Muninn - 01.04.1958, Blaðsíða 49

• • •
af gömlum blöðum
BLIKNUÐ BLÓM.
í bókahillu minni er blómsveigur einn.
Ég býst við mér kærari verði ei neinn.
Hún mamma gaf mér blómin, er brott ég fór í
haust.
— Þá brotnuðu öldur við heimalandsnaust.
Er hnýtti hún saman blómin, þá bað hún fyrir
mér.
Hún bað til þess guðs, sem í himnunum er.
Ef verð ég leiddur síðar meir Drottins fyrir dóm,
þá dreg ég fram sem verndargripi þessi dánu
blóm.
— Þau eru ei fögur lengur, né laufin heldur
græn,
og litur þeirra fölur. — Þau minna á hljóða bæn.
RAGNAR JÓHANNESSON.
5. árg., 6. tbl.
GAMALT MANSÖNGSBROT.
Vegu langa létt ég spranga og leita fanga.
Blærinn angan ber í fang mér bjartra vanga.
Skærra hvarma hvikum bjarma eg hjartað
varma,
svæfi harm við heitan barm og hvíta arma,
fróun eina fæ í leyni, en fátt ég greini:
Einskis meinar mærin hreina mætum sveini.
Hvarmalind ei leynir yndi ljúfra synda,
er sælar girndir sálnalinda saman binda.
EINAR BRAGI.
16. árg., 5. tbl.
STAKA.
Það fór uin mig hrollur, er fann ég
á fíngerðu höndunum þínum
hanzka, sem áttu að hlífa við
hrufóttu lófunum mínum.
JAKOB V. HAVSTEEN.
6. árg., 7. tbl.
GRÓÐRARSKÚR.
Og droparnir hníga í hátignarró til jarðar
frá höfgum skýjum, er byrgja gcislanna lindir.
Þeir drjúpa svo milt á dalarósanna varir
og draga á gluggann minn alls konar
töframyndir.
Og bræðumir litlu, er léku suður á hólnum,
þeir leita inn og kasta hominu og leggnum.
Og sólskríkjan káta, er sveif yfir bænum áðan,
hún situr á lágum steini undir gamla veggnum.
En grösin, sem eru að gróa úr dölckri moldu,
þau glitra af sælu, er skammlífi eilífð spáir.
Og það er svo gaman að verða til og vaxa
á vorin, þegar tindarnir verða bláir.
Og einnig bændurnir gleðjast við
gróðrarskúrinn.
Þeir ganga fjörgar að verki og tíða sporin,
því það mundi verða hart um heyskap á sumrin,
ef himinninn léti ekki skúri falla á vorin.
En það kemur ávallt þurrkur á eftir regni.
Og það kemur sumar, og bændurnir fara að
heyja.
En — er það ei skrítið að verða til og vaxa
og verða einmitt þess vegna að falla og deyja.
BJARNI BENEDIKTSSON frá Hofteigi.
16. árg., 1. tbl.
SIUNINN 89