Alþýðublað Hafnarfjarðar - 12.05.1956, Page 1

Athugið sem allra
fijrst, hvort þér
eruð á kjörskrá
ALÞYÐ UB LAD
AUir launþegar
kaupa og lesa
Alþýðublað
Hafnarfjarðar
IHIAvlFI^AJRl IF JJAIRMD) Alffl
XV. ÁRGANGUR HAFNARFJRÐI, 12. MAÍ 1956 8. TÖLUBLAÐ
Sjálfstæðisflokkurinn á sökina
Afleiðing stefnu þeirra,
öngþveiti og erfiðleikar
Það er löngu vitað að stefna sú, sem ráðið hefur undanfárið í ríkisstjórn-
inni og á Alþingi getur aðeins leitt til hruns fjárhagslífsins og atvinnuleysis.
Er svo komið að ekki einn einasti vitiborinn maður trúir á úrræði og ráð
þau, sem beitt hefur verið og hver einasti maður, sem eitthvað kemur nærri
þessum málum veit að hrunið er á næstu grösum. Hér á eftir er bent á örfáar
staðreyndir í málum þessum og ætt.u menn sjálfra sín vegna að kynna sér
það, sem um mál þessi er sagt.
Allir, sem íylgjast með í opinberum málum vita hversu alvar-
legt ástandið er í fjármálum og atvinnumálum þjóðarinnar. Munu
slíks ekki mörg dæmi. Lánsfjárskorturinn er svo mikill, að bank-
amir hafa ekki einu sinni fjármagn til þess að lána þeim, sem fisk-
veiðar stunda nægilegt fé og er þó þar um að ræða þýðingarmesta
atvinnuveg þjóðarinnar. Bændur standa í hreinustum vandræðum
þar eð þeir geta ekki fengið rekstararlán svo að búskapurinn verði
rekinn á liagkvæman hátt. Iðnaðurinn er víða meira og minna lam-
aður þar sem iðnrekendur skortir lánsfé fyrir hráefni og til þess
að greiða vinnulaun þess.
Gjaldeyrisástandið er svo bágborið að það eru stórkostlegir
erfiðleikar á því að borga nauðsynlegustu matvömr, framleiðslu-
vömr til atvinnuveganna og verðfestingarvörur ýmist fást ekki
eða þá svo tregt og lítið að stór vandræði hljótast af.
Því miður er þetta svona á fjölmörgum sviðum f jármála og at-
hafnalífsins, vandræði, öngþveiti og erfiðleikar, sem engin leið
virðist að lag, nema með algerri stefnubreytingu.
HVER ER* ÁSTÆÐAN?
Það gefur auga leið að ein-
hverjar sérstakar ástæður hljóta
að vera fýrir þessu ófremdará-
standi.
Öheillaþróun þessi hófst með
gengisfellingunni 1950. Þegar
gengi íslenzku krónunnar var
fellt í óþökk launastéttanna og
talsvert mikils hluta atvinnurek-
enda, fór fyrst fyrir alvöru að
síga á ógæfuhliðina.
Launþegarnir gátu ekki tekið
því þegjandi, sem ekki var held-
ur von, að öllum þunga hinnar
vaxandi dýrtíðar yrði skellt á bök
þeirra.
Gróði sá, sem atvinnuvegun-
um átti að verða af gengislækk-
uninni varð enginn. Hinn inn-
lendi og erlendi kostnaður við
framleiðsluna óx meira en gróða
gengisfellingarinnar nam. Hef-
ur jafnt og þétt sigið á ógæfu-
hliðina í þessum efnum síðan og
er nú svo komið að á síðustu sex
árum hefur framfærsluvísitalan
hækkað um 80%, eða úr 100 í
180. — Mun þetta vera heims-
met.
