Muninn - 01.11.1962, Blaðsíða 11

uð voru út herbergi fyrir þá, en þó hafði
Jón Hafsteinn við orð, að bezt væri að senda
þá austur undir Jökulsá, en þar er einn
kofi, hvar draugar munu vera sprækastir
norðanlands.
Brátt voru uppi raddir um mússik og
dans, og var nefnd sett í málið til athugun-
ar. Kom brátt í ljós, að mússikant fyrir-
fannst enginn, sá er þyrði að gefa sig fram.
Hins vegar varð uppgrafið dragspil eitt
ganralt og fornt. Henti Valdi bílstjóri það
á lofti og kvaðst einhverntínra hafa verið í
kynnum við slíkt apparat.
Var skotið undir liann stóli og upphóf-
ust dans og læti, en á miðju kveldi hurfu
öll Ijós og . . . .
Klukkan sjö næsta morgun komu kenn-
arar í gættina og kváðu ljóst orðið. Var grip-
ið snarlega til handa og fóta, og klukkan
7-55-40 var hópurinn lagður af stað, og var
ekið austur fyrir Námaskarð. Var þar sénn
sá staður, lrvar upp leggur gufu rnesta í
Þingeyjarsýslum. Gerðu kennarar tilraun
á krafti gufunnar, sem heppnaðist bærilega.
A þeim stað sökk Ingimundur Arnason í
jörð niður. Sagðist hann aðeins hafa verið
að dauðhreinsa skó sína, en nærstaddir þótt-
ust liafa heyrt formælingar að neðan, þegar
hann losnaði. Næst var staðnæmst við
Mannskaða. 'Það er vala, senr Þingeyingar,
og raunar fleiri, hafa bisað við að koma
á stall í fleiri ár. Ásbjörn (Grimnri) tók
ónrakið af þarlendum og vippaði stein-
inunr léttilega upp í sætið. Gengu síðan
fleiri til og reyndu, en tókst misjafnlega.
Nú var lraldið austur fyrir Jökulsá og brú-
in lrrist lítilsháttar unr leið. Síðan var ekið
niður með ánni 05 oluoorað í Dettifoss, unr
leið og farið var niður í Ásbyrgi. Þar var
reynd hæfni bergsins til bergnráls nreð ólík-
unr hætti. Gáfust flestar tilraunir vel. Nú
var brennt til Kópaskers, en þar beið matur.
Á Kópaskeri þótti merkilegust sýn ein
geit lítil, senr Ingvar Viktorsson tók ástfóstri
við. Þegar flokkurinn var langt konrinn
nreð saðningu sína, sprangaði geitin inn
gólfið. Þá varð Guðnrundi Björnssyni að
orði: „Heppin var hún að konra ekki fyrr“.
Frá Kópaskeri var haldið sömu leið til
baka, og konrið við í Grettisbæli, en þar eð
bóndi var ekki viðlátinn, var þar stutta
stund áð, en ekið út fyrir Tjörnes, og sýndi
Mikael þar fádæma hreysti. Oð hann vatns-
föll í nritti, þar senr lrann var í steingerfinga-
leit. Fór alldrjúg stund í sandkrafs, en er
leið að dimnru var lraldið af stað. Var stað-
nænrst skanrnra stund á Húsavík, en síðan
lraldið áfram, sem leið liggur til Akureyrar.
Var glaumur allnrikill sem og oftast á leið-
inni. Stofnuð var útvarpsstöð í Benzinum
og útvarpað cocktail.
Á nriðju kvöldi var komið til Akureyrar.
Sungið á rúntgöngu kringunr vistina, lrúrr-
að og bílstjórarnir tolleraðir.
Kunnum vér eigi þessa sögu lengri.
Kristinn.
- Lausavísnaþáttur
(Framhald af bls. 17.)
En hann gerir yfirbót:
Sjáir þú um sumarkvöld
sólina í lreiði,
finnst þér konrin önnur öld
og allur lrorfinn leiði.
Við lragyrðinga skólans vill Muninn segja
þetta:
Hagyrðingar, lrefjið sláttinn,
hristið ljóð úr yðrum penna.
Lausavísna- lengið -þáttinn.
Liprar stökur hugann nrenna.
Ekki verður nreira kveðið að sinni.
MUNINN 11