Alþýðublað Hafnarfjarðar - 16.06.1956, Page 2

2
ALÞÝÐUBLAÐ HAFNARFJARÐAR
I
+-
ALÞYÐUBLAÐ HAFNARFJARÐAR
ÚTGEFANDI:
AlJjýðuflokkurinn í Hafnarfirði.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
Eyfólfur Guðmundsson, (sími 9607).
AFGREIÐSLA í ALÞÝÐUIIÚSINU, SÍMI 9499.
PRENTSMIOJA HAFNARFJARDAR H.F.
Rabbað við kjósanda
Drengskaparorð um „afreksmann44
Ég labbaði til gamals kunn-
ingja míns á sunnudaginn. Það
var roskinn verkamaður, sem á
heima vestur í bæ. Hann hefur
látið mikið á sér bera í pólitík,
en jafnan kosið með Alþýðu-
flokknum.
Talið barst að kosningunum.
— Nú skeði það í gær, sem
aldrei hefur skeð áður, sagði
hann. Það kom hingað Sjálf-
stæðismaður til þess að „kristna"
mig.
— Jæja, sagði ég. Hélt hann,
að þú værir orðinn eitthvað lin-
ur í fylgi við Alþýðuflokkinn?
— Já, hann hélt það víst.
— Og hafði hann nokkrar á-
stæður til þess?
—• Það hefur hann h'klega
haldið. Það er nefnilega svona,
eins og þú veizt, að kommarnir
— þessir sem kalla sig Alþýðu-
bandalag — reyna að telja
mönnum trú iirn, að þeir hafi
svo afskaplega mikið fylgi. Þeg-
ar farið er að spyrja þá nánar
um það, nefna þeir þennan eða
hinn, sem þeir segja að muni
kjósa með Alþýðubandalaginu í
þetta sinn, þótt hann hafi svo
alltaf verið mesti andstæðingur
kommanna.
— Og hafa þeir þá látið í veðri
vaka, að þú værir með Alþýðu-
bandalaginu?
— Það munu þeir hafa gert í
viðtali við menn í Suðurbænum.
Hérna í kring þýðir ekki að
segja það neinum.
—- Og svo hefur Sjálfstæðis-
maðurinn haldið, að ef þú á ann-
að borð segðir skilið við Alþýðu-
flokkinn, væri kannske hægt að
fá þig yfir á Ingólf?
— Ja, ég veit það ekki. Hann
þreifaði raunar ofurlítið fyrir
sér í þá átt, en komst víst fljótt
að raun um, að ég mundi of vel
alla afstöðu Sjálfstæðisforingj-
anna í garð okkar, verkamann-
anna, bæði fyrr og síðar og þar
á meðal í seinasta verkfalli. Ég
ætlaði ekki að leggja þeim fugl-
um lið í kosningum. En þá fór
hann að tala um, hvað Geir
mundi fá mörg atkvæði, og að
það væri miklu skynsamlegra
fyrir verkamenn að kjósa með
Alþýðubandalaginu en að vera
að kjósa Alþýðuflokkinn, sem
væri orðinn gamall flokkur. En
ég sagði: Já, víst væri Alþýðu-
flokkurinn orðinn nokkuð gam-
all flokkur, 40 ára, enda væri
flest eða allt, sem vel hefði ver-
ið gert í opinberum framkvæmd-
um hér í bæ og annars staðar
á seinustu áratugum honum og
starfsemi hans að þakka beint
eða óbeint. Og ég spurði, hvort
hann vildi að við gerður saman-
burð á verkum Alþýðuflokksins
fyrir almenning og á því, sem
Sjálfstæðisflokkurinn væri vald-
ur að: dýrtíðinni og fjármála-
öngþveitinu. En hann vildi
ekkert tala um það.
— Honum var nú varla lá-
andi, þótt hann vildi ekki fara
mikið út í afskipti Sjálfstæðis-
flokksins af ýmsum umbótamál-
um, sagði ég. En þótti þér ekki
skrýtið, að hann skyldi heldur
vilja að þú kysir með Alþýðu-
bandalaginu en með Alþýðu-
flokknum, eins og Sjálfstæðis-
menn þykjast þó vera á móti
kommunum og vexti Sósíalista-
flokksins og viðgangi?
