Muninn - 01.05.1971, Blaðsíða 34

NÚ ER ÉG MÍTULEGIIR!
Undir skólans nenntamerki,
margir höfðu siœma verki,
burt af þessu fjandans Próni
feginn vildi komast róni,
vildu suðrí sólarlöndin
sumum héldu engin böndin.
A flugvellinum fríðir vóru
fimmtubekkingar,
síðan uppí flugvól fóru,
fljótt á lofti var,
flogið var yfir ísafold
ástkœra vora fósturmold.
Ættjarðarást þó engin fannst
engtun til þess tími vannst
þvi allir suðrað sólarlöndum
svifu núna vængjum þöndum.
I Barcelona bærilega lenti
blessuð vélin, þusti fólkið út
allir burt meo sorg og sút
hva segirðu, hvort maour nennti?
að baka sig á bleikum söndum
und bjartri sól £ suðurlöndum.
Ekið var gegnum undraheima
enginn raundi þessu ^gleyma,
sízt þó þeir er sætu heima.
Allir voru ósköp þreyttir
að innræti þó varla breyttir
allir vildu út að „Bkoppa”,
upp og niður áfram hoppa.
íreyttur mjög var þyrstur lýður
þusti niður, barinn bíður
flestir höfðu af fénu nóg,
fullt af seðlum, heilan skóg
skjögruðu svo skakkir heim,
vart sktönglast tókst í bólin þeim.
Lúnir drógust laukar. á fætur
er lengi höfðu drukkið nætur
fljótt þess allir biðu bætur
á barinn fóru þeir
drukku alltaf meir oe meir
mikið er gaman að þjora
svona billegt brennivín
blessaður vertekkað slóra
sólin skein úr skýjum fín
á skjannahvíta bjóra.
Brátt lögðaf stað til Barcelona
bílar tveir með lassaróna
°g yngismeyjar elds og ísa
aldrei myndi hægt að lýsa,
þeim glaoa og gjörva hop.
Keypt og keypt af miklum mættise
mikli Bakkus!, ef ég ætti
býsn af þessum birgðum gasða
svo börn mín seinna mætti fræða
um sólarstrandir suðurlanda
svarblás hafs og hvítra sanda.
Næsta morgun fansinn fríður
finnst þar útá pallog bíður.
Húka útí hryssingskalda,
hvað skyldi þeBsum skýjum valda?
Sólarleysið stuna bugar
setjast viljá barinn inn.
Islands brekka ofurhugar
ágætur er þar bjórinn.
Líða svo dagar ljúfir hjá
léttist pyngjan oðtun
við bráðum munum fljúga frá
flöskunum okkar góðum.
Flykkjast í bíla fríðir sveinar
og fagrar meyjar, (ennþá hreinar?)
lita bráðum landið kalda
langt til norðurs skal nú halda
allir eiga ósköp bágt,
allir bera risið lágt.
Skjálfandi og skrýtinn flokkur
skjögrar inn á eftir okkur
blautir sveinar bleikir ná
blankir af óhófs þjóri
lekúr þeim orðin ljót og fá
ljósa hafa bjóri
úttaugaðir aumingjar
einskisnýtir veslingar
þegar fæti spyrnir fróni
fáskiptinn er róni.
(kærufrestur til 17. júní)
Don Juan.