Muninn - 15.03.1972, Blaðsíða 9
þjóð ekki lifa^af sera þjóð og er
búseta hennar í landinu næg sönnun
Þessi staðreynd er hin meginástæðan
fyrir því, að frænd- og vinaþjóðir
okkar vilja ekki láta flytja her-
stöðina frá okkur til sín, og er
þeim að sjálfsögðu vorkunn.
Erlend herstöð hér á landi, sem £
eðli sínu, öllum búnaði og starf-
rækslu, væri eingöngu njósna- og
viðvörunarstöð fyrir Bandaríkin
(eins og hún hefur í raun verið til
þessa),þ.e. bækistöð til þess að
njósna um og fylgjast með flota og
flugi Sovétríkjanna á Norður-
Atlantshafi, og gefa Bandaríkjamönnum
stuttan frest til að búa sig undir
að taka við og svara fyrsta höggi
í styrjöld, gæti vegna örra fram-
fara í njósnatækni með gervihnöttum,
orðið úrelt og Bandaríkjamönnum
gagnslaus kostnaðarbaggi innan
fárra ára.
En slík herstöð á ekkert skylt við
varnir Islands í styrjöld, nema að
því leyti, sem varnarleysið yrði
smáþjóð væntanlega bezta vörnin í
þeim vitfirrta darraðardansi, sem
ný heimsstyrjöld yrði.
Uppsögn varnarsamningsins.
I samstarfssamningi núverandi
stjórnarflokka er kveðið svo á, með
mikilli hó^værð, að varnarsamningurinn
við Bandankin skuli endurskoðaður
með það lokamarkmið fyrir
augum, að herinn hverfi á brott úr
landinu á nokkrum árum,án þess þó,
að herstöðin sjálf verði eyðilögð.
Hugmyndin sýnist sú, að Island verði
áfram aðili að NATO og herstöð tiltæk,
ef á þyrfti að halda síðar.
^Liðað við ákvæði varnarsamningsins
sjálfs og yfirýsingar íslenzkra stjórn-
valda við undirskrift hans og stofn-