Afturelding - 01.01.1986, Blaðsíða 30

Bið þú áfram,
Guð hlustar
Drottinn, heyr þú bœn mína
og hróp mitt berist til þín. Byrg
ekki auglit þitt fyrir mér, þegar
ég er í nauðum staddur, hneig
að mér eyra þitt, þegar ég kalla,
flýl þér að bœnheyra mig.
Sálmur 102:1-2
Þegar sálmaskáldið hrópar í
neyð sinni og biður um hjálp, þá
virðist koma upp sú staða að
Guð líkt og snúi augliti sínu frá
honum og svari ekki bæn hans.
Það segir í Davíðssálmi 88 og
15. versi:
Hví útskúfar þú Drottinn sálu
minni, hylur auglit þitl fyrir mér?
Við upplifum öll þetta sama,
en þótt við göngum gegnum
dimman dal, þá skulum við var-
ast að draga þá ályktun að Guð
hafi snúið baki við okkur. Hann
leyfir að við göngum í gegnum
erfiðleika einmanaleikans, til
þess að undirbúa okkur til þjón-
ustu hérá jörðu og til inngöngu í
eilífa dýrð Hans.
Móðir segir svo frá: „Þegar að
því kom að ég þyrfti að venja
dóttur mína af því að sofa inni í
svefnherbergi okkar, færði ég
rúmið hennar í næsta herbergi,
kyssti hana, bauð henni góða
nótt og slökkti Ijósið. Hún grét
sárt og hefur sjálfsagt haldið að
ég heyrði ekki til hennar, elskaði
hana ekki lengur.
Samt var ég rétt hjá henni,
þótt hún sæi mig ekki í myrkr-
inu og hjarta mitt fyndi sárt til
með henni. Ég þráði að láta það
eftir henni að taka hana upp, en
hélt aftur af mér. Hún varð að
Iæra og skilja, vaxa frá þessari
iöngun sinni“.
Þannig getur Guð virst draga
sig í hlé til þess að við getum
vaxið andlega.
Skáldið Adam Baury sýnir
okkur í kvæði sínu hið nauðsyn-
lega þolgæði, sem við verðum að
eiga.
Bið þú, þótt leiðin sé erfið.
Hvergi Ijós að sjá, engin von.
Bjartur dagur orðinn að dimmri
nótt. Bið þá - enn heitar. Guð
heyrir hróp þitt. Bið þú í trú og
treystu því, að Hann gefur þér
aðeins það besta, sem Hann á
fyrir lífþitt.
Guð svara bænum þínum á
sinn hátt, á sínum tíma. Ekki ör-
vænta. -Halt þú áfram að biðja.
Guð hlustar!
Guð gefur okkur það, sem við
biðjum um og stundum það,
sem er miklu betra.
OUR DAILY BREAD/Þýtt JFG.