Afturelding - 01.07.1985, Blaðsíða 29

0
sönginn með aðstoð nokkurra
hljóðfæraleikara. Enn streymdi
að fólk og bætt var við aukastól-
um, margir stóðu aftan til í kirkj-
unni. Svo var að heyra sem allur
söfnuðurinn syngi með fullum
hálsi. Samkomustjórinn hvatti
öttullega til undirtektar í söngn-
um. Einn liður var „söngur dags-
ins“. Þá var dustað rykið af
gömlum sálrni í sálmabókinni,
sem fæstir kunnu. Fólk lærði
nýjan — gamlan sálm á hverjum
sunnudegi.
Eftir meiri söng, Biblíuorð,
lofgjörð og fyrirbænir var haldin
minningarmáltíð Drottins
(kvöldmáltíð). Öldungar og
djáknar safnaðarins gengu um
með bakka með smábikurum og
brauði. Meðtók hver og einn
brauðið og lítinn bikar.
Eftir enn meiri söng tók for-
stöðumaðurinn Wynne Lewis til
við Biblíufræðslu, hann var að
byrja röð Biblíulestra um „tákn
og undur“ á blöðum Nýja testa-
mentisins og hvernig nútímafólk
mætti reyna hina sömu hluti.
Lewis er léttur og líflegur predík-
ari, hann kryddaði ræðu sína
með dæmum úr daglegu lífi og af
eigin reynslu. Flestir kirkjugesta
sátu með Biblíuna á hnjánum og
punktuðu niður minnispunkta.
Þetta var augljóslega söfnuður,
sem var vanur að fræðast í Orð-
inu.
Samtímis Biblíufræðslunni
var höfð stund fyrir börnin í
öðrum sal kirkjunnar. Þau fengu
þannig efni við eigin hæfi og
voru ekki til truflunar, eins og
stundum vill verða.
Ki-nsington 'I'cmple í l,ondon.
Eftir predíkunina hvatti Lewis
forstöðumaður iolk að sækjast
eftir Heilögum anda og náðar-
gjöfunum. Að tillögu forstöðu-
manns skipti allur söfnuðurinn
sér í litla hópa, 5 — 7 manna, bað
þar hver fyrir öðrum og fólk not-
aði náðargjafirnar.
Að lokinni samkomunni hitt-
um við fyrir tilviljun einn safn-
aðarmanna sem oft hefur gist ís-
land, hann ferðast um heiminn
og kennir meðhöndlun flókinna
lækningartækja. Heimsóknir
hans til íslands hafa verið í þeim
tilgangi að kenna meðhöndlun
sneiðmyndatækis Landspítalans.
GUÐNI EINARSSON