Muninn - 01.02.1971, Blaðsíða 4
t Kon m °pð bréf li|
CÍIWIífjttfllf,
jtött Síöai
wtíi
steindórs steindórssonar
Gamli vinur og meistaril
Þú lézt svo lítið að sproksetja á sal
vesælt skólablað okkar, sem dreift var báðum
megin við jólin.
iJtkoma skólablaðsins er sorglega strjál,
en ég vil þó rifja upp þessa löngu fluttu
ræðu og reyna að bera blak af okkur, helztu
aðstandendum Hælistíðinda.
Ræðan var mikið hugsuð, vel fram sett,
en löng og trauðáa numin á einu bretti,
svo ég tek vara fyrir ranghermi. ftiargt var
þarna rangt með farið, misskilið á ýmsa lund
og víða óðstu svartasta reyk. Þá urðu til
meðal nemenda ýmis konar hljóð út af
bleðlinum: æst köll, dæs, agg og bölbærir
til handa valdendum ósómans. Ég ætla sumsé
að leiðrétta.
Þú mátt ekki virða þetta skrif mitt á
verri veg, því jafn sannfærður og þú virð-
ist um veruleik okkar vinstrimanna sem skó-
sveina Bréfsneffs og ert trúr þeirri em-
bættisskyldu að vara við okkur, er ég ein-
lægur í andófi mínu og velviljaður mínu
fólki og minni þjóð.
Fyrsta og aðal ásökun þín var, að
blað þetta, sem að jafnaði flytti nemendum
afþreyingarefni innihaldi nú nánast ein-
göngu pólitískan áróður fyrir eina stefnu
og einn flokk. Hafi aðstandendur þannig
komkð undir fagurri sauðagæru, en reynzt
bítandi úlfar, kolgrimmir Það er alveg
rétt, að stefnueinokun í hverju samfélagi
er til bölvunar, en þetta með áróðurinn er
dálítið orðum aukið.
Þó svo, að blaðið sé vinstrisinnað, er
það aðeins lítið, en ánægjulegt mótvægi
gegn svokallaðri "hlutleysisstefnu" í
íslenzkri skoðanamötun. Róttæk stefna í
þjóðmálum er ekkert einsdæmi meðal mennta-
manna, en nú er gamli ftiuninn. að verða afl.
Það má ekki seinna vera, að hinn almenni
neman4i:.va,kni til stéttarmeðvitundar og
íhugunar um velferð mannkynsins.
Hinu, þessu með úlfsháttinn, er til
að svara, að grein hefur ekki verið út-
hýst úr blaðinu af pólitískum ástæðum,
en sú stefna var mörkuð í fyrrafað póli-
tísk skrif væru æskileg. Þetta getur því
ekki heitið að "svíkjast aftan að náung-
anum", en miklu nær væri, að þú skammaðir
íhaldsmennina fyrir frammistöðuna, fyrst
þú telur afskiptin í þínum verkahring.
Þeir gætu skrifað um þá hamingju , sem
því fylgir að elska sína ríkisstjórn og
dásamað Sám frá'rt&a.1
Samsærishugmynd þín stenzt því ekki
og ekki annað af áburðinum en það, að
blaðið innihaldi pólitík, sem þú telur ó-
æskilegt.. Því hefði mátt koma fyrir í
miklu færri orðum, og verður þó ekki annað