Muninn - 01.05.1971, Blaðsíða 18
Þess mun margra hluta vegna lengi min
nzt meðal spánskra, er við heimsóttum þé.
Ekki skal því heldur leynt, að einhver áhr
if hafði ferðin á hugarástand sjálfra okka
r.
Eftir nokkur kynni og rannsóknir hljó
tum við að komast að þeirri niðurstöðu, að
Spánverjar séu gott fólk. Len^i hafði undi
rritaðri langað að kynnast þjoðinni og san
nreyna ef mögulegt væri,að sögur þær'ofagr
ar, sem af hinum suðrænu háttum hennar haf
a löngum farið meðal lítt til þekkjandi og
kreddufullra kerlinga (af báðum kynjum)
á landi hér, einnig hinar ofsafengnu lýsin
gar ferðaskrifstofublóka, af veðursæld og
öðrum kostum landsins.
Hvorttveggja reyndist götóttur sannle
ikur,sbr. þriggja daga þoku, um ágæti fólk
sins þarf ekki blöðum að fletta, nema hvað
það hefur valdið einstaka karlmönnum ákafr
i afbrýðissemi, svo sem sjá má á öðrum síð
um blaðs þessa. Það skal og viðurkennt me
ð ánægju, að flestir þeirra ættu lítið eri
ndi til fegurðarsamkeppni við flauelseygða
Spánverjana. Hvað snertir frekju og ágengn
i við kvenfólk yrði keppnin að öllum líkin
dum tvísýnni, (samkvæmt áreiðanlegum heimi
ldum), og má þar m.a. hafa í huga þá staðr
eynd, að ekki er betri sú músin, sem læðis
t, en sú, sem stekkur.
kánuðum saman höfðu karlmenn bekkjari
ns gert miklar og úttaugaðar áætlanir um s
enjórítuveiðar, er til Spánar kæmi. Þeim t
il hrellingar var þó framboð minna en efti
rspurn, þegar á reyndi, og sat margur efti
r með sárt ennið, enda sögðu mér kunnugir,
að á Spáni væru aðeins tvær tegundir kvenf
ólks, auk þess gifta, vitaskuld, sem sé he
iðvirðar ungar stúlkur með mnög sterka sið
æðiskennd(háttatími kl. lo.), og eru þær
miklum meirihluta, og svo hjartagóðar me
llur. Af eðlilegum ástæðum hefur því þróas
t upp á Spáni geysilegur fjöldi kynvilltra
karlmanna, Þeir munufleiri þar en víðast a
nnars staðar, (til áhugamanna).
Af þessum staðreyndum upptöldum, skal
vikið að ferðinni sjálfri, sem hlýtur þó e
ins og flestir munu skilja, að mótast mjög
af þeim:
1. Nær öllvim kemur saman um, að hún h
afi verið stórkostlega skemmtileg,
hvar sem þeir standa í pólitík.
2. Hún var óþægilega dýr.
3. Hún hafði ýmsar ófyrirsjáanlegar a
fleiðingar, og líti hver í eigin b
arm til að sannfærast um það.
Sinn er siður í landi hverju, það vis
sum við svo sem fyrir. En oft áttum við sa
mt eftir að reka upp stór augu. Jafnvel he
ld ég, að okkur hefði aldrei dreymt um, að
vera barin til óbóta fyrir þá sök að segja
í náttmyrkrinu á einhverri meinleysislegri
mjógötu"Prankó bandittó", eða annað álíka
né heldurað valda umferðartöf og þar á of
an brengluðum tilfinningum spánskra frúa,
er við vildum nota sólskinið á Ramblas sem
víðast á yfirborð okkar með því að ganga e
kki á sauðsvörtum buxum á tær ofan, heldur
láta okkur nægja stórar og miklar skyrtur,
sem taldar hefðu verið sæmandi á Hjálpræði
sherssamkomu á Islandi.
Aldrei gleymi ég heldur undrunarsviþ
þeim og angistar, sem kom á fólk , allt fr
á afgömlum ættfeðrum niður í agnarsmá stúl
kubörn við að sjá, að nokkrar jpessara spil
ltu blómarósa höfðu geymt heima hjá sér þá
af páfa velvirtu flík, brjóstahaldara, og
voru þær þó í öðrum fötum. utan yfir þeim
stað, þar sem hann hefði átt að vera.
Hótelyfirvöld voru þó yfirleitt umbur
ðarlynd við allskonar dynti okkar og uppáf
inningar, enda þótt þau hafi eftilvill fyr
st í stað undrast þaulsetur sumra á barnum
ennfremur át fram eftir miðjum nóttum. Eit
thvað hefur þeim samt mislíkað, sbr,"Are y
ou throwing bottles from your room?" sem a
llir þekkja. Og ekki yrði ég undrandi þótt
þjónustuliðið hafi saknað okkar og(þjórfjá
rins)næstu daga eftir hina sorglegu brottf
ör, eins og við þess, einkum aðdáendur afg
reiðslumeyjarinnar á barnum..
En söknuður er andstyggð og á ekki ré
tt á sér á prenti.--------Að lokum ætti e
f til vill að minnast ögn á kennara þann,
sem halda átti verndar hendi sinni yfir ok
kur, en vegna almennra kurteisisvenja skal
því sleppt. Um Örnólf ræði ég ekki.
Tillaga:
Þann 29. maí kl. 11.15 verði 2 mínútn
a þögn í minningu ferðarinnar.
£.S.(v6\aO)