Afturelding - 01.01.1985, Blaðsíða 15

Hann heyrði rödd...
Paul E. Ilutscíl trúboði greinir frá*
Fyrir 17 árumfór ég í ógleymanlega ,jlugferð. “ Ferða-
lög eru nátengd starfi minu og i þeim hef ég oft fengið að
reyna hvernig engill Drottins hefur varðveitt mig og leitt
úr erfiðleikum og ha’ttum. Fyrrgreind flugferð er áþreif-
anlegt dœmi þess.
Það var árið ’68 að ég sat
fyrstu kristniboðsráðstefnu sem
haldin var í Suður-Ameríku.
Convair 990 breiðþota Aero
Peru-flugfélagsins var tekin á
leigu og flogið með ráðstefnu-
gesti frá Brasilíu, Paraguay og
Uruguay til Bogota í Colombiu,
þarsem ráðstefnan var haldin.
Að ráðstefnunni lokinni var
stigið um borð í flugvélina sem
átti að flytja okkur til daglegra
starfa. Vélin ók út á enda flug-
brautarinnar án þess að heíja sig
til flugs. Flugstjóri vélarinnartil-
kynnti að hann yrði að snúa aft-
ur til flugstöðvarbyggingarinnar.
Tuttugu mínútum síðar var
hafist handa við flugtak en enn á
ný venti flugstjórinn vélinni og
ók í átt að flugstöðvarbygging-
unni. Hann bað farþegana að
yfirgefa vélina og ganga inn í
flugstöðvarbygginguna og snæða
þar hádegisverð.
Mér lá hugur á að vita hvað
gerst hafði og hélt því kyrru fyrir
í sætinu. Þegar flugstjórinn gekk
út úr llugklefanum spurði ég
hann hvað hefði staðið í vegi fyr-
irflugtaki.
Hann svaraði þessu til:
— Þegar við þeygðum inn á
flugbrautina, heyrði ég rödd sem
sagði mér að vélin væri ofhlaðin
og því ætti ég ekki að hefja flug-
tak. Eg hafði samband við flug-
turn og fékk þær upplýsingar að
vélin væri langt undir leyfilegum
hleðslumörkum (Bogota liggur
rúmlega 8.000 fet yfir sjávarmáli
og því er mikil hætta samfara
yfirvigt í flugtaki).
Röddin var svo greinileg að ég
bað um að þyngdin væri athuguð
aftur. Þess vegna snéri ég í átt til
flugstöðvarbyggingarinnar fyrra
sinnið. í Ijós kom að þyngd vél-
arinnar var sjö tonnum yFir
leyfdegu hámarki og var ákveðið
að losa jafnmörg tonn af vara-
eldsneytisbirgðum vélarinnar.
Svo beygðum við inn á flug-
brautina öðru sinni og þá heyrð-
ist röddin aftur. I þetta sinn
blikkaði aðvörunarljós sem gaf
til kynna að eldsneyti væri kom-
ið í vængendana. Þrátt fyrir
harðorð mótmæli flugstjórnar
neitaði ég að hefja flugtak fyrr en
eldsneytisbirgðir höfðu verið
kannaðar.
Ég var að frétta rétt í þessu að í
stað þess að losa sjö tonn af vara-
eldsneyti var sjö tonnum bætt á!
Ég spurði flugstjórann hvort
hann vissi hverjir farþegar hans
væru. Hann svaraði því neitandi.
Þá sagði ég honum að við værum
allir prédikarar og trúboðar. Ég
spurði hann því næst hvað hefði
hugsanlega gerst hefði hann
reynt flugtak. Hann svaraði til að
við hefðum þá rekist á fjallgarð-
inn gegnt enda flugbrautarinnar.
— Satan vildi deyða alla
þjóna Guðs í þessari þotu, sagði
ég, en Guð er máttugri en Satan.
Það var rödd Guðs sem þú
heyrðir og sem sagði þér að heíja
ekki flugtak.
Flugstjórinn sagði mérað und-
anfarið hefði hann tekið þátt í
kristilegum bænasamkomum. —
Heldur þú að það hafi haft
einhver áhrif á það sem héma
gerðist, spurði hann.
— Já svaraði ég. Nú hefur þú
heyrt rödd Drottins. Hann vill
tala við þig.
Ég er feginn því að hann
hlýddi þessari raust.
M.Æ. tók saman