann möguleika
að þegar dauðaferlið á sér stað í
okkur, þá verði aðskilnaður lík-
amlegs og andlegs hluta okkar,
sem gerir okkur kleift að heyra
og sjá, i nýrri vídd. Ég hef bent á
þennan möguleika í bók minni
„Recollections of Death."
Annað stig í þcssum reynslum
er þegar fólk sem misst hel'ur
meðvitund, flyst á myrkvað til-
verustig, annaðhvort eftir að
hjartað er hætt að slá, eða af
öðrum ástæðum. Stundum
finnst því það fara í gegnum
myrk göng með skæru ljósi í
öðrum endanum. Það flýtir sér
móti þessu ljósi og fagurt um-
hverfi opnast fyrir því.
Margir segjast hafa hitt fyrir
vini og kunningja. Og oft er það
samfara þessu að einhver kemur
með boðskap um að tími við-
komandi sé ekki inni og því
verði hann að snúa við. Það
næsta sem hann veit af, er að
hann eraftur kominn í líkamann
og snúinn til fyrra lífs. Stundum
kemur fyrirað fólk reynir hvoru-
tveggja, aðskilnað frá líkaman-
um, þar sem fólkið sér sjálft sig
liggja meðvitundarlaust og göng-
in sem minnst var á, hér að ofan.
— Rannsóknir þinar sýna að
trúarlegur bakgrunnur sjúkling-
anna spilar ekki á nokkurn þátt
inn i þessar reynslur.
— Þegar ég hóf þcssar rann-
sóknir, hélt ég að það væru bara
trúarofstækismenn sem upplifðu
slíkt. En ég komst að því að
trúarlcgur bakgrunnur þeirra og
kirkjusókn hafði engin áhrif þar
á.
Það sannar kannski að við
höfum ekki stjórn á því sem ger-
ist í andarslitrunum.
— Hver og einn verður að
hafa sínar eigin skoðanir á þess-
um hlutum og hvaða ályktanir
hann dregur af þeim fyrir sig og
sitt líf.
Sjálfur spyr ég: Hvað tekur við
eftir dauðann? Ég er sjálfur krist-
inn og trúi því mjög eindregið að
til sé framhaldslíf.
Ég trúi því að þessar mínútur
sem þetta dauðaferli á sér stað
séu mjög viðburðaríkur tími.
Maður fellur ekki bara í djúpan
svefn, eins og við höldum svo oft,
heldur förum við eitthvert og
upplifum eitthvað. Þessar
reynslureru mjög þýðingarmikl-
ar. Þær eru skýrar og raunveru-
legar. Dauðinn er því virkt
ástand en ekki bara tóm.
— Hvers vegna er Jjöldi fólks
sém ekki vill viðurkenna að til sé
liféftir dauðann?
Nú veit ég ekki. Sjálfur hef ég
alltaf trúað á framhaldslíf, hjá
Framhaldábls. 23
«
Dr. Sabom ásamt einum sjúklingasinna.