— Nei, mér fannst það ekkert
skrýtið. Sjálfstæðisflokkurinn
hefur alltaf hræsnað fyrir kjós-
endum og reynt að villa á sér
heimildir, enda fengi hann fá at-
kvæði, ef almenningur áttaði sig
fullkomlega á því, hvernig inn-
ræti hans er. Nú vita Sjálfstæðis-
mennirnir, að þeir eru í hættu
að missa öll ítök í ríkisstjórninni
næstu árin. Þeir vita líka, að
hættan stafar öll af samstarfi Al-
þýðuflokksins og Framsóknar-
flokksins. Þeir búast við, að þeir
flokkar saman geti fengið meiri-
hluta þingmanna. Eina von Sjálf
stæðisflokksins er, að einhverjir
menn, sem annars mundu kjósa
með Alþýðuflokknum, láti
blekkjast til að kjósa með AI-
þýðubandalaginu, og að þau at-
kvæði geti kannske valdið úr-
slitum um það, hvort Hræðslu-
bandalagið, sem þeir kalla, fái
meirihluta þingmanna eða ekki.
Sjálfstæðismenn eru ekkert
hræddir við atkvæðin, sem Al-
þýðubandalagið fær. Þeir vita,
að Alþýðubandalagið fær ekki
nema fáa menn á þing, og þá
skiptir það engu máli„ hvort þeir
verða einum fleiri eða færri. En
sigur Alþýðuflokksins og Fram-
sóknarflokksins getur verið und-
ir því kominn, hvort Alþýðu-
flokkurinn eða Alþýðubandalag-
ið fær seinasta uppbótarþing-
manninn. Og þar getur oltið á
fáeinum atkvæðum. Þess vegna
reyna Sjálfstæðismenn að vinna
atkvæði frá Emil yfir á Geir.
Hvert atkvæði, sem Geir fær,
getur orðið til þess að tryggja
Sjálfstæðismönnum möguleika
til þess að verða áfram í ríkis-
stjóminni.
— Það er vitanlega kjarni
málsins, sagði ég. En heldurðu,
að margir þeirra manna, sem
fylgt hafa Alþýðuflokknum í
kosningum að undanförnu, láti
„Kjósum drengskaparmann á
jring“, þannig hljóðaði á forsíðu
Hamars, í síðustu þingkosning-
um, boðskapur Bjarna læknis
Snæbjörnssonar til Hafnfirðinga.
1229 kjósendur hér i bæ hlýddu
þá því kalli og kusu „drengskap-
armanninn" Ingólf Flygenring á
þing, en „óbótamennirnir“ hans
Bjarna, þ. e. Emil, Eiríkur og
Magnús féllu.
íhaldið hér í bæ lofaði þá kjós-
endum gulli og grænum skógum.
„Drengskaparmaðurinn“ átti að
sjá um öll stórræðin fyrir þennan
bæ, og hingað átti að veita miklu
fjármagni til eflingar atvinnulíf-
inu, og „drengskaparmaðurinn"
átti að vinna kröftuglega á al-
þingi að hagsmunamálum bæjar-
búa.
En hver er nú árangurinn af
þingsetu „drengskaparmanns-
ins“ hans Bjarna Snæbjörnsson-
ar?
Bæjarbúar spyrja nú lækninn
um afrekin, sem Flygenring átti
að gera fyrir þetta bæjarfélag, og
biðja kannske Hamar að láta svo
lítið og gera grein fyrir þeim.
Hamar fæst ekki til þess, enda
er það von, því að þau eru engin,
ALLS ENGIN MÁLIN, SEM
DRENGSKAPARMAÐURINN
HANS BJARNA HEFIR KOM-
IÐ FRAM MEÐ Á ALÞINGI,
FYRIR HAFNFIRÐINGA. Þar
hefir hlutverk hans verið allt
annað en lofað var. I nýútkom-
inni bók hefur „drengskapar-
maðurinn“ Flygenring það heiti,
að verá líkt við „FYRIRFERÐ-
ARLÍTIÐ KERTALJÓS".
Finnst ykkur samlíkingin mak-
leg, góðir lesendur?
En utan þingsalanna hefir ver-
ið gustur af „kertaljósinu“, og
þar hefir „afreksmaðurinn“ Flyg
enring látið ljós sitt skína og
breytt dyggilega í anda stefnu
síns flokks, eins og við mátti bú-
ast af gömlum íhaldsmanni. Af
þeim verkum sínum mun hann
blekkjast til fylgis við Alþýðu-
bandalagið?
— Nei, ekki heyrist mér það á
fólki. Og ég er alveg viss um það,
að ef menn gera sér fyllilega
ljóst, um hvað er að tefla og hver
er kjarni málsins, þá lætur eng-
inn blekkjast til að kjósa Geir.
Það er líka erfitt að sjá, hvaða
verðleika hann hefur til þess að
fá fleiri atkvæði en Magnús
Kjartansson fékk á sínum tíma.
