Muninn - 01.04.1950, Blaðsíða 14

G2
MUNINN
GUNNAR OG SKORRI:
Kveðjuorð
Lesendur góðir.
Okkur Jiykir lvlýða að fylgja þessu
síðasta tölublaði Munins úr lilaði með
nokkrum línum.
Við höfum í vetur lilotið bæði lof
og last.
Ykkur, sem hafið sama skilning á
hlutverki skólablaða og við, þökkum
við, og einnig þeim mörgu úr ykkar
hópi, sem liafa lagt okkur lið.
Við liina viljum við segja Jretta:
I'ið, senr álítið, að skólablöð eigi að
vera fréttasneplar og vettvangur skop-
teikninga, skuluð minnast Jress, að hér
i skóla er gefin út bók, Carmina VI.
bekkjar, ogoft hafa III. bekkingar gef-
ið út Ugluspegil. í Jressum Ixikum
birtast skopteikningar af viðkomandi
bekkjum. Það er Jrví óþarft, að skóla-
blaðið fari inn á þann vettvang, enda
að okkar dómi vafasamur menningar-
auki fyrir blaðið.
Bókin „Rúna“ á að geyma yfirlit
yfir merkustu atburði skólalífsins. Það
ætti ]»ví að vera óþarft að forða J>eim
frá gleymsku með birtingu í Munin.
En rétt teljum við, að „skriba" hvers
vetrar lesi annál sinn upp í heyranda
hljóði á sal, og viljum við benda á
)>etta til athugunar í framtíðinni.
En fyrir J>á, sem telja menningar-
brag skólans be/.t borgið með J>ví, að í
blaði hans birtist slefsögur um það,
hver hafi verið að vanga hina eða
þessa á síðasta balli o. s. frv„ höfum
við ekki skrifað.
Og ]>að er von okkar, að nemendur
M. A. verði aldrei svo andlega afvelta,
að )>ess konar fræði skipi nokkurn sess
í Munin.
Sumir hafa sagt eitthvað á þessa
leið: „Hvers vegna J>ýðið J>ið ekki og
birtið sniðugar sögur eins og t. d.
Hjartaásinn?“
Skoðun okkar er sú, að skólablaðið
eigi fyrst og fremst að vera til að
)>roska og þjálfa nemendur í að hugsa
og gefa þeim tækifæri til að birta and-
lega iðju sína. Það eru gefin út nógu
mörg sorprit hérlendis, sem nektar-
myndir og gleðisögur fylla, ]>ó að
Muninn sé laus við J>ess konar (>{>\ erra.
Sumum helir J>ótt skorta um of
íþróttahjal í blaðinu.
Hvers vegna skrifið J>ið ekki sjálfir
um hugðarefni ykkar, góðu menn? I
J>essu sambandi viljum við benda
ykkur á það, að við höfum varið meiru
af rúmi blaðsins til íþróttafregna en
oft hefir verið gert áður, og við )>ökk-
um þeim mönnum, sem þar hafa lagt
okkur lið.
Góðar myndir hefðum við gjarnan
viljað birta fleiri. En fjárhagur Mun-
ins er J>röngur og liefir ekki leyft, að
við verðuin meiri fjármunum til
kaupa á myndamótum. Höfum við J>ví
jafnan orðið að afla fjár með auglýs-
ingum til að standast kostnað þeirra.
Kunnum við J>akkir þeim verzlunar-
mönnum, sem stutt hafa blaðið á þann
hátt.
Skólablöð eins og Muninn eiga að
vera vettvangur fyrir hugsmíðar nem-
enda. Þau eiga að miða að þroskavæn-
legu andlegu starfi þeirra. Þetta höf-
um við framar öllu öðru reynt í vetur,
en unr árangurinn dæimun við ekki. —
Minnizt þess, að höfundar þeir, er
skrifa í Munin eru nýliðar á lx>k-
menntasviðinu, og að viðleitni er jafn-
an virðingarverð. — Skólablöðin sýna
andlegt þroskastig nemenda, og að
okkar dómi hefir andlegt stig nem-
enda verið gott í vetur, a. m. k., miðað
við það, sem oft hefir áður verið. Til
þeirra, sem sjá eiga um útgáfu blaðs-
ins næsta vetur, vildum við beina
nokkrum orðuin: \rið álítum, að rit-
stjórn blaðsins sé of fámenn miðað við
allar aðstæður. Utgáfa l>laðs, jafnvel
J>ó að það sé ekki stærra en Muninn,
krefst ætíð mikillar vinnu, meiri en
margur myndi hyggja að óreyndu.
Skólinn á tvímælalaust nógum mönn-
um á að skipa til J>essa starfs, enda hef-
ir ncmendafjöldi aukizt mjög á und-
anförnum árum. Hins vegar hafa ætíð
verið jafnmargir í ritstjórn Munins.
Utgáfa blaðsins yrði án efa öruggari,
ef fleiri skiptu með sér verkum.
Okkur hefir veriðijúft að starfa við
Munin í vetur. Ýmsir hafa og veitt
okkur ómetanlega aðstoð.
Við J>ökkum kennurunum, sem
skrifað hafa í blaðið. \rið þökkmn
ykkur, skólasystkin g(>ð, fyrir marg-
háttaðan stuðning. Yið þökkum einn-
ig ykkur, sem hafið skammað okkur,
skammirnar hafa hvatt okkur til starfa.
\Tið Jxikkum Prentmyndagerð Olafs
Hvanndal fyrir lipurð og góðan stuðn-
ing.
F.n sérstaklega þökkum við starfs-
fólki Prentverks Odds Björnssonar h.f.
fyrir framúrskarandi lipurð og J>á fvrst
og fremst hr. prentsmiðjustjóra Sig-
urði O. Björnssyni. Það er áreiðanlegt,
að útgáfa Munins í sinni núverandi
mynd, væri óhugsandi nema fyrir að-
stoð og einlæga velvild hans. Mætti
skólinn gjarnan sýna J>akklæti sitt. f
einhverju t. d. á 25 ára afmæli Mun-
ins.
Muninn hefir jafnan sýnt andleg
hjartaslög nemenda M. A. í J>eirri von,
að hann geri J>að framvegis, árnum við
honum og M. A. allra heilla.
ERLEXDUR JÓNSSON:
Hin ljósa nótt
Um Ijósa nótt, er liljur hvitar anga
og litlir fcetur hljóðum skrefum ganga,
i liœgri golu Ijósir lokka bœrast.
Þá liggur minu hjarta við að œrast.
Og sólin signir pig á miðri óttu.
Það sefur engin mœr um bjarta nóttu.
En þá er gott að ganga i lágu kjarri
með góðum vini, öllum mönnum
fjarri.
Og einmitt þá er ástin kveikt að nýju,
og ýmislegt er gert i kvöldsins hlýju.
Og ungu hjörtun langar til að lifa
við leik ogsöng, á meðan klukkur tifa.