Allur áróðurskraftur íhalds-
ins hefur verið lagður í að telja
þjóðinni trú um, að þetta væri
verkamönnum og Iaunþegum
að kenna. Hefur áróður aðal-
málgagns Sjálfstæðisflokksins
verið svo svívirðilegur, þegar
.hækkanir hafa átt sér stað,
hvort heldur það liefur verið
fyrir áhrif stjómarvaldanna eða
annarra aðila, að kalla það
„KVEÐJU FRÁ SÍÐASTA
VERKFALLI“.
Þetta er beinlínis hið sama
og segja: þið verkamenn og
launþegar hafið engan rétt til
þess að létta af ykkur neinum
hluta vaxandi dýrtíðar, þið eig-
ið að taka við því, sem að ykk-
ur er rétt í þessum efnum og
hafið engan rétt til þess að
mögla!!!
HVAÐ VERÐUR UM
FJÁRMAGNIÐ?
Því virðist erfitt að svara í
fyrstu. Framleiðslan er mikil og
gefur af sér óhemju fjánnagn
og þó að krónan sé ekki verð-
mikil er talan þó há. Það virðist
sem mikill hluti fjármagnsins
hverfi eða týnist í stað þess að
velta, eins og því er ætlað, frá
einni starfsgrein til annarrar.
Þetta er líka svo. Nokkrir ein-
staklingar og fyrirtæki hafa að-
stöðu til að safna óhemju fjár-
magni, svo að það er ævintýri
líkast. Yfir þetta f jármagn komast
aðilar þessir með alls konar milli-
liðastarfsemi, sem oft er þjóðfé-
laginu lítt þörf og í mörgurn til-
fellum skaðleg, eins og hún er
rekin. Þeir ná til sín því sparifé
þjóðarinnar, sem til er og festa
það í ýmsum þeim fasteignum,
sem með aðgerðmn þeirra og
bandamanna þeirra, gefa óeðli-
lega mikinn arð. Við þetta líða
atvinnuvegirnir, þeir missa tökin
á lánsfénu og síðan vinnuaflinu.
Allt er þetta óeðlilegt ástand og
skapar ringulreið og öngþveiti.
HVERRA ER SÖKIN?
Sökin liggur fyrst og fremst
hjá Sjálfstæðisflokknum. Flokk-
ur þessi er yfirlýstur sérhags-
munaflokkur og hefur alltaf unn-
ið markvisst að því að tryggja
öllum þeim, sem sérhagsmUna
hafa að gæta hin ríflegustu fríð-
indi á kostnað almennings. Komi
það fyrir, að flokkur þessi sé
þvingaður til þess, í orði kveðnu,
að reisa einhverjar skorður við
sérhagsmunum þessum, þá hefur
hann alltaf haft bolmagn til þess
að láta þau öfl, sem um fram-
kvæmdirnar eiga að annast,
vinna þannig að framkvæmdir
þeirra hamlana, sem settar hafa
verið, hafa brugðist í svo mikils-
verðum atriðum og þýðingar-
miklum, að hömlurnar liafa engu
því til leiðar komið, sem þeim
var ætlað. Með þessu hefur Sjálf-
stæðisflokkurinn únnið tvennt; í
fyrsta lagi að eyðileggja anda og
tilgang allra þeirra ráðstafanna,,
sem átt hafa að vinna á móti
óeðlilegum einkahagsmunum á
kostnað fjöldans, og í öðru lagi,
(Frmnhdd á hls. 3)
Namwtaðii ílialdw o$> komma
Svo einkennilega vill nú til að Sjálfstæðisflokkurinn legg-
ur sig alls staðar fram, hvar sem hann getur því við komið
að fjölmenna á fundi þeirra kommúnista og klappa þar meira
en allir aðrir.
Hver er tilgangurinn hjá Sjálfstæðisflokknum?
Alla tíð hefur Sjálfstæðisflokkurinn, beint og óbeint, stuðst
við kommúnistana, þeir geta livorugir án annars lifað, líf
Sjálfstæðisflokksins byggist á tilveru kommúnista og hvar
sein íhaldið má sín einhvers í heiminum fylgja konnnúnist-
amir því eins og skugginn sólinni.
