Muninn - 01.02.1962, Blaðsíða 6

Gervi leikenda eru skemmtileg, en ef til
vill hefðu ekki alveg svona margir þurft að
vera með grátt hár. Leiktjöld eru gerð af
smekkvísi. Um sviðsetningar er það að
segja, að þær virðast miðaðar við, að sem
mesta skemmtun sé að hafa af að horfa á
leikinn, eins og líka sjálfsagt er, og er þó
ekki gengið of langt í skrípalátum. Hefur
Jónas Jónasson unnið mjög vel að sviðsetn-
ingunni, eins og hans var von og vísa, og á
liann miklar þakkir skildar fyrir. Þetta er
þriðja leikritið, sem Jónas hefur sett á svið
liér í skólanum, og er starf hans til eflingar
félagsmála í skólanum í rauninni orðið ó-
metanlegt.
í lok frumsýningarinnar flutti formaður
Leikfélags M. A., Hreinn Pálsson, þakkar-
orð til allra þeirra, sem á einlrvern hátt
höfðu stuðlað að ]rví, að hægt væri að færa
leikinn upp. Þá flutti leikstjórinn, Jónas
Jónasson, einnig tölu, og kvaddi Þórarin
skólameistara og Árna Kristjánsson, kenn-
ara, upp á sviðið. Árnaði skólameistari við
það tækifæri Leikfélaginu allra lieilla og
þakkaði leikendum góða skemmtun. Blórn-
vendir voru færðir þeim Jónu Burgess,
Hreini Pálssyni, Jónasi Jónassyni, Þórarni
skólameistara og Árna Kristjánssyni. Voru
þau öll að lokum ákaft hyllt af leikhúsgest-
um, sem áður höfðu hyllt sjálfa leikend-
urna.
Leikfélagið hefur að sumu leyti nokkra
sérstöðu rneðal félaga skólans, Jrví ekki virð-
ist hvaða nemanda sem er vera heimilt að
taka þátt í stjórnarkjöri og öðru slíku innan
þess, án þess þó, að um nokkra skráða félaga
sé að ræða. Þótt félagið gefi með þessu ó-
þægilegan höggstað á sér, bendir flest til
þess, að styrkur þess liggi einmitt i þessu
stjórnarformi. Með því móti er auðveldara
54 MUNINN