Alþýðublað Hafnarfjarðar - 07.01.1956, Blaðsíða 2

2
ALÞÝÐUBLAÐ HAFNARFJARÐAR
*--------------—---------------------------
ALÞÝÐUBLAÐ HAFNARFJARÐAR
ÚTGEFANDI:
I Alþýðuflokkurinn í Hafnarfirði.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
Eyjólfur Guðmundsson, (sími 9607).
AFGREIÐSLA í ALÞÝÐUHÚSINU SÍMI 9499.
l PRENTSMIÐJA HAFNARFJARDAR H.F.
Meðferð opinberra fjármuna
Það fer ekki hjá því, að mörg-,
um Hafnfirðingi hafi hnykkt við
er fréttirnar bárust af dóminum
í Lýsi & Mjöl-málinu. Þar er því
slegið föstu, að tveir bæjarfull-
trúar Sjálfstæðisflokksins hafi
selt sjálfum sér og þingmanni
Hafnarfjarðarbæjar, úr sama
flokki, verðmæti, sem að mati
réttarins voru yfir einnar milljón
kr. virði fyrir einn þriðja verðs
eða rúmar 300 þús. kr. Hið opin-
bera, ríki og bæjarfélög, hafa nú
orðið svo mikið umleikis og hafa
safnað að sér svo miklum eign-
um til lausnar á aðkallandi verk-
efnum fyrir samfélagið, að mik-
ið veltur á, að ráðvandlega og
hyggilega sé með þessar eignir
farið. Mega persónuleg einka-
hagsmunasjónarmið einstaklinga
ekki koma þar til greina. Koma
þessar eignir þá fyrst að notum
fyrir alla, beint og óbeint, þeg-
ar þess er stranglega gætt, að
enginn einstaklingur fái notað'
þessar eignir til auðsöfnunar fyr-
ir sjálfan sig á kostnað annarra.
Þetta sem skeði í Lýsi & Mjöl
á gamlaársdag 1952 er þó ekki
það alvarlegasta, sem skeð hefur
í þessu máli. Það geta alls stað-
ar fyrirfundist menn, sem eru
svo ákveðnir í að skara eld að
sinni köku, að þeir skirrast ekki
við að misnota opinbera f jármuni
í því skyni. Yfir þessum mönnum
verður að vaka, eins og kostur
er, og knýja þá til að skila aftur
illa fengnum hlut, ef upp kemst.
Hitt er miklu alvarlegra og at-
hyglisverðara, þegar heill stjóm-
málaflokkur virðist líta svo á
málin, eins og hér sé ekki um
neitt vítavert athæfi að ræða og
raunar hlut, sem ekkert sé at-
hugavert við. Af skrifum Ham-
ars, sem út er gefinn af Sjálf-
stæðisflokknum í Hafnarfirði, er
einsætt, að þeir, sem að honum
standa, virðast telja hlutabréfa-
söluna í Lýsi & Mjöl langt frá
því að vera nokkuð ámælisverða.
Þessi flokkur hefur sótt fast á
að undanförnu um að fá afhent
í sínar hendur meirihluta yfir-
ráð yfir öllum eignum bæjarfé-
lagsins. Hafnarfjarðarbær á nú
allmiklar eignir, er til samans
nema tugum milljóna króna.
HVERNIG HALDA MENN
AÐ FARA MUNI UM ÞESS-
AR EIGNIR, EF SAMI HUGS-
UNARHÁTTUR VÆRI RÍKJ-
ANDI HJÁ MEIRIHLUTA
BÆJARSTJÓRNAR OG RÉÐI
ÚRSLITUR í LÝSI & MJÖL Á
G AML AÁRSK V ÖLD 1952?
Jólatréð frá Frederiksberg
Frederiksberg, vinabær Hafn-
arfjarðar í Danmörku, sendi
Hafnfirðingum fagurt jólatré nú
fyrir jólin, ásamt eplum til skóla-
barnanna.
Jólatrénu var valinn staður á
Thorsplani við Strandgötu, og
var kveikt á því með virðulegri
en látlausri athöfn, fimmtudag-
inn 22. desember.