Glöggt dæmi þessa er Hafnarfjörður. Meðan íhaldið var
hér Iítils megnugt höfðu kommúnistar hér engin áhrif, en
strax og íhaldið efldist hér í bæ fjölgaði kommúnistunum.
Ef bæjarbúar losa sig betur við áhrif íhaldsins í bænum, er
það örugg reynsla að atkvæðum kommúnista fækkar líka.
Þetta geta kjósendur auðveldlega gert með því að kjósa
frambjóðanda Alþýðuflokksins og Framsóknai-flokksins á
kjördegi. Munið að kjósa Emil Jónsson!
Koiiiiiiiini§tiir héi* í hæ
■ þjóiiiistu Fl^genrin^§
Það er þegar ljóst í upphafi kosningabaráttunnar, að aðaláhuga-
mál kommúnistanna í Hafnarfirði og félaga þeirra, sem mynda
Alþýðubandalag kommúnista, er það að hindra, að frambjóðandi
Alþýðuflokksins, Emil Jónsson, nái kosningu, en Flygenring haldi
þingsætinu. — Það er öll „vinstri mennskan" hjá kommúnistum.
Sannast hér enn einu sinni sá sannleikur, að í rauninni eru komm-
únistar engir vinstri menn, heldur þröngsýnir hægri meim.
Til sönnunar um liðveizlu kommúnistanna og félaga þeirra við
Flygenring skulu hér tilfærð tvö sláandi dæmi:
Á fundi, er kommúnistabandalagið efndi til hér í bæ fyrir stuttu,
kryfjuðu ræðumenn kommúnista undantekningarlaust sama róg-
sönginn um hinn „vonda“ Alþýðuflokk. Hins vegar ar ekki minnst
einu styggðaryrði á íhaldið í Hafnarfirði og frambjóðanda þess,
Ingólf Flygenring. Og svo rammt kvað að íhaldsþjónustunni á
þeim fundi, að sjálfur höfuðpaurinn Hannibal hélt sem fastast
að sér höndum, er á hann var skorað á fundinum að klappa fyrir
þeirri ósk allra einlægra íhaldsandstæðinga að fella Ingólf Flygen-
ring frá kosningu.
I blaði kommúnistabandalagsins, Utsýn, var fyrir skömmu skrif-
að um þörfina á því að fella íhaldsmanninn Kjartan Jóhannsson
á Isafirði, íhaldsmanninn Einar Ingimundarson á Siglufirði, en
Alþýðuflokksmanninn Emil Jónsson í Hafnarfirði. — Þar var ekki
minnst á þörfina að fella Ingólf Flygenring, sem nú er þingmað-
ur íhaldsins í Hafnarfirði.
Þarf nokkur nú að efast um, hvað stuðningur við Alþýðubanda-
lagið í Hafnarfirði þýðir? Sá stuðningur er ekkert annaið en lið-
veizla við Flygenring.
Mér finnst, launþegar, að Ingólfur Flygenring hafi m. a. með
framkomu sinni í síðasta verkfalli við stétt okkar, stórhneykslan-
leg afskipti sín af hinum alræmdu hlutabréfakaupum íhaldsmann-
anna í Lýsi og Mjöl unnið til annars en trausts okkar launþeg-
anna.
Það er skylda allra heilsteyptra alþýðumanna og kvenna að kol-
fella Flygenring frá kosningu.
Og það verður aðeins gert á einn liátt, og það er að sameinast
öll um frambjóðanda Alþýðuflokksins. — Sigur Alþýðuflokksins
í næstu kosningum er sómi Hafnfirðinga.
Launþegar! Látum ekki hjálparsveina Flygenrings, kommún-
istanna, sundra röðum okkar. Sameinumst öll gegn ílialdinu í órofa
fylkingu um frambjóðanda Alþýðuflokksins. Nú reynir á, hve
heilsteyptir við launþegar erum og trúir málstað okkar.
Launþegi.