Afturelding - 01.09.1986, Blaðsíða 22
Framhaldssagan
Mari Lornér
Aftur til lífsins
VII. hluti
í 15. kafla Lúkasarguðspjalls
finnum við dæmisögu, sem sýnir
greinilega að afturhvarfið er
viljaathöfn. Þar er sagt fra föður
og tveim sonum hans. Dag einn
krefst yngri sonurinn síns hluta
föðurarfsins. Síðan yfirgaf hann
föðurhús og settist að í framandi
landi. Þar lifði hann í vellysting-
um og glaumi. Meðan hann átti
peninga var hann umkringdur
fjölda vina sem svölluðu með
honum. Sá dagur kom að hann
varð að viðurkenna dapurlega
staðreynd. Peningarnir voru
uppurnir. Hann hafði sóað öll-
um arfinum. Samstundis hurfu
svonefndir vinir hans.
Að lokum hafnaði hann, ein-
mana og vinalaus, hjá bónda
nokkrum sem skipaði hann
svínahirði. Hann fékk að búa í
svínastíunni og borða af drafinu
sem svínin átu. Það var þá, í
dýpstu niðurlægingunni segir
Biblían, að augu hans lukust
upp. Honum varð ljóst að hann
hafði tekið ranga lífsstefnu. Það
riíjaðist upp fyrir honum hversu
vel honum hafði liðið í foreldra-
húsum, þar sem jafnvel þjónarn-
ir höfðu það betra en hann nú.
Hann ákvað að snúa við. „Ég fer
heim til pabba!“ Ákvörðunin
var ekki tekin í skyndilegu til-
finningauppnámi. Nei, hann
vitkaðist, hugsaði um stöðu sína
og tók síðan staðfasta vilja-
ákvörðun og sneri við.
Á heimleiðinni hugsaði hann
sér að hann skyldi segja við föð-
ur sinn:..ég hef syndgaö móti
himninum og gegn þér. Ég er
ekkiframar verður að heita son-
ur þinn. Lál mig vera sem einn
af daglaunamönnum þínum",
(Lúkas 15:18-19). Honum var
ljóst að allt hið góða, sem hann
mátti vænta af hcndi föður síns í
framtíðinni, yrði af einskærri
náð.
Þegar sonurinn kom heim og
hitti föður sinn mætti honum
yfiríljótandi kærleiki og náð.
Hann varð ekki einn af húskörl-
um föður síns. Hann var endur-
reistur sem fjölskyldumeðlimur
og fékk að reyna gleði þess að
vera barn föður síns. Hans biðu
ný klæði og nýr gullhringur.
Honum var tekið heilshugar og
gleðin varð mikil.
Guð meðhöndlar þig á sama
hátt, þegar þú snýrð við. Hann
tekur ekki við þér með kröfur og
væntingar á allar hliðar, heldur
mætir hann þér í kærleika og
náð. Það er allt til reiðu af Herr-
ans hálfu. Nú er það undir þér
komið hvað gerist. Það ert þú
sem veitir viðtöku og það ákveð-
ur þú af frjálsum vilja.
í bernskuheimili mínu var út-
saumaður borði á vegg með orð-
unum: „Jesús vill, vilt þú?“
Hér liggur vendipunkturinn.
Vilt þú?
Ég sný mér beint til þín, sem