Muninn - 01.05.1971, Blaðsíða 33

usegg.
I vetur hafa nokkrir menn afla
ð mikils fjár fyrir fimmta bekk, me
ð áðurgreindri starfsemi. Mér koma
í hug þeir Villi Egils, Jón Ben, Rö
fgi, Geiri og aðrir sem staðið hafa
rekstri sjoppunnar og útgáfu augl
ýsingablaðsins. Mér dettur ekki í h
ug að álasa þeim fyrir það, sem ég
hef kallað betliþjónustu. Það er ek
ki þeirra sök, að 5* bekkur hefur n
otað þessa fjaröflUnaraðferð. Pyrir
þeirra starf gátu fimmtubekkingar s
kálað í freyðivíni suður á Spáni. E
n fyrir hverjiim var svo skálað þar
suður frá? Villa, Rögga, Jóni eða^f
eira? Nei, þeir, sem staðið hafa í
ströngu við fjáröflun fyrir Spánarf
erðina, þeir gleymdust. Lengra náði
þakklæti Spánarveikissjúklinganna e
kki. Með hávaða og fyrirgangi hrópu
ðu fimmtubekkingar húrra fyrir ein
hverjvim þeim, sem undir það síðast
a hafði tekiat að láta á sér bera í
því róti sem varð vegna tilvonandi
utanferðar. Eg minnist í því samban
di Priðberts, sem af mörgum var áli
tinn hafa boðið öll-um 5. bekk til S
pánar, upp á eiginhönd og rísico, o
fTómasar Inga, sem var sendur af h
lfu skólans sem eftirlitsmaður á k
ostnað 5. bekkjar. Yfirleitt láta^f
erðamannahópar sér nægja fararstjór
a, en menntaskólanemar þurfa sérsta
kan eftirlitsmann að aukií Því var
ekkert sjálfsagðara en að bjóða Tóm
asi með, við fimmtubekkingar erum r
ausnarlegir.
Skál fyrir öllum ^lansmennum S
pánarferðarinnar, skálT Eyðum ekki
freyðivíni á s j oppukarla.'
Það ríkir glavunur í kjallara H
ótel Monte Cristo. „Utsýn” býður 5*
bekk upp á freyðivatn, og menn dást
að rausn Örnólfs fararstjóra, hann
er glansmenni ferðarinnar númer 3«
En hvað þá um ferðina.
Er til nokkuð ófmimlegra en fe
rð til Spánar,-að „leikhúsferð" til
Reykjavíkur einni undanskilinni. Vi
ssulega eru ferðamannasvæði Spánar
kjörnir staðir áhyggjulauss letilíf
s. Sálarlífi menntaskólanema er það
e. t. v. góð afslöppun að liggja á
suðrænni baðströnd eða svífa upjjí s
skýjunum milli ódýrra drykk jiikráa. ^
Spánarferð er aðferð til að láta tí
mann líða í þægindum, hafandi ekki
aðrar áhyggjur en fjárhagsáhyggjur
vegna ferðakostnaðarins. En er slík
ferð æskilegt raarkmið fólks, sem þy
kist vera hugsandi?
Spánarferð 5. bekkjar var að þ
ví leyti ólík öðrum Spánarferðvim, a
ð hún gaf litla möguleika til að nj
óta suðrænnar veður blíðu. Til þess
var dvalarstaðurinn allt of norðarl
ega,-veturinn vart liðinn. Hún var
að því leyti jafn snautleg og Spána
rferðir yfirleitt, að hún^gaf enga
möguleika á að kynnast^íbúum landsi
ns, kjörum þeirra og háttum. Hún va
r byggð upp eins og ferð fyrir amer
íska túrista. Parið á nautaat, þar
að auki lélegt nautaat (ef hægt er
að tala um að þessi skilgetni óska^
naður ofbeldishneigðar Spánverja sé
mis jafn að gæðum), verzlunar. og sk
oSunarferð til Barcelona,-skranbúð
ir, merkar byggingar, leiktjöld fyr
ir túrista. Hins vegar góð tilraun
til raunverulegrar kynnisferðar á S
páni, þar sem farið var um sveitir
landsins; góð ferð það, að sögn.
Það bætti úr skák, að margir 5
bekkingar vissu ekki hvernig túrist
ar „eiga að haga sér". Að ganga áfr
am til að safna frægum stöðum og by
ggingum á filmur myndavélarinnar.
„Ja, þeir haga sér eiginlega eins o
flslendingar", sagði Tómas Ingi me
fyrirlitningu, sem sérfræðingar e
inir í alþjóðlegum túrisma og fröns
kum umgengnisvenjum geta leyft sér.
I stuttu máli. Við, sem iðuleg
a stærum okkur af því, að búa yfir
heilbrigðara verðmætamati en hinir,
grípum fyrsta tækifærið og öpum eft
ir einni meiriháttar lágkuru þjóðfé
lagsins. Við gerum félögum okkar ge
rfiþarfir til að geta fullnægt þeim
í ágóðaskyni. Síðan notum við ágóða
nn til drykkju-og afslöppunarferðar
á Spáni, eins og smáborgari, sem un
nið hefur í happdrætti. Svipaður sk
rípaleikur mun að öllu óbreyttu end
urtaka sig næsta vetur-, góða ferð.
Seinna verða allir þessir ferðalang
ar hin nýja skipshöfn þjóðarskútunn
ar-, góða ferð.
Hörgur.