— Þú heldur þá, að Emil nái
kosningu?
— Já, ég er alveg viss um Jrað
fyrir mitt leyti. Ingólfur hefur
stórtapað fylgi síðan seinast. Og
framboð Geirs var aldrei gert í
þeirri von, að hann næði kosn-
ingu, heldur til þess eins að
spilla fyrir Aljiýðuflokknum. En
honum skal ekki verða kápan úr
því klæðinu. Það kemur í ljós 24.
júní. Þá verður Emil Jónsson
kosinn alþingismaður Hafnfirð-
inga.
Sveinn Sturluson.
hljóta þann dóm, sem hann sjálf-
ur hefir til unnið. I kjörklefanum
verður hann dæmdur til að faha,
m. a. vegna fjandsamlegrar fram
komu við verkafólk Jiessa bæjar
í síðasta verkfalli, hvernig hann
tók í hvíldarfrumvarp sjómanna
og hugarfars síns í sambandi við
hlutabréfakaupin í Lýsi og Mjöl,
o. fl. o. fl.
Við næstu kosningar munu
engin hreystiyrði um „dreng-
skap“, eða annað þess háttar frá
íhaldinu, fá blekkt fólk til að
kjósa íhaldsmann á þing og þar
með vinna gegn hagsmunum
fólksins, sem byggir þennan bæ.
Flygenring á ekkert erindi á
Júng, sem fulltrúi launjrega í
Hafnarfirði. Lofum J)ví hinu
„fyrirferðalitla kertaljósi" að
vera utan við gustinn í þingsöl-
unum og njóta friðar og hvíldar
eftir 24. júní n. k. Til þess hefir
hann unnið.
Ráðið til að losa Flygenring
við að sitja á þingi er auðvitað
aðeins eitt, og það er glæsilegur
og stór sigur AlJjýðuflokksins og
umbótaaflanna í Hafnarfirði. All
ir einlægir íhaldsandstæðingar í
Hafnarfirði, sem af heilum huga
vilja vinna gegn áhrifum íhald-
ins á stjóm landsins, eiga Jjví að
standa sameinaðir um Alþýðu-
flokkinn í þessum bæ og sigra
glæsilega með kosningu Emils
Jónssonar. Það á að vera hverj-
um íhaldsandstæðing í þessum
bæ augljóst mál.
Kjósendur Emíls Jónssonnr;
Munið, að kosningasknfstoían er opin allan
daginn og látið vita um þá, sem ekki verða heima
á kjördag. Gefið skrifstofunni allar þær upplýs-
ingar, sem þið getið og að gagni mega verða.
Leggið peninga í kosningasjóðinn, því að kosn-
ingarnar kosta mikið fé. Látið öll eitthvað af mörk-
um. Kosningaskrifstofan veitir framlögunum við-
töku.
Allir eitt og fram til sigurs!
Símar skrifstofunnar eru 9985 og 9499.
(,■ .... ..............................- ■ .
Orðscnding til Hainiirðinga
Eg hef orðið þess áskynja, að reynt er að
breiða þá fregn út um bæinn, að ég sé fylgis-
maður hins svonefnda „Alþýðubandalags" og
hafi nú sagt skilið við Alþýðuflokkinn.
Ég þykist vita að hér eru miður drenglund-
aðir menn að verki, sem lætur bezt að vinna
verk sín í skúmaskotum og myrkraveldum.
Ég ætlaði eiginlega ekki að fara að skipta
mér af þessu slúðri, en af því að þessir myrkra-
púkar herða nú róðurinn, þá sé ég mig tilneydd-
an að afneita öllu sambandi við þessa dáind-
ismenn.
Hins verð ég þó að geta, að einn metorða-
maður þeirra hér í bæ kom heim til mín s. 1.
vetur og bað mig að styðja bandalag þeirra
lcomma og Hannibals.
Ég vorkenni því fólki, sem hefir gengið til
þessa samstarfs og ætlar að láta löfin á kápu
Hannibals skýla. En þar mun því skjátlast, því
Hannibal mun nú ganga sína síðustu göngu
— feigðargöngu — og verður því lítið skjól í
kápulöfunum.
Annars hló ég að þessum sendimanni
komma og hélt að hann væri að gera að gamni
sínu, en ég sá að honum var full alvara, og
enda þótt afsvar mitt væri afdráttarlaust, hafa
sumir fylgifiskar þeirra látið sér sæma, að
bendla mig við „samband" þeirra komma og
Hannibals.
Ég mun aldrei blanda blóði mínu við slík
„sambönd".
Hafnarfirði 7. júní 1956
ÓSKAR JÓNSSON