Athöfnin hófst með því, að
barnakór, undir stjórn Guðjóns
Sigurjónssonar, söng: „í Betle-
hem er barn oss fætt“.
Þá flutti ambassador Dana á
Islandi, frú Bodil Begtrup ávarp.
Mælti frúin á íslenzku og á þessa
leið:
„Mér er það mikil ánægja að
afhenda fyrir hönd bæjarfélags
Frederiksberg Hafnarfjarðarbæ
þétta jólatré úr hinum dönsku
skógum, til þess að minna á þau
vináttubönd, sem tengir Hafn-
arfjörð og Frederiksberg og sem
vitni um hið góða vináttuþel,
sem er á milli Danmerkur og ís-
lands.
Ég færi yður persónulega
kveðju frá borgarstjóra Frederiks
berg, herra Askel Möller, ásamt
ósk um, að þetta jólatré megi
verða íbúum Hafnarfjarðar til
ánægju og ég vil biðja forseta
bæjarstjórnar, herra Guðmund
Gissurarson, að veita því mót-
töku.“
Þegar ambassador, frú Bodil
Begtrup hafði lokið málí sínu,
kveikti frú Mathildur Hansen á
jólatrénu. Frú Hansen er elzti
daninn í Hafnarfirði, merk og
vinsæl kona, og var vel viðeig-
andi, að hún skyldi framkvæma
þessa athöfn. Þá flutti forseti bæj
arstjórnar, Guðmundar Gissurar-
son, ávarp, og fer hér á eftir
úrdráttur úr því:
„Ambassador, frú Bodil Beg-
trup! Góðir Hafnfirðingar!
Það er okkur Hafnfirðingum
sönn ánægja og það hlýjar okk-
ur í skammdeginu og hretviðrum
að fá vinarkveðju frá vinabænum
Frederiksberg í Danmörku á
jafn táknrænan hátt og raun ber
hér vitni. Það eru 7 ár síðan
Hafnarfjörður og Frederiksberg
bundust vináttutengslum og á
(Framhald á bls. 3)
€*jjöfin tii nrg'elsins
«Sr „Sj & M málið44
Árásir íhaldsins á Árna Gunnlaugsson hraktar
Sérhagsmunamönnum Sjálfstæðisflokksins í Hafnarfirði er illa
við Árna Gunnlaugsson lögfræðing fyrir það, að honum tókst með
mikilli prýði og málafylgju að vinna Lýsi & Mjöl-málið fyrir
Hafnarfjarðarbæ. Hann fletti rækilega ofan af braski og gróða-
bralli þeirra Jóns Gíslasonar, Stefáns Jónssonar og Ingólfs Flygen-
rings. Ilafa þeir nú hlotið dóm fyrir að selja sjálfum sér, og á
ólöglegan hátt, hlutabréf félagsins fyrir 342 þús. kr., en þessi sömu
hlutabréf voru metin af dómkvöddum mönnum á rúmlega eina
milljón króna. Með sölu þessari og lögbrotum ætluðu menn þess-
ir að græða á einni kvöldstund rúmar 700 þús. kr., og það að mestu
Ieyti á kostnað bæjarins. Arðbær kvöldstund það! Þetta er það,
sem veldur reiði auðmanna í Sjálfstæðisflokknum í garð Áma
Gunnlaugssonar, að hann skildi dirfast að leyfa sér að hreyfa við
lögbroti þessara „miklu“ manna í Sjálfstæðisflokknum. Hafa þeir
nú ákveðið að kenna honurn í eitt skiptið fyrir öll, að ekki borgi
sig fyrir hann né neinn annan að leggja stein í götu stórgróða-
plana „voIdugra“ auðmanna innan Sjálfstæðisflokksins í Hafnar-
firði.
