Muninn - 01.04.1958, Blaðsíða 41

Sigurður Guðmundsson var ekki allfús að
flytja norður, og Jón Magnússon hefði aldr-
ei veitt honum starfið, nema af Jdví, að um-
sókn lians var studd með miklu þingfylgi,
en það þingfylgi spratt af þjóðarvilja, sem
var ákveðinn og vakandi. Hins vegar var
hörð mótstaða gegn málinu. Margir af kenn-
urum háskólans voru því andvígir, og flest-
allir kennarar menntaskólans höfðu sömu
skoðanir. Embættismönnum þótti hér vera
nokkur uppreisnarbragur á ferðinni og
norðlenzkt yfirlæti. Sókn og vörn var hörð
í Jressu efni. Þá var Björn Líndal jDÍngmaður
Akureyrar, vel greindur maður og góður
Jiegn, en harður flokksmaður. Hann gerði
sig líklegan til að leggja hendur á samflokks-
mann sinn, Hákon Kristófersson, á flokks-
fundi, fyrir það, að Hákon hafði við at-
kvæðagreiðslu veitt máli Akureyrarskóla
liðsemd, sem þingmanni Akureyrar þótti
ekki henta. Hér þurfti rnikils með, þar sem
jDÍngmaður Akureyrarbæjar taldi meiri hátt-
ar fjandskap við sig og sinn flokk og kjör-
dæmið að styðja þetta mál.
Eftir kosningamar og sigur Framsóknar-
manna og Alþýðuflokksins vorið 1927, voru
örlög liins endurfædda Hólaskóla ráðin.
Þeir tveir flokkar, sem þá komu sér saman
um að mynda landstjórn, höfðu á mörgum
minni vígstöðvum barizt fyrir þessari endur-
reisn, og nú var komin sú stund, að þeir
gátu látið verkin tala. Það var eitt af fyrstu
verkum ráðuneytis Tryggva Þórhallssonar
að samþykkja á stjórnarfundi, að Gagn-
fræðaskólinn á Akureyri skyldi framvegis
liafa rétt til að brautskrá stúdenta eftir sömu
reglugerð og gilti fyrir Menntaskólann í
Reykjavík. Mér tókst síðar að tryggja skól-
anum nokkra ágæta kennara. Síðustu nótt-
ina, sem ég gegndi ráðherrastörfum, skrifaði
ég undir veitingarbréf dr. Kristins Guð-
mundssonar og Steindórs Steindórssonar og
tel ekki eftir þá næturvinnu. Þá tókst ráðu-
neyti Tryggva Þórhallssonar að fá sam-
þykkta löggjöf um hinn nýja Menntaskóla
á Akureyri. Gekk hún í gildi 1930, á hinu
Jónas Jónsson fró Hriflu.
mikla hátíðarári. Þá var haldinn í skóla-
garði Menntaskólans á Akureyri mikill
mannfagnaður til að minnast 50 ára afmælis
Möðruvallaskóla og liins endurfædda Hóla-
skóla. Síðan J:>á hefur saga skólans verið hóf-
leg, djörf, en stillt sigurganga. Húsakostur
skólans hefur mjög verið aukinn og er að
sumu leyti afburðagóður. Skólinn hefur
aukizt, svo sem mest mátti við búast, en það
munum við aldamótamenn mæla, að nú sé
tími til að athuga gaumgæfilega, hvort ekki
sé hægt að gera kennsluna í skólum landsins,
líka í menntaskólunum, lífrænni 02: sreð-
þekkari ungu fólki, lieldur en hún hefur
verið undir núgildandi skólareglum.
Hvað viljið þér segja um menntaskóla-
námið, eins og Jrað er nú?
Ég hef að nokkru leyti vikið að því í næsta
svari á undan. Við, sem stóðum fyrir endur-
reisnarmálinu, gátum ekki orkað meir en
að tryggja lagarétt gagnfræðaskóla og útvega
lionum dugandi kennaralið og aukinn húsa-
kost. Við höfðum ekki orku til, sökum mót-
stöðu' andstæðinganna, að sinna svo sem þó
þarf að vera, innri byggingu menntaskól-
anna. Hér er aðeins fyrir mig tíini og rúm
M U N I N N 81