Alþýðublað Hafnarfjarðar - 28.04.1956, Blaðsíða 1

Kaupið og lesið
Alþýðublað
Hafnai-fjarðar
ALÞYÐUBLAÐ
Hafið samband
við kosningarskrif-
stofu Alþýðu-
flokksins

IHIAJFÍ^AJRt IFJJA.IRHÐ)A,IRl
XV. ARGANGUIl
HAFNARFIRÐI, 28. APRIL 1956
7. TÖLUBLAÐ
Húsfyllir á íyrsta fundi Alþýðu-
flokksins og Framsöknarflokksins
Alþýðuflokkurinn í Hafnarfirði og Framsóknarfélag Hafnar-
f jarðar boðuðu til sameiginlegs fundar í Alþýðuliúsinu á föstudag-
iim 20. þ. m. Frummælendur voru þeir Emil Jónsson, vitamála-
stjóri og Eysteinn Jónsson, ráðherra. Aðrir ræðumenn voru þeir
Guðmundur Gissurarson og Ami Gunnlaugsson frá Alþýðuflokkn-
um og Guðmundur Þorláksson og Vilhjálmur Sveinsson frá Fram-
sóknarflokknum. Fundarstjóri var Ólafur Þ. Kristjánsson og sagði
hann líka nokkur orð. Fundurinn var afarfjölmennur, húsfyllir
í háðum sölum og fullt frammi á ganginum.
Emil Jónsson tók fvrstur til máls:
HVERNIG VARÐ SAMSTARF-i
IÐ MILLI ALÞÝÐUFLOKKS-
INS OG FRAMSÓKNAR-
FLOKKSINS TIL?
Á flokksstjórnarfundi Alþýðu-
flokksins í nóvember síðastlið-
inn var Ijóst. að Framsóknar-
flokkurinn var mjög óánægður
með samstarfið við Sjálfstæðis-
flokkinn í ríkisstjórn. Var þá
samþykkt að leita samstarfs við
Framsóknarflokkinn og Þjóð-
varnarflokkinn. Raddir komu þá
fram um að leita einnig sam-
starfs við Sósíalistaflokkinn, en
fyrir því fékkst ekki meirihluti á
flokksþingi Framsóknarflokks-
ins né hjá miðstjórnarmeðlimum
Alþýðuflokksins. Svör Framsókn
arflokksins voru jákvæð og sam-
þykkti flokksþing hans, í marz,
að ganga til algerrar samvinnu
við Alþýðuflokkinn. Svar Þjóð-
varnarflokksins var hins vegar
á þá leið, að ekki var unnt að
taka það nema neitandi.
Hafa nú Alþýðuflokkurinn og
Framsóknarflokkurinn gefið út
yfirlýsingu, bæði um framboð
og málefnasamvinnu að kosning-
um loknum og er þessi yfirlýs-
ing birt í Alþýðublaðinu og Tím-
anum 19. apríl.
HVAÐA RÖK LIQGJA FYRIR
ÞESSU SAMSTARFI?
Ástæðan fyrir þessu er hið
sjúklega ástand í efnahagsmál-
um þjóðarinnar. Ekkert er þjóð-
félaginu jafn-hættulegt og verð-
þenslan, nema þá atvinnuleys-
ið. Á síðustu sex árurn hefur
framfærsluvísitalan hækkað um
80%. Bregðist trú fólksins á gildi
peninganna skapast sjúkleg
áfergja eftir fasteignuín og öðr-
um þeim verðmætum, sem fólk
vill fremur eiga en penmga. Af-
leiðing þessa er lánfjárkreppa og
mjög óvíst atvinnuástand.
Atvinnuvegirnir hætta að
bera sig óg fyr en varir getúr
íhaldið og útsvörin
atvinnuleysið skollið á. Gegn
þessu hefur verið reynd gengis-
felling, bátagjaldeyrir, styrkir
m. m., en ekkert hefur dugað.
Öngþveitið verður ekki umflúið,
verði haldið áfram á sömu braut.
Afnám verðlagseftirlitsins eykur
líka á þessa óheillaþróun.
Á þessu ástandi græða ein-
ungis þeir, sem stunda óþarfa
og óeðlilega milliliðastarfsemi,
milliliðastarfsemi, sem þjóðfé-
lagið hefur enga þörf fyrir. Mjög
stór hópur manna lifir af starf-
semi þessari og hefur af henni
óliemju tekjur. Af þessum sök-
um týnist mjög mikill hluti þjóð-
arteknanna) hann hverfur á leið-
inni frá framleiðendum til laun-
þega.
Nefndi ræðumáður nokk-
ur dæmi þessa.
HVERJU ER ÞÁ ÆTLAÐ AÐ
NÁ MEÐ ÞESSU SAMKOMU-
LAGI?
Fyrst og fremst að koma efna-
hagsstarfseminni á heilbrigðan
grundvöll og tryggja ' vinnandi
fólki afrakstur vinnu sinnar.
Tryggja, að allar tekjur komi til
skila og koma á fót heilbrigðum
og eðlilegum verðlagsgrundvelli
með samstarfi verkalýðsins og
bændanna. Samstarf þetta, milli
verkamanna og bænda, er höf-
uðgrundvöllurinn. Takist það
samstarf ekki, um verðlagsmál-
in, er voðinn vís.
I því sambandi benti ræðu-
maður á, að stjórnmálayfirlýsing
flokkanna væri í meginatriðum
byggð á samþykktum flokks-
stjórnarfundar Alþýðuflokksins
frá í nóvember síðastliðnum,
samþykktum flokkþings Fram-
sóknarflokksins frá því í marz og
ályktunum Alþýðusambands Is-
lands.
