Afturelding - 01.12.1985, Blaðsíða 23

Garðar Ragnarsson
Fráfall eða vakning:
Þegar þjóðirnar, -fólkið með
löggjöfum, menningu og trú-,
víkja frá grundvelli Boðorðanna
tíu endar allt í skelfingu, upp-
lausn. Ólýsanleg félagsleg, stjór-
málaleg og íjárhagsleg vanda-
mál, sem engan óraði fyrir,
koma í ljós. Allt heilbrigt og
andlegt líf flosnar upp.
Fráfallið frá lögmáli Guðs
kemur harðast niður á heimil-
inu, hjónabandinu og söfnuðin-
um, (kirkjunni). Þessar stofnanir
eru hver um sig hornsteinar
samfélagsins, og þar eru börnin
sem líða mest. Hin frjálsu sam-
lífsform og siðferði hafa sannað
að þau leysa ekki vandann. Ný
og erfiðari vandamál koma fram
sem engan hafði dreymt um.
Þrátt fyrir meiri velgengni hafa
margir misst fótfestu og jafn-
vægi. Efnishyggjan hefir ekki
uppfyllt draum mannsins og
þörf fyrir innri frið og hamingju.
Lífið er nefnilega ekki spurn-
ing um fjárhag. Þar gilda önnur
lögmál verðmæta, en fyrir mörg-
um eru þau verðmæti einnig
glötuð.
Jesús Kristur frambar djúpa
lífsspeki þegar hann sagði:
„Maðurinn lifir ekki af brauði
einu saman, heldur af sérhverju
orðifrá Guði“. Við höfum ef til
Okkar val
vill ekki skilið þetta til fulls. í
kapphlaupinu við Mammon
tapar maðurinn persónuleika
sínum. Afbrýðisemi og græðgi
fæðist. Tortryggni milli manna
eykst. Hatur, lögmálsbrot og
virðingaleysi verða alleiðingarn-
ar. Þess vegna verður komið á
fullkomnu yfireftirliti. En hver
vill lifa sem tölvunúmer í tölvu-
kerfi? Andlegur og efnishyggju-
legur þrældómur verður niður-
staðan. Heiðin lífsspeki og
stjórnun virða nefnilega ekki rétt
einstaklingsins til að eiga og lifa
samkvæmt ráðsályktun Guðs,
sem er lagt í hjörtu manna.
Þegar svo hjálpin til að deyja
er gerð lögleg, höfum við náð til
botns. I heiðni, átti elsti sonur-
inn að framkvæma „líknar-
morðið“, þegar samþykkt fjöl-
skyldunnar var fyrir hendi, og
fullnægja þannig dómnum á
þeim öldnu og sjúku. Ný lögmál
guðleysis, hafa leyft fóstureyð-
ingar í móðurlífi, og ákveðnar
óskir margra vilja veita læknum
leyfi til að framkvæma „líknar-
morð“ á öldnum og dauðvona,
undir yfirskyni vísinda og þekk-
ingar. Virðingin fyrir lífinu er
horfin. Hafa þjóðirnar gleymt
því sem Guð sagði: „Heiðra
skalt þúföður þinn og móður. . .
og Þú skall ekki morð fremja"?
Leiðin til lausnar úr þessum
ógöngum er vakning, andleg
vakning.
Sagan segir okkur að þegar
fólkið snýr sér til Guðs í bæn og
trú, þá kemur hjálpin, ekki
aðeins til einstaklingsins, heldur
allar þjóðarinnar. En þetta byrj-
ar með þeim eina, þegar hver og
einn gefur sér tíma til að leita
Guðs.
Viljum við taka ákvörðun og
segja, nú verður eitthvað að ger-
ast? Viljum við greiða verðið
fyrir vakningu? Eða viljum við
greiða fyrir fráfallið? Hvort held-
ur þú að verði kostnaðarsamara?
í núverandi ástandi „ráð- og
rótleysis“ er aðeins einn vegur úr
ógöngunum: AFTUR TIL
GUÐS. Til náðarinnar og fyrir-
gefningarinnar, til sameiningar
og kærleika, -til ljóssins- trúar-
innar og samfélagsins. Með því
að láta kristna hugsun og hug-
sjón ráða í heimili og söfnuði
(kirkju), atvinnu og samfélagi,
mun virðing fyrir lífinu og verð-
mætum þess, vaxa að nýju. Þá
mun vöxtur og lífsgleði breiða
sig sem bylgjur hafsins. Hvað
viljum við?
Það er undir okkur komið,
hvort nýja árið verður gleðilegt,
nýtt ár!
Þýttúrdönsku — ÓJ.