Muninn - 01.11.1970, Blaðsíða 9

Þ: Er það tll hins verra
fyrlr þrlðja heimlnn að
'I'slahð styrlc'J 1 NATO?
Æ: Ja,alveg skllyrölslaust.
Sitt er 1 sambandi vlð S.Þ.
að við höfum legið eins og 1
hora undir^Bandarfkjamönnum
í hverju máligjarnan þar,og
við höfum þó alltaf okkar
atkvæði þar, og það er viss
styrkur sem við getum veitt
hlutlausum þ^óðum þar og
ekkl sfzt smaríkjum þriðja
heimsins.
Þ:^Það ^væri náttúrulega rétt
hja smaþjoðum veraldar að
rifa slg undan gerflhjálp
og oki stórveldanna. Þau
fjarlæ^ðust þá hvort annað.
Æ: Eg alít frumskilyrðl um
hjalp yfirleltt það,ao menn
Vantar
blóð
geti hjalpað ser sjalfir,það
er vonlaust að ætla sór að
hjálpa þjóðum með peninga-
gjöfum og slíu. RÍklð veröur
að byggja sig smá saman upp.
H: Erum við ekkl að verða
hreinir aumingjar?
Æ: Ja,við erum,t.d. í menn-
ingarmálum,að þá álft ó§,
að þetta hafi geysileg ahrif
á okkur,að hlusta á enda-
laust amerískt kjaftæði f
sjónvarpinu. Til d^mis er
það hlálegt að sjá menn,
sem aldir eru upp við aö
lesa fslendingasögurnar og
önnur stórkostleg verk^
veltast um skríkjandl a
gólfinu fyrir framan sjón-
varpið, með börnum sínum,
horfandi á Bonanza o.fl^
Hörmulegt að horfa upp á þaö.
Og t.d. varð maður var við
það f Brasílíu^ekki sfzt
meðal lægri stettanna, að
fólkið var andlega heilbrigt.
ÆjÉíp held að það verði engin
alþjdðleg samskifti á heil-
brigðum grundvelli fyrr en
hver þj <5ð hefur byggt sína
menningarlegu varnarmúra svo
hátt að fjársterkar þjdðir
eins og Bandaríkjamenn geta
ekki latið Kdka-
kóla menninguna og þannig
hluti streyma yfir. ág er
mjög hrifinn af einu^sem__
vlð lærum í ó.bekk núna,'
Eddukvæðunum,þau eru alveg
s^tórkostlegjOg .-meinlegt,aö
«g skuli ekki hafa vitað
þetta fyrr,þaö er reklnn
alltof lítill áróöur fyrir
því hór í landifað list o§
boðskapur þessara kvæða se
tekinn til lifandi umræðna.
jetzt zaubern wir
mit bunten Stiften
auf Papier
Þ: Geturðu gefið fólki ein-
hverja forskrift fyrir alls-
herjar breytni?, , ,
Æ: Eg,nei,þott eg se nu mon-
tinn Þingeyingur,þa ætla eg
mór nú ekki þa dul#.pakka
þór fyrir þetta,£o eg viti
nú að þetta er hað, ^
Þ: Nei það var það nu ekki
beinlínis,mór datt í hug að
þú brygðist vel við^þessu.
Æ: Ja,þó vild.i óg raðleggja
mönnum aö gera oftar þaö sem
þeim þykir gaman að,að menn
sleppi sór annað slagið,
þóttþað só kannskl ekkl
beint eftir ströngustu for-
múlum borgarlegrar háttvísi.
Ég var sakaður um að
vera brjálaður þegar óg ák-
vað að fara til Brasilfu,
úr miðjum menntaskóla.
Eins þetta þegar óg glfti
mig. Því ekkl að gera þetta.
ág tel mig hafa fengið heil-
mlkla reynslu af þessu.
Þl’ Og sórt hamingjusamari
maður fyrir vikið.
Æ: Já,þetta með giftinguna
er ekki að segja.að ó^
sekominn í örugga höfn, ast-
ríkan konufaöm. Það er ekki
það sem óg meina,heldur
skuli menn vlrkiiega gera
gera það,sem þelr hafa gaman
að.
Menn virða umhverfiö all-
tof lítiö fyrir sór. Ég
álít t.d.,að það só einn
mestur mannkostur að geta
notið hluta,jafnvel í smáum
hlutum. Það þarf enga Mall-
orka^ferö til.
Þá langar mig til að segja
í sambandi við þessa frjáls-
lyndlsstenu ungs fólks, að
það ge.rlr gjarnan hina ó-
líklegustu hluti bara til
aö vera frjálslegt,jafn-
vel þótt það hafi ekkert
gaman að.
Það finnst mór svolítið hlá-
legt.
DnGlEGO
H: Hvernlg finnst þór andinn
í skólanum?
Æ: Mer finnst hann miklu
betri, en þegar óg fór hóðan
sfðast. Ekki sízt vegna miklu
m/siiME
IWILLSHOW
NOMERCyf