Muninn - 01.03.1946, Blaðsíða 4

4
M U N I N N;
kennilega Menntaskólahúrra að skiln-
aði. Iléldu þeir síðan til heintkynna
sinna urn vegu loftsins og höfðu verið
hinir mestu aufúsugestir norður itér.
Hinn 21. janúar átti Itið vinsæla
þjóðskáld, Davíð Stefánsson, limm-
tugsafmæli. Að tilhlutun Sigurðar
Guðmundssonar, skólameistara, heiðr-
aði skólinn Davíð Stefánsson með hlys-
för að kveldi þessa dags. Hermann
Stefánsson, leikfimikennari, hafði að
mestu annazt undirbúning blysfarar-
innar og stýrði henni einnig.
í blysför þessari tóku þátt nemend-
ur og kennarar skólans. Unr hundrað
piltar báru blysin. Hélt fylking þessi
gegnum bæinn til húss skáldsins, og
staðnæmdust blysberar þar í stórum
boga. Fjöldi manns t'ir bænum slóst í
för með blysberunum. Karlakórinn
Geysir og Lúðrasveit Akureyrar lieim-
sóttu einnig skáldið og liylltu það með
söng og hornablæstri.
Blysför þessi var mikill viðburður.
Var mjög tignarleg sjón að sjá för
hennar gegnum bæinn og mun seint
gleymast þeim, er sáu. Er nánar frá
henni skýrt í 4. tölublaði 17. árgangs
Munins.
Hinn 12. apríl fór Sigurður Guð-
mundsson, skólameistari, og fimm
nemendur með honum í heinrboð til
Menntaskólans í Reykjavík. Til þeirr-
ar farar völdust með lionum úr VI.
bekk þau Anna Jóhannesdóttir, in-
spectrix classis, Ingvi Ingvarsson, in-
spector scholae, og Sigurður Helgason,
dux scholae, en úr V. bekk þau Krist-
björg Jakobsdóttir og Ólafur Halldórs-
son, formaður málfundafél. Hugins,
Ferðalangar þessir flugu suður og
voru mjög veðurheppnir. Var bjart
yfir öllu og sást vítt og breitt yfir há-
lendið.
Við Menntaskólann í Reykjavík
tóku nemendur og kennarar á móti
þeim með söng og húrrahrópum, og
voru þar fremstir í flokki Pálmi Hann-
esson, rektor, og nemendur þeir, er
norður höfðu komið. Voru gestirnir
síðan boðnir velkomnir á hátíðasal
skólans nreð söng og ræðuhöldum.
Norðanmenn nutu hihnar mestu
gestrisni þeirra Sunnanmanna, meðan
þeir dvöldust hjá þeim. Sátu þeir í
tímum og hlýddu á kennsluna og
kynntust auk þess skólalífinu á ýrnsan
hátt. Kostuðu nemendur Menntaskól-
ans í Reykjavík kapps um að gera þeim
t :--------------------
ÓLAFUR HALLDÓRSSON:
UPPSÖGN
:~k (.
Þú situr og hlustar á haíið,
er háreistar öldurnar falla
með niði við brimhvíta boða,
en bylgjan er hætt að kalla.
Þú hlustar, er léttur sér leikur
laufblær, og titrar hver strengur
í vorsins hljómþýðu hörpu.
Hann hvíslar ei neinu lengur.
Og stormurinn sterklega þýtur.
Hin styrka rödd hans er bitur.
Hann æðir með ógnandi valdi,
og enga kveðju þér flytur.
s_:------:-------------------------
dvölina sem skemmtilegasta og fróð-
legasta.
Fyrsta daginn óku nokkrir nemeud-
ur og kennarar með þeim um bæiun
og út á Seltjarnarnes. Var Landakots-
kirkjan og Háskólinn skoðaður í þeirri
ferð. Um kvöldið var gestunum boðið
í leikhúsið, og sáu þeir þar ,,Kaup-
manninn frá Feneyjum“ leikinn af
Leikfélagi Reykjavíkur.
Næsta dag bauð Morgunblaðið gest-
unum ásamt nokkrum nemendum og
kennurum Menntaskólans upp að
Reykjum í Mosfellssveit til að skoða
mannvirki Hitaveitu Reykjavíkur.
Var að þeirri lerð lokinni setið kaffi-
boð í Húsnræðraskéha Reykjavíkur.
Að kvöldi þessa dags liélt V. og VI.
bekkur nemendunum að norðan mjög
myndarlegt hóf.
Laugardaginn 14. apríl sátu gestirn-
ir samkomu, er tónlistarklúbbur skól-
ans gekkst fyrir. Þar skýrði Páll ísólfs-
son, tónskáld, fimmtu symfóníu Beet-
hovens. Var það skemmtileg og fróð-
leg samkoma.
Að kvöldi þess sama clags var þeim
boðið á kynningarkvöld, er haldið var
í skólanum. Skemintu nemendur þar
með upplestri, ræðuhöldum og einleik
á píanó, en á eftir var dansað. Fór sam-
konra þessi fram með myndarbrag og
\ ar mjög ánægjuleg.
Sunnudaginn 15. apríl var farið í sel
Menntaskólans austur í Hveragerði.
Var ekið austur um Mosfellsheiði og
------ ----- ----------------—-------T
■»
Og þú heyrir hafdjúpin stynja
og hlustar á drynjandi róminn
og spyrð þessar reikandi rastir.
Þær rita þér eilífðardóminn.
Því að enginn á ströndinni stendur,
er stari til þín yfir sundin
og biðji ölduna og blæinn
að bera þér kveðju í lundinn.
Enginn, sem hrópar á hafið
og hvæsandi stormbylji óða
að flytja þér ást sína alla.
•— Ég vfirgaf ströndina, góða.
En kalt er á ströndinni að kúra
og kvefhætt, er hlýjasta bálsins
vermandi funi er farinn.
— Æ, fáðu þér trefil um hálsinn!
____________________ r
komið við á Þingvöllum, en þaðan var:
ekið suður fyrir Ingólfsfjall og, sem:
leið liggur, að Selinu. Sel þeirra Sunn-
anmanna er timburhús, stór og mjög :
myndarleg bygging og skólanum til
mikils sóma. Að kvöldi þessa dags sátu
gestirnir kvöldverðarboð í Oddfellow.
Voru þar margar ræður fluttar og
sungið af raust.
Mánudaginn 16. apríl héldu Norð-
anmenn svo heim aftur. Voru þeir
kvaddir af nemendum og kennurum
á hátíðasal skólans með söng, ræðum
og Iiúrrahrópum. Flugu þeir síðan
norður í fegursta veðri og höfðu feng-
ið ánægjulega og fróðlega ferð og mót-
tökur fyrir sunnan slíkar, er bezt verð-
ur á kosið, glaðar og hlýjar eins og
handtak og hugblæ góðs vinar.
Að prófum loknum fór V. bekkur
í skemmtiferð svo sem venjulega. Var
að þessu sinni lialdið vestur á Snæfells-
nes. Fararstjóri og leiðsögumaður var
Steindór Steindórsson, kennari. Lagt
\ar af stað í ferð þessa miðvikudaginn
13. júní, en komið aftur til Akureyrar
á fjórða degi. Hafði ferðafólkið verið
mjög heppið með veður og ferðin öll
gengið að óskum. Hirði ég eigi um að
segja nánara frá þessari ferð, því að ég
hefi von um, að vísu veika, að einhver
finnist rneðal þeirra, er þátt tóku í
ferðinni, er gæddur sé nægilega mikl-
um manndómi til að skrá ferðasöguna
og koma henni í Munin.
(Framliald.)