HVAÐA LÍKUR ERU TIL, AÐ
GÓÐUR ÁRANGUR NÁIST?
Eins og áður er sagt, hafa
flokkarnir algera samstöðu um
framboð, þ. e. þeir bjóða ekki
fram hvor á móti öðrum. Er þá
ætlazt til, að kjósendur Fram-
sóknarflokksins kjósi frambjóð-
endur Alþýðuflokksins, þar sem
Alþýðuflokkurinn býður fram og
kjósendur Alþýðuflokksins kjósi
framb jóðendur F ramsjoknar-
flokksins, þar sem Framsóknar-
flokkurinn býður fram. Sé þetta
gert, hefur Alþýðuflokkurinn og
Framsóknarflokkurinn full-
komna sigurmöguleika, miðað
við tvennar síðustu kosningar.
(Framhald d hls. 2)
Hinn 17. febrúar s. 1. birtist
ofurlítill greinarstúfur hér í
blaðinu undir nafninu: Ihaldið
og útsvörin. Þar var því haldið
fram, að útsvörin í Reykjavík
hafi hækkað um 43% frá því sem
ákveðið var í fjárhagsáætlun
Reykjavíkurbæjar fyrir árið
1955. Þessi óþægilega staðreynd
hefur farið svo í taugar aðstand-
enda Hamars, að þeir eyða tveim
dálkum af rúmi blaðsins til and-
svara, en ferst ekki betur en svo,
að þeir byggja hina vesælu vöm
sína á FÖLSUÐUM TÖLUM.
Það er staðreynd, að útsvör-
in í Reykjavík voru ákveðin
101,4 millj. króna í fjárhags-
áætlun Reykjavíkurbæjar fyrir
árið 1955, en EKKI 110 millj.
I ár er útsvarsupphæðin, sem
Reykvíkingum er ætlað að
F.n. íslandsineisi-
arar í liaiidliiiaffleik
Úrslit handknattleiksmóts ís-
lands, urðu þau, að F. H. urðu
Islandsmeistarar í meistara-
flokki karla.
3. fl. b. urðu líka sigurvegarar
í sínum flokki.
Til hamingju með sigurinn.
32 lóðuni utlilutað
Á bæjarstjórnarfundi 27. marz
s. 1. var úthlutað 32 lóðum við
væntanlega götu milli Reykja-
víkurvegar og Tjarnarbrautar.
Er lagning þessarar götu hafin
og verður lögð í hana víð vatns-
æð, sem bæta mun úr vatnsskorti
í Vesturbænum.
Frá fundinum í Alþýðuhúsinu
greiða, 144 millj. 347 þús. kr.
Að fengnum þessum upplýs-
ingijm getur greinarhöfundur
spreytt sig á að reikna út, hve
mikil þessi hækkun sé í prósent-
vís. Vafalaust fær hann út úr
dæminu 31%! en ekki 43% eins og
venjulegir menn sjá að hækkun-
in er. Það er ekki furða, að mað-
ur sem svona leikin er í meðferð
talna, telji sig þess umkominn að
brigzla öðrum unr vankunnáttu!
Hitt er furðulegt, að Hamar
skuli læða því út, að íhaldið
reykvíska hafi plokkað af Reyk-
víkingum 8,6 millj. kr. í útsvör
árið 1955 UMFRAM ÞAÐ sem
ákveðið var í fjárhagsáætlun. —
Vafalajust fer Hamar þar með
rétt mál, þótt þessar upplýsingar
komi úr hörðustu átt. Og í þessu
sambandi væri ekki úr vegi að
spyrja: Hvað hefði Hamar sagt
um hvílíkan verknað hjá bæjar-
stjórnarmeirihlutanum í Hafn-
arfirði? En Hamar lætur sér
vafalaust ekki muna um nokkr-
ar milljónir, ef íhaldið á í hlut,
og það er vissulega í samræmi
við siðgæðishugmyndir kapp-
anna í Lýsi og Mjöl-málinu al-
ræmda. Ihaldið hefur ekki af
miklu að státa í sambandi við
stjórn sína á bæjarmálefnum
Reykjavíkur. Þrátt fyrir iniklu
auðveldari aðstöðu á öllum svið-
um er samanburðurinn við Hafn-
arfjörð íhaldinu mjög óhag-
stæður.
Þrátt fyrir það, að útsvörin
væru liækkuð um 43% í Reykja-
vík, var ákveðið að skera fram-
lag Reykjavíkurbæjar til íbúða-
bygginga um 19% frá því sem var
í fjárbagsáætlun árið 1955. —
íhaldið felldi allar tillögur
minnihlutaflokkanna um spam-
að á skrifstofukostnaði Reykja-
víkurbæjar, en ákvað þess í stað
að hækka skrifstofukostnað bæj-
arskrifstofanna um 26%. Sem
dæmi um hækkunarbrjálæðið
má nefna, að kostnaður við
skjalasafn Reykjavíkurbæjar á
að hækka um 150% á þessu ári!
íhaldið í Reykjavík felldi að
hækka framlag til verkamanna-
bústaða, það felldi að heimila
lántöku til íbúðabygginga, sem
reistar væru í stað bragga og
heilsuspillandi húsnæðis. Og
svona mætti Iengi telja. Allar
þessar staðreyndir getur talna-
sérfræðingur Hamars haft í huga
næst, þegar hann fer á stúfana
til þess að birta almenningi
speki sína..