I málgagni þessara manna, Hamri, eru, hinn 19. des. s.l., birtar
rætnar og lágkúrulegar álygar á Árna Gunnlaugsson í sambandi
við þetta mál. Hefur Hamar þar eftir Árna alröng ummæli, og fer
auk þess með ósæmilegar aðdróttanir í hans garð. Er þar látið í
það skína, að Árni sé óvinveittur kirkju og menningu. Ekki get-
ur það talizt neitt nýtt, að Hamar fari með ósannindi og verður
víst engum undrunarefni, að blaðið fari þann veg með frásagn-
ir af Lýsi & Mjöl-málinu. Má í því sambandi minna á, að tveir
aðalmenn Sjálfstæðisflokksins hikuðu ekki við að segja ósatt fyrir
réttinum, er yfirheyrslur fóru fram í Lýsi & Mjöl-málinu. Enda
líklegt, að heimildarmaður Hamars sé ekki ómerkari maður, en
annar manna þeirra, sem ósatt sagði við það tækifæri.
Tilefni ofsókna Hamars á hend-
ur Árna Gunnlaugssyni er gjöf
Lýsis & Mjöls til orgelssjóðs þjóð
kirkjunnar. Blaðið fyllist vand-
lætingu og viðkvæmni yfir því,
að gjöfin höfðinglega í orgelsjóð
þjóðkirkjunnar, þ. e. krónur 50
þúsund, skyldu þurfa að blanda
blóði við hlutabréfakaupin í mála
ferlunum, og skrifar því, „að göf
þessi kom hinu leiða máli um
hlutabréfasöluna í félaginu ekki
hót við,“ en síðasta setningin er
orðrétt úr Hamri. I framhaldi
þessa, er Árna Gunnlaugssyni
borin ósvífni á brýn, að hann
hafi dróttað ósæmilegum verkn-
aði að stjórn félagsins, „sem eng-
inn í þessum bæ, er til þekkir,
kann lögfræðingnum þakkir fyr-
ir,“ eins og orðrétt segir í grein-
inni.
Hamar og hans nánustu kom-
ast ekki hjá því, þótt stórir séu,
að í hörðum og óvenjulegum
réttarhöldum innan lýðfrjáls
réttarríkis, verði oft að leiða í
Ijós, móti vilja sakborninganna,
ýmsa hluti og atvik, til upplýs-
ingar málum, sem sumum eru
óþægileg. Þetta skilja þeir ekki
ahtaf, sem ókunnir eru flóknum
málaferlum, sbr. álit Hamars um
orgelgjöfina og hlutabréfasöl-
una.
Ekki varð hjá því komizt fyrir
Árna Gunnlaugsson, sem mál-
flytjanda að hreyfa með örfáum
orðum hinni viðkvæmu gjöf, í
viðleitni hans fyrir Hafnarfjarð-
arbæ, til að ná fram réttlæti og
sannleika í margnefndum mála-
ferlum. Hafi hann með því gerzt
stórsyndari, eins og Hamar ætl-
ar, verður það vonandi fyrirgefið,
enda eru málsbætur og „afsök-
unarástæður“ hans það góðar,
að betra er varla á kosið, eins og
nú skal að vikið.
Ein helzta varnarástæða
stefnanda í Lýsi & Mjöl-mál-
inu- var á þá leið, að félagið
hafi verið í KNÝJANDI
FJÁRHAGSÞÖRF vegna
væntanlegra kaupa á soð
vinnslutækjum(!), og því hafi
orðið að selja hlutabréfin um-
rætt gamlaárskvöld! Sem mál-
flytjandi mótmælti Á. G. harð-
lega „fátækt“ félagsins. Til
rökstuðnings þeim mótmæl
um benti hann m. a. á þá nær-
tæku staðreynd, að í því
tvennu væri hrópandi ósam-
ræmi, fyrst að þurfa, vegna
knýjandi fjárþarfa að selja án
greiðslu og a. m. k. ÞRE-
FALT UNDIR SANNVIRÐI
hlutabréf félagsins og SAM-
TÍMIS geta gefið kr. 50 þús.
úr félagssjóði, án vitundar
hluthafafundar, til kaupa á
kirkjuorgeli.
Finnst ykkur nú, lesendur góð-
ir, slík málfærsla ósvífin og ekki
koma aðalmálinu við, eins og
Hamar álítur?
