Gamanblaðið - 01.07.1917, Page 3

GAMANBLAÐIÐ
Þegar |ónas lá banalegna kom
presturinn að þjónusta hann. Ér i
athöfninni er lokið og prestur og
jónas voru að byrja á að bæna
sig, tekur Jónas hendina frá and-
litinu og segir að fram kominn:
»Æ — hvernig ríðið þér nú litn
prestur minn?«
Hveljurnar.
það var töluverð hrognkelsa-
veiði á vorin f Króki, en vinnu-
mönnunum var aldrei skamtað
annað en hveljurnar, nema þá á
sunnudögum. Eitt sinn kom nýr
vinnumaður að Króki, og var hon-
um sagt það f fréttum, í hljóði,
að húsfreyja skamtaði aldrei ann-
að af hrogkelsunum en hveljurn-
ar, léti hitt heldur ónýtast, en að
skamta það fólkinu.
Þegar miðdegisverðartimi var
kominn, kallaði húsfreyja vinnu-
menina inn í eldhús eins og hún
var vön, og bar fyrir þá soðnar
hveljur, (því var hún einnig vön).
Nýi vinnumaðurinn nartaði svo-
Iftið í eina hveljuna, þurkaði sér
svo vandlega um munriinn, rop-
aði hátt, og barði á vömbina á
sér og sagði: »Saðsamar eru þær
blessaðar hveljurnar. Ef það hafa
verið hveljur sem meistarinn gaf
fólkinu, skil eg vel hvernig hann
fór að því að metta 5000 manns
á tveim fiskum, og allir þóttust
fá nóg!«
Húsfreyja sagði ekkert en fór
að skamta fiskinn með hveljun-
um eftir þetta.
Þrátt fyrir siglingateppuua er
nóg til af alskonar
N ÓT U M
HljóGfserahús Rvfkur,
Templarasundi 3.
Af Akranesl.
Einusinni hér á árunum, þegar
fjandinn valsaði um lausbeislaður,
kom hann til manns á Akranesi og
bauð honum samning. Skyldi íjand-
inn eiga Akurnesinginn eftir 10 ár,
en í staðinn átti hann að gera buddu
hans þannig úr garði, að aldrei færi
neitt upp úr henni nema það sem
hann sjálfur vildi. Samningurinn
var undirskrifaður og buddan reynd-
ist svo ágæt, að maöurinn varð tljótt
vell-auðugur.
Þegar tiu ár voru liðin, kom
fjandinn og sagðist vera kominn
til þess að sækja manninn. Mað-
urinn tók því vel, og sagðist harð
ánægður með kaupin, því buddan
væri nú svo full að það væri sama
hvað lítinn fjandinn gerði sig, þá
kætnisf hann ekki fyrir í henni,
Það sagðist fjandinn efast um, gerði
sig pinulítinn og fór ofan í budd-
una, en maðurinn lokaði henni.
Og þar situr fjandinn ennþá, því
það fer ekkert upp úr buddunni
þeirri, neroa það sem Akurnesmg-
urinn vill.
«En það er af þessu að við Ak-
urnesingar erum svo afskaplega
hræddir viö að opna budduna*,
bætti maðurinn við sem sagði mér
söguna.
ÆYRIRGEF OSS ...«.
Kennarinn skýrir vandlega fyr-
ir Jóni litla að maður eígi ekki
að vera hatursfullur heldur fyrir-
gefa óvinum sínum.
»Hvað niundir þú gera Jón litli
ef það kæmi strákur á götunni
og berði þig?«
Jón litli: »Eg mundi fyrirgefa
honum ef hann væri svo stór að
eg réði ekki við hann«.
Einu sinni kom skófnakarl á
prestsetri í kirkjudyr þegar prest-
urinn í öllum skrúða var kominn
THULE.
Mlkill ágrelningur er um það meðal
vísindamanna, hvaða land eigi með réttu
nafnð THULE; nefna sumir ísland,
aðrir Noreg eða önnur lönd. Englnn
ðgreinlngur virðist þó vera manna
•á meðal um, að LÍFSABYROÐARFÉ-
LAQIÐ THULE sé besta lífsábyrgðar-
félagið. Það er stærsta lífsábyrgarfé-
lagið. Tryggingarupphæð þess við árs-
lok 1915 nam 278 milj. kr., en eignir
84 mitj. — Hví skyldu langflestir hafa
gengiö í þetta félag, fremur öðrum, ef
það væri ekki af þvi það er besta og
ódýrasta félagið?
Finnið Ólaf Friðrlksson, Vestur-
götu 26 B. — Helst heirna um kl. 6
virka daga.
fyrir altarið og messugerðin að
eins óbyrjuð, hrópar karl til prests
þaðan sem hann stóð og segir:
»Hvern andskotann gerðuð þér
við pottsköfuna, prestur rninn?*
Prestur hafði brýnt skafann fyr-
ir karl kveldið áður.
Einu sinni var karl til altaris.
Þegar prestur ætiar að fara að
fara að útdeila honum, segir karl:
»Nú, bíðið þér ögn við, prestur
minn, á meðan eg tek út úr mér
tudduna (o: tóbaks-töluna).
Oeiri: Fást spil keypt hérna?
Búðarm.: Já, þau fást.
Oeiri: Eg œtla þá að kaupa
eina spaðaáttu.
Stðrar kanónur.
A: Englendingar hafa búið til
svo stórar kanónur, að þeir geta
drepið með þeim mann á fimm
mílna færi.
B: Já, en blessaður vertu, hvað
er það hjá kanónunum sem Þjóð-
verjar hafa, með þeim má drepa
mann, hvar f fjandanum sem hann
er, bara ef sá sem miðar kanón-
unni veit utanáskriftina til hansl