Afturelding - 01.01.1985, Blaðsíða 31
f
Halldóra Þórólfsdóttir
f. 10.07.1893
d. 10.01.1985
Hverjirvoru Essenar?
Framhaldafbls. 21.
orðsins list í töluðu máli, og ork-
aði hann á samtíð sína sem bylt-
ingamaður í orðsins list, og
spratt af því nýtt bókmennta-
form: guðspjallið. Þannig mætti
lengi telja, en tíminn leyfir ekki
að lengra sé haldið.
Eftir handritafundina getum
við skilið kenningu Jesú og Nýja
testamentisins dýpri skilningu
en áður, því nú er það enn ljós-
ara en áður var hversu djúpum
rótum hún stendur í hinum gyð-
inglega arfi. Og einnig hefur
komið í ljós hversu róttæk nýj-
ungin er, sem Jesús ber fram.
Kirkjunni er því mikill fengur í
þessum handritum. Það er því
næsta hlálegt að lesa á prenti
kenningar þess efnis að kirkjunni
komi þessi mikla uppgötvun illa
og að kirkjunnar menn hafi tafið
útgáfu handritanna. Staðreynd-
irnar segja frá hinu gagnstæða.
Aldrei hefur neinn handrita-
fundur verið gefinn út með slík-
um hraða sem Qumranhandrit-
in. T.d. má geta þess til gamans,
að aðeins þrem árum eftir að
handritin fundust gat ég gert svo-
litla rannsókn hér í Reykjavík á
þeim, samanburð á einum
kapítula í Jesajahandritinu frá
Qumran og Masoretatextanum,
vegna þess að það handrit hafði
verið gefið út í Ameríku árið
1950. Og aðeins þrem árum síðar
gerði ég aðra rannsókn, á reglu-
ritinu frá Qumran, sem hafði
komið út, þegarárið 1951. Slíkur
var hraðinn á vísindalegum út-
gáfum handritanna. Og lleygir
rannsóknum þeirra öil fram.
Útvarpserindi Þóris Kr. Þóróarsonar,
nutt 19.01.1985.
Halldóra Kristín, eins og hún hét
fullu nafni. andaðist að Hraunbúð-
um, Vestmannaeyjum að kvöldi
fimmtudagsins 10. janúar síðastlið-
inn. Lífsganga hennar varð 91 ár og
sex mánuðum betur.
Halldóra fæddist að Hólmaseli
Gaulverjabæjarhreppi, Árnessýslu.
Foreldrar hennar voru Ingveldur
Nikulásdóttir og Þórólfur Jónsson.
Fimmtán ára gömul hleypir hún
heimdraganum og fer til Vest-
mannaeyja. Ári síðar er hún heimil-
isföst í Eyjum hjá sæmdarhjónunum
Ólöfu og Antoníusi í Byggðarholti,
er þar bjuggu lengi.
Leið Halldóru lá framhjá Stein-
holti, næsta húsi við Byggðarholt.
Þar rak Þorsteinn Hafliðason skó-
smíðaverkstæði. Guðjón bróðir
hans hafði verið í læri hjá honum
bæði í Reykjavík og svo áfram í Eyj-
um. Gegnum gluggann á skósmíða-
verkstæðinu horfði Guðjón á stúlk-
una ungu úr Árnessýslu ganga þar
framhjá, sporlétta og granna. Hún
gekk inn í hjarta Guðjóns. Þau trú-
lofast, giftast og stóð hjónaband
þeirra í fimmtiu og eitt ár. Eignuð-
ust þau 11 börn er öll komust til
manns. Heimili þeirra hjóna stóð
lengst af við Vestmannabraut 62, að
Skaftafelli. Þar ólust börn þeirra
upp og hafa lengst af verið kennd
við það hús.
Á vertíðum bættust vermenn og
sjómenn við stóra fjölskyldu, því
Guðjón stundaði sjóinn af kappi og
var í senn fengsæll og vinsæll skip-
stjórnarmaður. Sá Halldóra um allt
upp í átján manns í sínu heimili.
Halldóra lagði sig fram í safnaðar-
lífi Betelsafnaðarins ár eftir ár. Hún
var söngelsk og lék á gítar. Var hún
með fyrstu starfskröftum í Betel á
því sviði. Halldóra var ein af frum-
herjum íslenskrar Hvítasunnuhreyf-
ingar og kom með í starfið árið 1921.
I 63 ár var hún stöðu sinni trú og
átti því láni að fagna að eiga sam-
stöðu móður sinnar, eiginmanns,
bróður og barna, sem komu með
hvert af öðru, er þau höfðu aldur og
þroska til eigin ákvörðunar.
Halldóra vildi börnum sínum vel
og þess vegna innrætti hún þeim
elsku til Jesú Krists og þar af leið-
andi bindindissemi á öllum sviðum.
Var það hollt veganesti, 'sem hefur
verið til blessunar fyrir öll börnin frá
Skaftafelli fram á þennan dag.
Nú er Halldóra gengin heim til
Drottins. Eitt sinn skal hver deyja.
Hún var fyrirmynd annarra kvenna,
dugleg, nett, ávallt störfum hlaðin,
en kunni þá lífsins list fremur
öðrum að leggja amstur daglegs lífs
til hliðar, þegar þess var þörf. Hugg-
un og blessun fann hún í samfélag-
inu við Jesúm Krist.
Þannig lifði Halldóra og þannig
kveður hún þetta líf. Komin er hún
á fund Drottins og nýtur nú þess
erhúntrúði.
Blessuð veri hennar minning.
Einar J. Gíslason.