Finnst ykkur kirkju og menn-
ingu óvirðing sýnd, þótt þannig
hafi verið minnzt á gjöfina í org-
elsjóðinn í réttarræðu, þar sem
um var að ræða kröfu til endur-
heimtu eigna, hlutabréfa, sem
bærinn og þar með þú, hafnfirzki
lesandi, átt tilkall til.
Eftir að Hamar er svo búinn að
lýsa þessum „orgelþætti“ Á. G.,
segir orðrétt í niðurlagi greinar-
innar:
„Annað og meira álíka þessu,
en í öðru sambandi, þóknaðist
lögfræðingnum, Árna, að við-
hafa í ræðu sinni, sem einnig
væri ástæða til að rifja upp og
birta almenningi.“ — Vonandi
þarf ekki lengi að bíða þess, að
hið „velviljaða“ og „réttláta“ blað
láti verða af því að birta þessa
ræðuhluta. Hver veit nema ein-
hver reynist Hamri síðar hjálp-
legur í þeim efnum, ef kjarkinn
til birtingar ætlar að bresta eða
sagnalist lians verði framvegis
álíka áfátt og margnefnd skrif
hans um „orgelþáttinh'.
Um hug Á. G. annars til kirkju
og menningar, sem Hamri er svo
tíðrætt um og reynir að gera Ht-
ið úr, en ferst þó klaufalega, skal
ekki farið mörgum orðum. Krist-
inn dómur og kristin kirkja er
Á. G. áreiðanlega miklu háleitara
og helgara en svo, að þær um-
ræður hæfi Hamri út af jafn-
ómerkilegum skrifum og and-
kristilegum og þar birtust. Krist-
ið fólk og kirkjuunnandi hlýtur
að fyrirlíta þá óþokkalegu iðju
blaðsins að nota nafn kirkju sein
yfirskrift á níðgreinar og hræsna
með nafni látins heiðursmanns
innan um soraskrif, eins og Ham-
ar lét sér sæma í fyrrnefndri
grein. Það er engin virðing fag-
urri minningu góðs manns og
óþökk öllum þeim, sem bezt hann
þekktu og mest virtu.
Og ókristilegar athafnir,
hvort sem þær birtast í róg-
skrifum eða ógildum hluta-
bréfakaupum á gamlaárs-
kvöld, verðskulda fordæm-
ingu fjöldans og vanþökk
kirkjunnar.
Alþýðublað Hafnarf jarðar læt-
ur svo lokið þessum línum
með þeirri ósk, að hið nýja kirkju-
orgel, sem Hamar gerði að til-
efni blaðaskrifa, verði lyftistöng
þróttmikils kirkjulífs og að kirkja
og kristin menning megi á nýju
ári og ætíð lifa og dafna í Hafnar-
firði undir merkjum
Kærleika og
réttlætis.
Yetrarhjálpin 1955
Söfnun skátanna 14.387,96
Hilmar Ágústsson 300.00
Oddur ívarsson 100.00
Ól. Guðmundsson 30.00
Jón Hjörtur 20.00
Ragnar Jónsson 500.00
E. Þorgilsson & Co. 1.000.00
Sigríður Sæland 50.00
Sigurveig Guðjónsdóttir 50.00
J. H. 100.00
Margrét Brandsdóttir 100.00
Guðmundur Ámason 100.00
Hrafnh. G. 100.00
Áslaug G. 50.00
V. Long 1.500.00
Sigríður Ólafsdóttir 100.00
Bergþóra og Júlíus Nyborg 300.00
H. 50.00
Verkamannafélagið Hlíf 2.000.00
Rafha h.f. 2.000.00
Steinull 250.00
Rafgeymar 250.00
N. N. 200.00
N. N. 100.00
María Gísladóttir 50.00
Bergþóra Guðmundsdóttir 50.00
Lýsi & Mjöl 2.000.00
Stefán Ásmundsson 100.00
G. H. 100.00
Iíalldór Gunnlaugssón og systk. 92.00
Bergsteinn Sigurðsson 200.00
Framlag bæjarsjóðs 15.000.00
Samtals kr. 41.229.96
Með innilegu þakklæti til allra, sem
lögðu fram gjafir og aðstoð.
Vetrarhjálpin, Hafnarfirði.