Muninn - 21.11.1929, Síða 1

JVIUNINJV
----O Útgefandi Málfundafélagið Huginn G. A. 50)-
Ritsijóri: Einar Ásmundsson. Aígreiðslumaður: Tr. Pjetursson. Ábyrgðarmenn: Ritnefndin.
3. árg.
Akureyri fimtudaginn 21. nóvember 1Q29
1. tbl.
Muninn flýgur.
Flýgur hrafnvnn, fróðleik safnctr,
fer um kveld að hehnaeldi;
ber oss Ijóð úr lýðasjóði, ■
er loga bjarta kveikja i hjarta.
Draumaveldis dýrðareldur
dreyfir birtu í hugarsorta.
Andans gull, sem aldrei spillist,
okkur færi Munimi kæri.
Svífðu hátt, til himinsáttar,
hafðu langa dagsáfanga!
Þú skalt kynda eld í anda,
efla dug og þrek í huga!
Færðu okkur alt, sem stækkar
andans sjóði, Muninn góði!
Heillavættir ásaættar,
okkar blaði fylgi úr Maði!
ó s k a r M a g n ú s s o n.
frá Tungunesi.

f þriðja sinn leggur »Muninn«
af stað. Nú er hánn í nýju'm og
veglegri klæðum en áður, eins og
menn geta sjeð, og mega allir vera
ánægðir með þau umskifti. En
ekki er nóg að utlitið batni með
árunum. Innihaldið verður líka að
batna.
Og er það von mín, að allir legg-
ist á eitt með að gera blaðið vel
úr garði, svo að innihald þess verði
einnig- skólanum til sóma. Að end-
ingu vil jeg fyrir hönd útgefanda,
þakka fyrv. ritstjóra Karli ís-
feld, fyrir starf hans í þágu blaðs-
ins- E. Á.
Kveðjuorð.
Það hafa orðið mikil umskifti
hjer við skólann nú í haust. Kenn-
arar' hafa horfið hver eftir ann-
an frá starfi sínu, og nýir menn
komið í þeirra stað.
Á einn þessara manna vil jeg
minnast: hjer, og er það Pálmi
Hannesson.
Pálmi hafði starfað hjer við
skólann í þrjú ár. Ekki er það
langur tími, en hann kynti sig
þannig meðal nemenda, að enginn
gat hugsað til að missa hann. En
þó — eftir aðeins. þriggja ára
starf, var Pálma kipt burtu, öll-
um að óvörum. —
Við vorum saman í hóp nokkrir
skólasveinar, er við fengum þá
fregn, að Pálmi hyrfi frá skólan-
um. Okkur setti hljóða. Öllum var
ljóst hið mikla tjón, er skólinn
hafði beðið. Allir mintumst við
samvistanna við Pálma með sökn-
uði, — kenslustundanna, sem
margar voru hreinustu skemtanir,
um leið og þær voru til leiðbein-
ingar og fræðslu.
Við vissum, að Pálmi var far-
inn, að við ættum ekki framar að
r.jóta hans sem kennára.
Þessvegna setti okkur hljóða.
Nú er Pálmi, eins og allir vita,
orðinn rektor Mentaskólans í
Reykjavík.
Margii- álitu veitingu þessa
banatilræði við stofnunina, og
svívirðingu gagnvart kennara-
stjettinni. En við, nemendur
Pálma hjer, vitum, að hann er
maður, sem er óhætt að treysta, —•
e; flestum mönnum duglegri og
einbeittari. Við álítum, að valið
hafi fallið á þann rjetta, þótt brot-
ið hafi verið í bága við gamlar
reglur. — Við, fyrverandi nem-
endur Pálma Hannessonar hjer í
Gagnfræðaskólanum, sendum hon-
um hugheilar óskir um góða
framtíð og kærar þakkir fyrir
starf hans hjer. y
oBc j c [■’ t\ í fcc'C'Mc'a\u\a.
Bræður mínir og systur!
Jeg get ekki orða bundist.
En til frekari skilnings á þess-
um línum, vil jeg biðja ykkur
þegar í upphafi að minnast þess,
að það erum ■ við, nemendurnir,
sem höfum það nær eingöngu á
okkar valdi, hvernig fjelagslí/
skólans verður þennan komandi
vetur. Ef eitthvað fer miður, þá
er það samtakaleysi eða viljaleysi
okkar sjálfra að kenna. En ekki
nein örlög, sem skapanornirnar'
búa okkur. Jeg skrifa þetta brjef
vegna þess, að mjer finst fjelags-
líf okkar, það, sem komið er,
stefna í nokkuð öfugar áttir.
Fyrir skömmu fór fram fyrsta
kaffikvöld á þessum vetri. En vit-
ið þið, að aðeins 27 nemendur af
170 sátu undir borðum á þessu
kaffikvöldi? — Það hlýtur að
vera hryggilegur misskilningur,
sem veldur því, að nærri % hluti